به نوشته مهر، بسیاری از اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی موافق تصویب اساسنامه مذکور بودند و این متن حتی تا پای امضای نهایی توسط رئیسجمهور بهعنوان رئیس شورایعالی انقلاب فرهنگی رفت اما بهدلیل پارهای ابهامات در برخی مفاد آن برای بررسی بیشتر به کمیسیون مربوطه عودت داده شد. نامشخص بودن وضعیت رایزنیهای فرهنگی ایران در خارج از کشور درصورت تاسیس بنیاد سعدی از جمله مهمترین ابهامات این اساسنامه بود. این در حالی است که اصلیترین کارکرد رایزنیهای فرهنگی ایران، گسترش زبان فارسی در کشورهای دیگر است اما در اساسنامه پیشنهادی برای بنیاد سعدی این مورد دیده نشده بود.
پیشنهاد تاسیس این بنیاد با هدف ساماندهی امور مربوط به تدریس و گسترش زبان و ادبیات فارسی در خارج از کشور 2 سال پیش از سوی غلامعلی حداد عادل رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس و رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی مطرح شد. بر اساس این پیشنهاد مراکز سهگانه مرتبط با گسترش زبان فارسی که هماکنون در وزارتخانههای فرهنگ و ارشاد اسلامی و علوم، تحقیقات و فناوری و نیز سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی فعال هستند، پس از انحلال در این بنیاد ادغام میشوند.
اساسنامه بنیاد سعدی برای رفع ابهامات و مشخصکردن فعالیت هر یک از مجموعههای ذیربط آن، یک بار دیگر بررسی میشود و این بررسی مجددا از چند روز قبل آغاز شده است و پیشبینی میشود بنیاد مذکور در ماههای آغازین سال 90 و بعد از ابلاغ توسط رئیسجمهور فعالیت خود را آغاز کند.