تصویر، مربوط به دفتر کار او در کشور ایتالیاست که روی میزش پرچم 3 رنگ ایران را گذاشته است؛ پرچمی که موجب تعجب دوستانش شده و می‌شود و از بابت این کار از سوی دوستانش مورد پرسش قرار می‌گیرد و در نهایت از او تعجب می‌کنند که چرا این قدر به ایران سفر می‌کند؛ اما او می‌گوید که ایران را دوست دارد.
استفانو تورین، مدیر بین‌المللی شرکت توریستی گاربین در ایتالیا برای بار سوم به ایران سفر کرده تا برای معرفی ایران به اروپایی‌ها تلاش کند؛ تلاشی که با واکنش منفی مسئولان گردشگری ایران و دیگر نهادها روبه‌رو شده و البته این موضوع او را از ادامه کارش منصرف نمی‌کند.
در گفت‌وگوی کوتاه ما با هموطن مارکوپولو، او تأکید داشت که ایتالیایی‌ها ایران را دوست دارند و برای معرفی آن نیز تلاش می‌کنند؛ کاری که مسئولان گردشگری کشور، آن را در پس تغییر مداوم سمت‌ها کمتر بدان اهتمام می‌ورزند. او از جنبه‌های مختلف گردشگری و سیاستگذاری‌های کلان برای توسعه گردشگری گفت؛ سیاست‌هایی که بارها به آنها اشاره شده اما گویا کسی را گوش شنوا نیست و در این میان گردشگری برای کشوری که قرار است دومین منبع درآمدش بعد از صنعت نفت باشد میان زمین و آسمان معلق مانده است.
- ایران از نظر داشتن آثار تاریخی و فرهنگی در جایگاه مناسبی قرار دارد. ضمن اینکه زیرساخت‌های حداقلی نیز وجود دارد. در این میان نخستین گام‌ها برای توسعه گردشگری در ایران را چه مواردی می‌بینید؟
با توجه به اینکه قبلا ایران را دیده و حتی از محله‌های جنوبی شهر تهران هم بازدید کرده‌ام باید به‌صورت خلاصه بگویم که بزرگ‌ترین مانع در کار گردشگری شما و توسعه آن جو‌سازی‌‌ها و تصویر سیاسی خارج از ایران است وگرنه مشکلات کم و بیش وجود دارد که نمی‌خواهیم درباره آنها صحبت کنیم. با توجه به شرایط حاضر کسی که به ایران می‌آید نه تنها علاقه‌مند بلکه باید دیوانه و عاشق ایران باشد تا بگوید من هر خطری را به جان می‌خرم تا بروم و معشوقم را ببینم. اگر شما تصور می‌کنید که ما می‌توانیم 50 میلیون گردشگر را به ایران بیاوریم این فقط یک‌رؤیاست؛ چنین چیزی ممکن نخواهد شد.
همانطور که گفتم مشکل اصلی مسائل سیاسی است که تصور خطر را به مردم جهان می‌دهد و ریسک سفر به ایران را بالا می‌برد. خود من وقتی وارد فرودگاه امام خمینی شدم و دیدم که برای کشوری مانند ایران با این عظمت و تاریخ فقط 5 مسافر خارجی برای دریافت ویزا در فرودگاه ایستاده‌اند، متأسف شدم. حق مطلب این است که برای دریافت ویزا در فرودگاه باید صدها نفر در صف ایستاده باشند. تا زمانی که برنامه‌ریزی مسئولان برای گردشگری به روال کنونی باشد، اوضاع همین خواهد بود.
- غیر از بحث سیاسی و تصویر ایران در خارج از کشور، به‌نظر شما برای توسعه گردشگری باید چه اقداماتی انجام شود؟
تصور کنیم که این شرایط درست شد و دیگر کسی از بابت مسائل سیاسی دلهره‌ای نداشت و به ایران آمد. شما زیرساخت‌ها را چه می‌کنید؟ اگر حجم عظیمی از توریست به ایران بیاید آیا این زیرساخت‌ها درست هستند و جوابگو خواهند بود؟ ایراد اساسی بعد از بحث سیاسی، زیرساخت‌هاست. زیرساخت‌ها هم مربوط به جاده‌ها، حمل‌ونقل، هتل‌ها و مخابرات است. البته مسئله هتل‌های شما هم جای بحث دارد. آیا هتل‌های 5 ستاره شما واقعا 5 ستاره هستند و خدمات متناسب با آن را ارائه می‌دهند؟ در بحث اغذیه نیز البته ایتالیایی‌ها خیلی به غذا اهمیت می‌دهند.
این مورد نکته بسیار مثبتی برای شماست چراکه ایتالیایی‌ها غذاهای ایرانی را دوست دارند. مهمان‌نوازی ایرانی‌ها هم فوق‌العاده است. اینها دو امتیاز مهم برای شما هستند. با توجه به این موارد نظر من این است که ایران بتواند درصد بالایی از توریست را جذب کند. ما امیدواریم توریستی که به ایران می‌آید بتواند فرهنگ ایرانی را ببیند.
- آیا تا به حال شما تبلیغی از ایران در رسانه‌های خارجی دیده‌اید که برای سفر به ایران تشویق شوید؟
من که به ایران علاقه‌مندم و مدام در حال جست و جو هستم. تبلیغات بسیار کمی از ایران دیده‌ام که در واقع چنین موردی نمی‌تواند کسی را برای سفر به ایران جذب کند. همین تبلیغات را هم به‌صورت محدود در سایت هواپیمایی ایران دیده‌ام؛ غیراز آن چیزی نیست. مخاطب عادی به هیچ وجه چنین تبلیغی را نمی‌بیند. البته یکی از شبکه‌های ایتالیایی یکی دوبار برنامه‌های مستند از سفر به ایران پخش کرده که نمی‌توان آنها را در گروه تبلیغات جای داد. از همین رو تبلیغات ایران در مقایسه با تبلیغات گردشگری کشورهایی چون تونس یا مصر بسیار بی‌کیفیت است چرا که تبلیغات گردشگری ایران حرفه‌ای و برنامه‌ریزی شده نیست.
چیزی که برای من مایه تأسف است این است که بین 2 سابقه تمدنی و 2 کشور تاریخی ایران و ایتالیا با مردم و برخوردهای خوب، زمینه‌های زیادی برای ارتباط وجود دارد اما یک‌سری مسائل پیش‌پا افتاده موجب می‌شود این رابطه ایجاد نشود. شما ببینید که تأسف من برای چیست؟ بانک‌یونی‌کردیت، یکی از بانک‌های بزرگ و مورد اعتماد ماست. وقتی برای امور مالی با آنها مشورت کردیم یکی از بانک‌های خصوصی ایرانی را به ما معرفی کردند اما بعد فهمیدیم که این بانک مورد تحریم ایالات متحده است و حواله‌های مالی را توقیف می‌کنند.
درباره طرح‌های توسعه گردشگری نیز ما پارسال پیشنهادی را ارائه کردیم تا در ایتالیا ایران را تبلیغ کنیم. این موضوع را به مسئولان هم ارائه کردیم اما استقبال نکردند. ما حاضریم در حد خودمان برای ایران تبلیغ کنیم. برای این کار نیز ما 3سال پیش هم برای معرفی جاده ابریشم از ونیز تا پکن را در 19 روز طی کردیم که هزینه بالایی داشت و 33 شرکت بزرگ ایتالیایی حامی مالی آن بودند.
- بخش خصوصی ما توان مالی آنچنانی ندارد که بتواند به تنهایی اقدامات مؤثری در عرصه گردشگری انجام دهد. در این زمینه مسئولان دولتی باید چه اقداماتی انجام دهند؟
25 سال پیش در ایتالیا ما هرگز فکر نمی‌کردیم که زمانی برسد و ما با چنین حجم وسیعی از مسافر چینی در ایتالیا مواجه شویم. در اروپا شرکت‌های توریستی به‌صورت هرمی فعالیت نمی‌کنند؛ یعنی ما عضو اتحادیه‌ای هستیم که شامل 800 شرکت توریستی دیگر می‌شود.
ما اعلام کردیم که آمادگی داریم نام ایران را بین این 800 شرکت معرفی کنیم و توسعه دهیم اما در حال حاضر برای ارتباط با راه‌آهن ایران کار ما به خواهش رسیده است تا لوگوی این شرکت را برای معرفی دریافت کنیم. ما چیز زیادی نمی‌خواهیم، فقط می‌خواهیم به مشتریان اروپایی بگوییم که در این کشور راه‌آهن و جاده هم وجود دارد. ما نماد راه‌آهن را می‌خواهیم تا در سایت اعلام کنیم که در ایران راه‌آهن هم وجود دارد ولی راه‌آهن ایران هنوز مسئله به این سادگی را حل نکرده است.
