خبر فوت جوانی سی‌وسه ساله که در اثر یک سرما‌خوردگی ساده که با وجود مراجعه به 5پزشک متخصص و تأکید آنها بر اینکه «چیز خاصی نیست، برو تا دوره‌‌اش طی شود» منجر به ذات‌الریه شده و در مدت 2هفته مرگ وی را رقم می‌زند. هر چند علائم بیماری ذات‌الریه تا حدی شبیه به عفونت‌های تنفسی مثل سرما‌خوردگی و سینوزیت است ولی در صورتی که بیمار تب داشته باشد و تنگی نفس و درد سینه با سرفه و خلط و تعداد تنفس زیاد همزمان باشد حتما باید به بیماری ذات‌الریه مشکوک شد.
برای تشخیص این بیماری تنها با انجام یک آزمایش ساده خلط و رادیوگرافی، می‌شد از مرگ جوانی که تنها 2سال از زندگی مشترکش می‌گذشت جلوگیری کرد. همه ما می‌دانیم که اساسا حرکت طب بر محور اخلاق امکان‌پذیر است و پایه‌های آن نیز بر مبانی اخلاقی استوار است. کوشش برای نجات جان انسان‌ها و اعاده حیات و سلامت به آنان و درمان بیماری‌ها و تسکین آلام دردمندان و تلاش در راه بقای نسل و سالم‌سازی محیط انسانی خود از ارزش‌های اخلاقی است.
جلوه‌گاه این کرامت اخلاقی در دنیای پزشکی در مرحله حساس و سرنوشت‌ساز برخورد پزشک با بیمار است. هر قدر این برخورد، انسانی، اخلاقی، عاطفی و صمیمانه، شکوهمند و شرافتمندانه و احترام‌آمیز باشد، حصول آرمان‌های مقدس پزشکی و امنیت روانی و جسمی بیمار و رضایت خاطر او و اطرافیانش قطعی‌تر خواهد بود.
این را هم می‌دانیم که گذاشتن وقت کافی برای معاینات بالینی بیمار نیز یکی از بندهای منشور حقوق بیماران است اما به‌نظر می‌رسد این مهم، یعنی برخورد درست پزشکان با بیماران، توسط برخی پزشکان جدی گرفته نشده و رعایت نمی‌شود. درحالی که باید معاینه دقیق بیمار، همانطور که یک پزشک برای اعضای خانواده خود وقت می‌گذارد سرلوحه خدمات پزشکی قرار گیرد تا از رهگذر این اصول ، اهداف متعالی پزشکی شامل نجات جان و مداوا و حفظ حیات و سلامت بیماران و ایجاد امنیت جسمی و روانی برای افراد جامعه و جلب رضایت مردم که لازمه رضایت خالق است، محقق شود.
