محمدصادق همایونی تحصیلات ابتدایی خود را در فاصله سال‌های 1321 تا 1326 در مدرسه سیبویه سروستان به پایان رساند و در سال 1327 برای ادامه تحصیل به شیراز رفت.
وی دوره دبیرستان را در فاصله سال‌های 1327 تا 1332 در دبیرستان‌های حاج قوام، شاهپور، نمازی و سلطانی طی کرد.
وی از کودکی با قلم و کتاب و روزنامه خواندن و نوشتن به تشویق پدر سر و کار داشت و در سال 1334، نخستین شعرش را در صفحه ادبی مجله روشنفکر که توسط فریدون مشیری اداره می‌شد، با عنوان ترانه چاپ کرد.
همایونی سروستانی در همان سال نخستین داستان کوتاهش در مجله سپید و سیاه منتشر شد و از آن زمان به نوشتن رمان‌های دنباله‌دار، مقالات، سفرنامه، پژوهش در زمینه فرهنگ مردم و تعزیه و نقد و بررسی کتاب در روزنامه‌ها و نشریات مختلف ادامه داد.
بعد از اخذ دیپلم در رشته ادبی به تهران عزیمت کرد و به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در سال 1337 لیسانس رشته حقوق قضایی را اخذ کرد.
همایونی سروستانی در سال 1338 در آزمون ورودی وزارت دادگستری برای گزینش قاضی شرکت کرد و پذیرفته شد. پس از طی دوره‌کارآموزی در دادگستری شیراز، کار قضایی را از پست‌های اولیه آغاز کرد و در طی دوران قضاوت تا سال 1369 که بنا به تقاضای شخصی بازنشسته شد.
مشاغلی چون دادرسی دادگاه شهرستان شیراز، ریاست شعبه‌دوم دادگاه‌های شهرستان شیراز، مستشاری دادگاه استان فارس و بالأخره ریاست شعبه شش دادگاه عمومی حقوقی یک شیراز را برعهده داشت.
او بنا به تقاضای خود مدت سه ماه به صورت افتخاری در مناطق محروم ریاست دادگاه بخش مستقل دشت آزادگان (سوسنگرد) را نیز قبل از بازنشستگی برعهده گرفت و بعد از بازنشستگی پروانه وکالت اخذ کرد.
از همایونی سروستانی بیش از 30 کتاب و 200 مقاله و گفت‌وگوهای بسیاری در زمینه شناخت تعزیه و نیز فرهنگ مردم و شعر و رمان منتشر شده است.
آثار او بویژه در زمینه تعزیه و فرهنگ مردم مورد توجه ایران‌شناسان و علاقه‌مندان این رشته‌هاست.
همایونی برای دایرةالمعارف‌ها نیز مقالاتی نوشته و خود عضو هیأت علمی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.
برخی از آثار همایونی سروستانی:
- تعزیه در ایران، اثر برگزیده‌سال کشور و برگزیده جشن کتاب فارس،
- تعزیه و تعزیه‌خوانی به عنوان اولین کتاب در زمینه تعزیه در ایران،
- شیراز خاستگاه تعزیه و ترانه‌های محلی فارس
- چندین مجموعه داستان و شعر و سفرنامه و کتاب‌هایی در باب فرهنگ مردم.