به گزارش آسوشیتدپرس مادر مطلقه 26 ساله که دست راستش را در یک تصادف رانندگی از دست داده بود، سهشنبه 19 آوریل (30 فروردین) در حالی که با گروهی از پزشکان متخصص پیوند همراهی میشد، دست تازه پیوند شدهاش را به خبرنگاران نشان داد.
فنل که یک کاست محافظتی پوشیده بود که انگشتان دست جدیدش از آن بیرون زده بود، پذیرفت که هنوز در حال عادت کردن به این عضو جدید است.
او گفت:"مطمئنا احساس میکنم که این دست مال من است. هر روز بیشتر و بیشتر احساس میکنم این عضو به من تعلق دارد."
فنل ماه گذشته در یک جراحی طولانی در مرکز پزشکی یوسیالای رونالد ریگان در لوسآنجلس این عضو اهدایی را دریافت کرد.او پیش از آن با دست مصنوعی زندگی میکرد، اما برای مراقبت بهتر از دخترش خواستار پیوند دست شده بود.
گروهی شامل حدود 20 جراح، پرستار و سایر کارکنان پزشکی در یک عمل چهارده ساعت و نیمی در 5 مارس دستی را که از یک اهداکننده فوتکرده گرفته شده بود با اتصال دقیق استخوانها، رگهای خونی، اعصاب و تاندونها به او پیوند زدند.
این پیوند سیزهمین مورد از نوع خود در آمریکا و اولین مورد در این بیمارستان بود که سال گذشته یک برنامه پیوند دست را به راه انداخت.
خانم فنل، پس از این جراحی موفقیتآمیز، مسیر دراز آموختن استفاده از این دست پیوندی را آغاز کرده است.
دکتر کودی آزاری، جراح ارشد، به خبرنگاران گفت: "امیلی برای مدت درازی از این بازویش استفاده نکرده است. عضلات کار نکردهاند و ضعیف شدهاند."
فنل در اولین حضورش در مقابل عموم دست راستش را با دست چپش گرفته بود. به گفته پزشکان ممکن است تا یک سال طول بکشد تا پس از باززایی اعصاب، او بتواند با این دست چیزی را حس کند.
فنل در یک ماه گذشته در لوسآنجلس تحت توانبخشی گستردهای شامل هشت ساعت کاردرمانی در روز قرار گرفته است. او به تمرین وظایف سادهای مانند گرفتن اشیا میپردازد تا مهارتهای خود را بهبود بخشد و قدرتش را بازیابد.
فنل امیدوار است که ماه آینده به شهر زادگاتهش یوبا سیتی نزدیک ساکرامنتو در کالیفرنیا بازگردد تا با دختر 6 سالهاش باشد و توانبخشیاش را در خانه ادامه دهد.
گرچه دست اهداشده به فنل هرگز به اندازه دست قطعشده او قدرتمند نخواهد شد، اما پزشکان میگویند او پس از درمان مداوم باید حدود 60 درصد کارکرد دست طبیعی را بازیابد. فنل امیدوار است به این ترتیب بتواند کارهای سادهای مانند بستن تل مو یا گرفتن توپ را انجام دهد و حتی سریعتر تایپ کند.
او مانند سایر گیرندگان پیوند مجبور است که برای بقیه زندگیاش برای جلوگیری از رد پیوند دارو مصرف کند. دانشگاه یوسیالای در حال بررسی این موضوع است که آیا ترکیبی کمتر سمی از این داروها ممکن است به همان اندازه ترکیبهای قبلی موثر باشد یا نه.
پیوند دست از هنگامی که اولین مورد آن در سال 1964 در اکوادور پیش از ایجاد درمانهای جدید مهارکننده ایمنی انجام شد، راه درازی را پیموده است. این پیوند تنها پس از دو هفته شکست خورد و جراحان مجبور شدند دست پیوندی را قطع کنند.
بیش از سه دهه بعد، در سال 1988 پزشکان فرانسوی یک عمل پیوند دست انجام دادند که دو سال دوام آورد. گیرنده پیوند داروهایاش را مطابق تجویز مصرف نکرده بود، و بدنش دست پیوندی را پس زد.
از آن هنگام به بعد تا به حال، بیش از 40 مورد پیوند دست، از جمله چندین مورد پیوند دو دست، در سراسر جهان انجام شده است. اولین عمل پیوند دست در آمریکا در سال 1999 انجام شد و گیرنده پیوند بیش از یک دهه با دست پیوندی زندگی کرد.
عمل اخیر پیوند اخیر دست در یوسیالای حدود 800 هزار دلار خرج برداشت، اما از آنجایی که عملی تجربی بود، بیمار پولی برای آن نپرداخت.
درباره اهداکننده دست خبری اعلام نشده است به جز اینکه گروه خونیاش با بیمار مطابق داشت و دست اهدایی اندازه و رنگ مشابه دست بیمار داشته است.