در مطلب زیر به برخی از این پرسشها پاسخ داده شده است:
- چه چیزی گزارش شده است؟
دانشمندان اروپایی در طول دو سال گذشته بیش از 15000 ذره زیراتمی به نام نوترینو را از ژنو از طریق قشر زمین به یک آزمایشگاه زیرزمینی در فاصله 730 کیلومتری در ایتالیا شلیک کردند. آنها دریافتند که به نظر میرسد این ذرات با سرعتی اندکی بیشتر از سرعت نور- تنها 20 بخش در میلیون سریعتر- حرکت میکنند. این یافته برای آنها شگفتیآور بود، زیرا تصور بر این است که سرعت نور، حدود 300 هزار کیلومتر در ثانیه، بالاترین سرعتی است که هر چیزی میتواند به آن برسد.
- چرا این یافته باعث چنین سروصدایی شده است؟
این یافته نظریه نسبیت خاص اینشتین- یکی از ارکان فیزیک مدرن- که در 1905 عرضه شد را در معرض تهدید قرار میدهد. این نظریه سرعت نور را به عنوان حد سرعت کیهانی برای اشیای مادی تعیین میکند؛ این نظریه بیشتر با معادله معروف E=mc2 شناخته میشود که اساسا بیانکننده قابلیت تبدیل جرم و انرژی به یکدیگر است. اگر نظریه اشتباه از آب درآید، ممکن است درک ما ازقوانین بنیادی جهان را به کلی دگرگون خواهد شد.
- آیا این کشف بر زندگی روزمره ما اثری خواهد گذاشت؟
نه برای زمان حاضر. در حال حاضر نمیتوان از اینکه این یافتهها به چه استفادههایی ممکن است منجر شود، سخن گفت. این یافتهها - البته اگر تایید شود - ممکن است تنها به زیرنویسی در کتابهای درسی فیزیک ختم شود، یا پیشرفتهای تکنولوژیک راهگشایی را باعث شود. به گفته مزاحآمیز یکی از افراد شکاک اگر این یافتهها واقعی باشد، مردم میتوانند به جای ایمیل از "نوترینومیل" استفاده کنند؛ سرعتش بیشتر است.
- چقدر احتمال دارد این یافتهها درست باشد؟
کارشناسان در این باره تردید دارند. نظریه نسبیت اینشتین در طول سالها در برابر آزمونهای تجربی بسیاری سربلند بیرون آمده است. دانشمندانی که این یافتهها را گزارش کردهاند میگویند هنوز در حال بررسی وجود خطاها احتمالی در شیوههای تجربیشان هستند، و از آزمایشگاههای دیگر خواستهاند تا نتایج کار آنها را تکرار کنند.
چه نوع خطاهایی ممکن است رخ داده باشد؟
این اندازهگیری بسیار پیچیده است، و عوامل بسیاری ممکن است در آن تداخل کنند. برای مثال هنگامی که این نتایج به طور رسمی در سمیناری در این هفته عرضه شد، دانشمندی در حضار پیشنهاد کرد که موقعیت کره ماه ممکن است تفاوتی در نتایج ایجاد کرده باشد، زیرا جاذبه ماه ممکن است قشر کره زمین را نوترینوها از آن گذشته بودند، تغییر شکل داده باشد. سخنگوی پژوهشگران در پاسخ گفت به نظر نمیرسد که این مورد در اندازهگیریها مداخلهای کرده باشد.
- قدم بعدی چه خواهد بود؟
پاسخ: دانشمندان در لابراتور فرمی در ایلینویز آمریکا از هم اکنون طراحی برای انجام تجربه مشابهی را آغاز کردهاند. آنها تجربیاتی در این مورد دارند. آنها در سال 2007 به نتیجه مشابهی رسیدند، اما حاشیه خطا دراندازهگیریهای بالاتر از حدی بود که بر اساس آن بتوان ادعای قاطعی کرد.
آسوشیتدپرس