مهدی آزادواری* باوجود طرح‌ریزی بورس بین‌المللی نفت در ایران از اوایل سال1384 مبنی بر اینکه بازار یادشده محلی برای سیاستگذاری و تعیین قیمت نفت و فراورده‌های آن در منطقه خاورمیانه باشد، هم‌اکنون شاهد یک بازار ناکارا هستیم.

با بررسی چرایی عدم‌دستیابی به بازاری کارآمد برای بورس بین‌المللی نفت به این نکته می‌توان اذعان داشت: از آنجا که یکی از مهم‌ترین انواع معاملاتی که در بورس‌های کالا و ازجمله نفت انجام می‌گیرد، قراردادهای آتی و اختیار معامله که هر دو براساس تحویل آینده کالا با قیمت و شرایط مشخص است، لذا با به کارگیری اینگونه ابزارهای مالی می‌توان افزایش عرضه و تقاضا را در بازار یادشده مشاهده کرد، ضمن آنکه بورس نفت ایران بایستی با ساختاری هماهنگ با بورس‌های نفت دنیا حرکت کند. بورس‌های نیویورک و لندن مهم‌ترین و عمده‌ترین بورس‌های کالا و انرژی در جهان هستند.

با بررسی عوامل دیگر در تقویت بورس بین‌المللی نفت به این نکته باید اشاره کرد که با همکاری و همراهی کامل وزارت نفت، ‌بخش خصوصی، ‌سازمان بورس و اوراق بهادار، بورس کالا و کارگزاران بورس به‌عنوان بازوی اصلی این حرکت ملی می‌توان به بازاری کارا در یک دوره زمانی مشخص دست‌یافت، ضمن آنکه بایستی توجه داشت که منافع حاصل از تقویت و رشد این بازار در وهله اول همسو با منافع ملی و در مرحله بعد به نفع طرفین معامله در بازار مذکور است و کارگزاران بورس نیز به‌عنوان تنها حامیان متخصص در تحلیل و تنظیم بازار یادشده می‌توانند عمل کنند.

اینجا انتظار می‌رود که متولیان امر با رعایت میزان عرضه مناسب در بورس، ایجاد راهکارهای متنوع برای جابه‌جایی پول قابل معامله در بورس بین‌المللی نفت برای سهولت حضور طرفین معامله در بازار یادشده، تخصیص عرضه‌های نفتی به تمامی کارگزاران بورس و تعاملات و هم‌اندیشی بیشتر با بازوهای اجرایی معاملاتی در آن بازار ، برای ایجاد بازاری کارا، ‌ملی و فراملی و همچنین ساختار‌یافته، به دور از رانت و سودجویی و با افق دیدی بلندمدت برای دستیابی به اهداف اصلی از ایجاد بورس بین‌المللی نفت تلاش کنند.

* کارگزار بورس بیمه ایران

کد خبر 160996
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز