سمرقند در دوره هخامنشیان، تحت شاهنشاهی آنان و بخشی از سرزمین «سغد» باستان بود؛ همان سرزمینی که در فرگرد نخست «وندیداد» از اوستا، دومین سرزمینی است که آفریده شده و روزگار پرفراز و نشیبی را از سر گذرانده است؛ وقتی این شهر توسط اسکندر فتح شد، جزو قلمرو سلوکیان قرار گرفت.

همشهری آنلاین: اینجا بخشی از ایران فرهنگی است؛ بخشی از گستره تمدن و فرهنگ ایران‌زمین؛ شهری زیبا در کشور ازبکستان با مردمانی که به زبان فارسی حرف می‌زنند. جدای از بناهای تاریخی زیبای آن، که نمونه‌هایی از معماری ایران است، ردپای سمرقند را در متون ادبی و دیوان شاعران کهن ایران هم می‌توان یافت. «سمرقند» که از کهن‌ترین شهرهای جهان است.

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۱۲:۲۸ - ۱۴۰۲/۰۷/۲۰
    1 0
    اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را همین بیت به یادگار از حافظ نشان می دهد که این شهر تا زمان حافظ و قطعا سال ها پس از او چه جایگاه بلندی در دل و دیده ایرانیان داشته است. بکوشیم این ذخایر فرهنگی ایران عزیز را بهتر و بیشتر بشناسیم و آن ها را برای جهانيان بشناسانیم. درود
  • حسین US ۰۰:۰۱ - ۱۴۰۲/۰۷/۲۲
    1 1
    سمرقند وبخارا دردل وجان ماایرانیان جادارد سمرقند عشق بخاراباخون ماایرانیان عجین است مگرمیشودسمرقندوبخارارافراموش کرد روح ماایرانیان درکوچه پس کوچه های سمرقندوبخارا وجوددارد