به گزارش ایسنا، یک جرقه عظیم در روز یکشنبه (دوم بهمن) از لکه‌های خورشیدی به فضا پرتاب شده که روز سه‌شنبه در ساعت 14:00 به وقت گرینویچ با سه اثر متفاوت در سه زمان مختلف با زمین برخورد کرد.
بزرگترین مسأله، تابش است که احتمال بروز اختلال و مشکلاتی را برای ماهواره‌ها و فضانوردان حاضر در فضا بوجود خواهد آورد. این توفان می‌تواند برای هواپیماهای سمت قطب مشکلات ارتباطی بوجود آورد.
تابشهای جرقه خورشیدی روز یکشنبه، ساعاتی پس از آزاد شدن آنها به زمین رسیده و کارشناسان بر این باورند که این بمباران ذرات باردار تا روز چهارشنبه 5 بهمن ادامه خواهد داشت.
دو سطح بالای تابشی در سازمان ملی جوی و اقیانوسی برای مقیاس توفان‌ها به عنوان شدید و منتها درجه وجود دارد. این توفان خورشیدی، قویترین توفان از سال 2005 تاکنون محسوب می‌شود که در آن تشعشعات پروتونی با سرعت 149 میلیون کیلومتر در ساعت به سمت زمین آمدند.
مهندسان پروازی و کارشناسان خورشیدی ناسا به آزمایش اثرات مورد انتظار از جرقه‌های خورشیدی پرداختند و دریافتند که شش فضانورد حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی با هیچ تهدیدی روبرو نیستند.
به گفته آنتب پولکینن، فیزیکدان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، یک انفجار خورشیدی با سه ضربه ادامه پیدا می‌کند.
در ابتدا تابشهای الکترونیکی و در پی آن تابشهای پروتونی آزاد می‌شود. در انتها یک تخلیه جرم تاجی که همان پلاسمای خورشیدی است آزاد می‌شود.
معمولا سرعت این توفان‌ها بین 1.6 میلیون تا 3.2 میلیون کیلومتر در ساعت است اما این توفان استثنائا پر سرعت بوده و با سرعتی بیش از 603 میلیون کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرد.
پلاسما منجر به مشکلات قابل توجه در زمین از جمله قطع شبکه برق می‌شود. در سال 1989 یک توفان خورشیدی منجر به قطع برق گسترده‌ای در کبک شد. همچنین برخورد ذرات باردار خورشیدی با جو بالایی زمین منجر به بروز نمایشهای دیدنی شفق قطبی می‌شود.
این جرقه خورشیدی تاکنون در سطح متوسط بوده اما به گفته کارشناسان احتمال قویتر شدن آن وجود دارد. بدترین تاثیر این توفان در شمال زمین قابل مشاهده خواهد بود.
ماه اکتبر 2011 شاهد نمایشهای شفق در بخشهای جنوبی‌تر بودیم اما این بار این شفقها در بخشهای شمالی‌تر اتفاق خواهند افتاد. مناطقی مانند نیوانگلند، نواحی بالایی نیویورک، شمال میشیگان، مونتانا و شمال شرق اقیانوس آرام موفق به مشاهده این پدیده زیبای آسمانی شدند.
