شنبه ۱۰ بهمن ۱۳۸۸ - ۱۹:۴۷
۰ نفر

ککیاووس زیاری: علی عطشانی، فیلم‌ساز جوان سینما پس از «پوست موز» در دومین کار سینمایی خود، «دمکراسی تو روز روشن»، به سراغ فیلمی پر تحرک رفته که تعداد زیادی شخصیت را در دل قصه خود دارد.

قصه فیلم سرگذشت یک سرباز دفاع مقدس را روایت می‌کند. این سرباز که در زندگی اشتباهاتی مرتکب شده، در عالم برزخ سعی در جبران خطاهای خود دارد. این اتفاقات در قالب طنز موقعیت رخ می‌دهند. حمید فرخ‌نژاد، محمدرضا گلزار، نیکی کریمی، محمدرضا فروتن، نیوشا ضیغمی، نیما شاهرخ شاهی و ارژنگ امیرفضلی از جمله بازیگران این فیلم هستند. عطشانی در گفت‌وگو با دوچرخه در باره این فیلم صحبت می‌کند؛ ضمن اینکه تأکید دارد که «دمکراسی تو روز روشن» فیلمی کمدی از جنس برخی کمدی‌های کم کیفیت امروزی نیست.

  • چرا برای تعریف این قصه که کمی عجیب و غریب است، زبان کمدی و طنز را انتخاب کردید؟

من به مسئله این‌طوری نگاه نمی‌کنم. فیلم، سرگذشت سربازی را به تصویر می‌کشد و سعی دارد بیننده‌اش را درگیر خود کند. در این قصه ما یک عالم دیگر را نشان می‌دهیم و به همین دلیل، احساس کردم می‌توان آن را در بستر نرمی از طنز  به نمایش گذاشت. در زیر رگه‌هایی از طنز، بهتر می‌توان چنین قصه‌ای را تعریف کرد. قصه فیلم در همان حال که تماشاچی خود را سرگرم می‌کند، هشدار هم به او می‌دهد. همیشه وقتی فیلمی با چنین مضمونی ساخته می‌شود، احتمال زیادی وجود دارد که به سمت شعارگرایی برود. در این حالت، شما بیننده را می‌بینید که با کلافگی می‌گوید: «ای بابا، دارد ما را نصیحت می‌کند!» به همین دلیل، اصرار داشتم که از شعار پرهیز کنم. برای این منظور، رگه‌هایی از طنز را وارد قصه کردم. فیلم‌نامه ظرفیت این کار را داشت و من هم تقویتش کردم. طنزی که در« دمکراسی تو روز روشن» وجود دارد اصلاً  لودگی یا هجو نیست و در آن اثری از بزرگ‌نمایی نخواهید دید.

فرخ نژاد ، عطشانی و گلزار پشت صحنه فیلم /عکس ها: محمد فوقانی

نیکی کریمی در صحنه ای از فیلم

ولی فیلم بیننده خود را می‌خنداند، این‌طور نیست؟

بله. لبخند می‌زند، ولی خبری از قهقهه نیست. تماشاچی در همان حال که زندگی شخصیت اصلی قصه را پیگیری می‌کند، به برخی کارهای او و لحظات فیلم هم لبخند
می زند. یکی از دلایلی که مرا به ساخت فیلم راغب کرد، همین نکته است. سعی کردم قصه طوری تعریف شود که بیننده هنگام تماشای آن، کاملاً احساس رضایت کند و این مایه طنز در زیر تمام لایه‌های فیلم هم باشد. از این نظر، خودم آن را یک کار طنز نمی‌دانم. در قصه ، شوخ طبعی‌های واقعی یک انسان را می‌بینیم. از این نظر، فیلم یک کار کاملاً جدی است. در زندگی واقعی هم شما می‌بینید که اکثر آدم‌ها جدی هستند، ولی شوخ طبعی‌هایی هم در برخی لحظات زندگی خود دارند. قصه فیلم هم به شخصیت اصلی خود همین‌طوری نگاه می‌کند.

  • در فیلم، تعداد زیادی از بازیگران سرشناس حضور دارند. حضور آنها افتخاری و کوتاه است؟

یکی از خصوصیات« دمکراسی تو روز روشن» این است که پرشخصیت (کاراکتر) است. در بعضی فیلم‌ها، نوع فضا و شخصیت‌ها به گونه‌ای است که می‌توانی ایفای نقش آنها را به بازیگران درجه دو و سه بسپاری. اما فیلم‌هایی هم هستند که با آن‌که شخصیت‌های آن نقش‌های کوتاه (و یا شاید نه چندان بلند) دارند، ولی شخصیت‌های محوری هستند و نقش تعیین کننده‌ای در قصه و ماجراهای آن دارند. شخصیت‌های «دمکراسی تو روز روشن» جزو دسته دوم هستند. همه آنها نقش‌هایی محوری دارند و به همین دلیل باید نقش آنها توسط بازیگران توانا و سرشناسی بازی می‌شد. فکر نمی‌کنم بازیگران دیگری می‌توانستند از پس اجرای این نقش‌ها برآیند. در عین حال در این فیلم عنصر چیدمان به شکل درستی رعایت شده است. برای مثال اگر گلزار عزرائیل است و فروتن وکیل، اینها درست در جای خودشان قرار گرفته‌اند، انتخاب بازیگران برای نقش‌های مختلف فیلم، مثل انتخاب مهره‌های شطرنج برای یک بازی خوب بود.

  • در این چیدمان، شخصیت نوجوانی هم وجود دارد؟

بله. ما در قصه فیلم نوجوانی داریم که مثل بقیه یک نقش کلیدی در ماجرا دارد. در بخشی از قصه فیلم، دوران نوجوانی یک شهید را در پادگان می‌بینیم. این نقش را محمد امین بازی کرده است.

کد خبر 100449

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز