این کار مثل کشیده شدن ناخن روی تخته سیاه است که بسیار آزار‌دهنده بوده و غیرقابل تحمل است؛ راستی که چه فرزند باهوشی داریم که توانسته بهترین راه جلب توجه ما را بیابد، وقتی ما بچه بودیم معمولاً نق نمی‌زدیم و بی‌حوصله نمی‌شدیم. آنقدر افراد مختلف در اطرافمان برای گرفتن نوازش و توجه داشتیم که کمتر نیاز به وابستگی افراطی به والدین احساس می‌شد.
یاد گرفته بودیم خودمان وقتمان را پر کنیم و توقع نداشتیم پدر یا مادرمان با ما بازی کنند. آنها ما را به بیرون از خانه برای خرید یا بازی هدایت می‌کردند و عصرها خسته و گرسنه برمی‌گشتیم و بعد از صرف غذا می‌خوابیدیم، تا صبح، بازی را از سر بگیریم اما حالا... فرزندان ما تنهای تنهایند و ما بیشتر از والدینمان بی‌حوصله و سرگرم کار بیرون از منزل، رتق و فتق امور منزل، صحبت با تلفن، گفت‌وگوهای درونی بی‌پایان و بی‌نتیجه و... تنها کودک محلی از اعراب ندارد!
وقتی به او می‌رسیم که تمام انرژی و حس حیاتمان ته‌کشیده و از او می‌خواهیم: فقط ساکت باش، برو فیلم یا کارتون ببین، کلاس دف، زبان، ژیمناستیک، باله، ریاضیدانان جوان، المپیاد و... . ترفند ماست برای باز کردن خردسالان از سر خود و دور کردن آنها با رایانه، کارتون‌های سیندرلا، مرد عنکبوتی، گربه‌های اشرافی و... و زمانی که او سعی در جلب توجه ما دارد می‌گوییم او چرا نق می‌زند. راستی چرا؟نق زدن دلایل متفاوتی دارد. سرگرم بودن مادر و بی‌توجهی و نوازش ناکافی کودک یکی از مهم‌ترین دلایل این پدیده است .
ساعاتی از روز را بدون آنکه به کار دیگری مشغول باشید با فرزندتان سپری کرده با او بازی و به او ابراز علاقه کنید. گاهی او را در آغوش گرفته و آرام نوازش کنید. کودکان به نوازش‌های بدنی و کلامی نیاز زیادی دارند. زمان خواب حتماً سر و بدن او را آرام لمس کنید و با حوصله حرف‌های حمایتگرانه و عاشقانه در گوشش نجوا کنید.
گاهی اوقات خردسالان با نق زدن باج می‌گیرند؛ کلید حذف این وضعیت حذف باج دادن است:
1- با عوض کردن نظر خود به کودکی که نق می‌زند پاداش ندهید، حتی اگر آن چیز را داشته باشید. وقتی می‌گویید نه روی حرفتان بایستید، اگر فرزندتان در این شرایط اذیت‌تان می‌کند اتاق را ترک کنید یا او را در اتاقش بگذارید.
2- با آرامش جواب اولیه خود را هر چند که لازم باشد، تکرار کنید تا زمانی که او دیگر نق نزند.
3- نه‌های خود را به حداقل برسانید، هر گاه که می‌توانید، بگویید بله.
4- وقتی یکبار جواب دادید، نق زدن مکرر او را ندیده بگیرید. پشت به او کنید، سوت بزنید و یا زیرلب ترانه‌ای را زمزمه کنید؛ یعنی به حرف‌های تو گوش نمی‌کنم.
5- به او یاد بدهیم چگونه درخواست کند. بگذاریم کودک تفاوت بین نق زدن و صحبت طبیعی را دریابد.
6- به او یاد بدهید که چگونه توجه شما را جلب کند و بعد وقتی که به آن شکل رفتار کرد با تحسین، رفتار کودک را تقویت و تثبیت کنیم.
7- چیزی را که می‌خواهید از او بشنوید، به‌صورت یک مدل در آورده به او کمک کنید وقتی نق می‌زنی حرفتو نمی‌فهمم. بگو «بابا لطفاً به من شکلات بده».
8- مراقب باشید خودتان درس نق و ناله به او ندهید مثلاً: داااد ن...زن.
9- وقتی نق نمی‌زند و با صدای معمولی حرف می‌زند او را تحسین کنید: چقدر زیبا صحبت می‌کنی و حتما در‌خواستش را اجابت کنید و دلیل این کار را حتماً به او بگویید: به خاطر صحبت کردن مودبانه حرفتو قبول می‌کنم خوش به‌حالت.
و در آخر فرزندان ما بیش از هر زمانی تنهایند و نیازمند حمایت و عشق بی‌قید و شرط و گرامیداشت، آنان را دریابیم. فرصت زیادی برای لذت بردن از وجود آنان نداریم پس از چند سال بعد از ورود به سنین بلوغ خواه و ناخواه، مستقل شده از ما فاصله خواهند گرفت. کودکی‌مان را دوباره با آنان تجربه کنیم.
