درختی بکاریم برای فردا

ماجرای این روز ماجرای یک پس‌انداز ویژه است و توسط کسانی انجام می‌شود که می‌دانند تنها پول نیست که باید آن را برای زمان و شرایطی خاص نگه‌داری کرد تا در آینده استفاده شود.

آنها مثل ما پشت حصار سنگ و آهن و شیشه زندگی می‌کنند اما فراموش نکرده‌اند که بیرون از این حصار طبیعتی وجود دارد که در طول قرن‌ها هیچ‌وقت گنجینه‌هایش را از ما دریغ نکرده است. آنها می دانند که طبیعت همواره از کسانی زخم‌خورده است که به آنها خدمت کرده است و این صحیح نیست و باید برایش و در حقیقت برای خودمان و کسانی که بعد از ما می‌آیند کاری‌کرد.

درخت یکی از گنجینه‌های طبیعی است که در کوچه‌های تاریخ یکی از مهم‌ترین نقش‌ها را در مسیر پیشرفت جوامع انسانی ایفا کرده است و در این مسیر بارها و بارها قربانی نیازهای پیشینیان ما شده است و هنوز هم  قربانی می شود. بسیاری از ما به این ماجرا اهمیت نمی‌دهیم و به‌یاد نمی‌آوریم، اما بعضی‌ها هستند که می‌دانند کم شدن تعداد درخت‌ها در آینده‌های نزدیک و دور می‌تواند به مشکلی اساسی تبدیل شود و به همین دلیل به درختکاری اهمیت می‌دهند. از قرن‌ها پیش تا همین امروز درخت‌ها برای نسل‌های مختلف ما کارهای مختلف و مهم انجام داده‌اند. وقتی جایی برای سکونت می‌خواستیم درخت‌ها برخاک می‌افتادند تا قطعه قطعه کنار هم قرار بگیرند و ما خانه‌ای داشته باشیم برای زندگی. وقتی رودخانه‌ها مانع از حرکتمان می‌شدند درخت‌ها برخاک می‌افتادند تا پل‌های چوبی شکل بگیرند و ما را عبور دهند.

وقتی سفر با پای پیاده دشوار می‌شد درخت‌ها برخاک می‌افتادند تا گاری، درشکه و کالسکه‌ها لذت سفرهای سواره را به جماعت خسته هدیه دهند. درخت‌ها برخاک می‌افتادند تا رودخانه‌ها و دریاها قابل عبور باشد برای مسافرانی که بر قایق‌ها و کشتی‌ها سوار می‌شدند و راهی دور دست‌ها می‌شدند در جست‌وجوی ناشناخته‌ها. در طول تاریخ درخت‌های بسیاری برخاک افتاده‌اند تا صنایع مختلف شکل بگیرند و زندگی‌ پیشینیان ما را شکل دهند و در ادامه ما از راه رسیده‌ایم تا بر گذشته تکیه کرده و جاده‌های پیشرفت خود را بسازیم.

امروزه از مواد معدنی مختلفی برای کارهای مختلف استفاده می‌کنیم، اما هنوز هم در بسیاری از جاها درخت‌ها بر خاک می‌افتند تا چیزی برای خانه و محل کار ما ساخته شود. بسیاری از ما توجه نداریم و اهمیت نمی‌دهیم اما بعضی‌ها هستند که به یاد می‌آورند درخت‌ها کار بسیار مهم دیگری نیز انجام می‌دهند که قابل جایگزینی نیست، یک میز را می‌توان از مواد دیگری ساخت و یک خانه را می‌توان با سنگ و آهن و شیشه ساخت، اما کاری که درخت‌ها در مورد سالم‌سازی هوای اطراف ما انجام می‌دهند قابل جایگزینی نیست. بسیاری از ما اهمیت نمی‌دهیم، اما این سؤال همیشه مطرح است که چرا نباید به زندگی‌های بعد از خود توجه کنیم؟ ما برای خود و فرزندانمان پول پس‌انداز می‌کنیم، اما نگران محیط طبیعی نسل‌های بعدی نیستیم. ما فراموش می‌کنیم که دیگران از قرن‌ها پیش برای ما کاشته‌اند و ما استفاده کرده‌ایم. آنهایی که در روز درختکاری از پشت حصار زندگی ماشینی بیرون می‌آیند تا به کمک طبیعت بروند، در حقیقت برای کمک با ما و دیگران پس از ما راهی می‌شوند تا کاری را که گذشتگان برای ما انجام دادند برای نسل‌های بعدی انجام دهند. می‌توانیم به اهمیت کار آنها فکر کنیم و از خود سؤال کنیم که چه می‌شود اگر هر یک از ما در هر سال تنها یک درخت بکاریم.