روزهای زندگی یکی از مهمترین و ستایش شدهترین فیلمهای سیامین جشنواره فجر بود؛ گامی بلند در کارنامه فیلمسازی پرویز شیخطادی و خونی تازه در رگهای سینمای دفاع مقدس. او که این روزها فیلم تازهاش را روی پرده سینماها دارد در گفتوگو با سوره سینما میگوید که حمایت لازم از فیلمش صورت نگرفته است.
- ایده فیلمنامه روزهای زندگی از کجا شکل گرفت و طرح مشکلات جامعه پزشکی در سالهای جنگ چطور دغدغه شما شد؟
در مقطعی که قطعنامه اعلام شد، عراق حملهای داشت که تعدادی از بیمارستانهای صحرایی در شرایط سختی قرار گرفتند و مستنداتی در این زمینه وجود دارد، برایم بسیار جالب بود این ازجانگذشتگیهای پزشکان را که کمتر در سینما دیده شده نشان دهم. بعد از مطالعات و تحقیقات روایت اولیه فیلمنامه پیدا شد و شروع به نوشتن کردم. سعی کردم یک نگاه جنگی و اجتماعی به فیلمنامه داشته باشم.
- سفارشی برای ساخت یک فیلم دفاع مقدسی به شما شده بود؟
قبل از اینکه روزهای زندگی را شروع کنم قرار بود فیلم دیگری را کارگردانی کنم که من به ساخت آن تمایل نداشتم، بعد طرح ساخت چنین فیلمی را دادیم و پذیرفته شد، در واقع سفارش از طرف خودمان بود.
- فکر میکنید مشکلات تولید آثار دفاع مقدس باعث شده تعدادی از فیلمسازان کمتر به سراغ این نوع سینما بروند؟
تمایل برای ساخت این فیلمها در همه فیلمسازان وجود دارد اما وقتی امکانات کم است و مراکزی که باید به اینگونه سینما کمک کنند این کار را نمیکنند میل به ساخت آثار جنگی کم میشود. گلایهای که فیلمسازان از کمبود امکانات و نبود حمایت دارند، واقعی است. از زمانی که شهرک دفاع مقدس ساخته شده ارگانها و نهادهای نظامی که باید به سینمای دفاع مقدس به لحاظ تجهیزاتی کمک کنند شانه خالی کردهاند و این مسئولیت در شرح وظایف آنها تعریف نشده است. ادوات و وسایلی را که فرسوده شده به شهرک دفاع مقدس منتقل کردهاند، ابزار و تجهیزات این نوع سینما در جای دیگر وجود ندارد و نهادهای نظامی برای تولید فیلم دفاع مقدسی پشتیبانی نمیکنند، به همین علت شوق و انگیزه ساخت فیلم جنگی در فیلمسازان کمرنگ میشود.
- شما زمان ساخت روزهای زندگی از حمایت خاصی استفاده نکردید؟
ما در این کار مشکلات زیادی داشتیم، کمبودهایی که باز دارنده بودند، وجود داشت. ما با کمترینها فیلم ساختیم، از کمبودها رنج بردیم، وجه تمایز تولیدی خاصی به لحاظ امکانات تجهیزاتی نداشتیم.
- احساس مسئولیت و ایثار یکی از مهمترین عناصر شکلدهنده به قصه و فیلم است. این ویژگی به فیلم اعتبار و امتیازی ویژه داده است.
احساس مسئولیت، نوع دوستی، ایثار و... در فطرت تمام انسانها وجود دارد و آماده بیدار شدن است. کافی است از هنر استفاده کنیم و آن صفات و رفتارها را در دلها غبارروبی و احیا کنیم. در فیلمهای سینمایی بیشتر زندگیهای ناموفق موضوع است اما در روزهای زندگی زوج موفقی را میبینیم که با عشق در شرایط سخت کار میکنند. در فلسفه هم بحث جبر و اختیار انسان بسیار مطرح است. شخصیتها و فضای روزهای زندگی میتواند نمونه خوبی برای نمایش مسئولیتپذیری، عشق و ایثار باشد.
- یکی از ویژگیهای مثبت روزهای زندگی این است که بدون شعارزدگی واقعیت جنگ را نشان میدهد.
بزرگترین وجه تمایز این فیلم این است که آرمانها و شعارها را بهصورت عملیگرایی نشان میدهد، در عمل جانبازی را میبینیم، قهرمانهای فیلم کلیشهای نیستند، از جنس مردمند و خانوادهها و مردم ایران که همه در دفاع مقدس شریک بودهاند با این فیلم و شخصیتها همذاتپنداری میکنند.
- پیشبینی شما از استقبال مردم در اکران عمومی این فیلم چیست؟
مطمئنا اگر تبلیغات درستی در مورد این فیلم انجام شود و مردم با فیلم آشنا شوند این فیلم ارتباط خوبی با مردم برقرار میکند، مردم خودشان تفاوتها را احساس میکنند.
- با توجه به استقبالی که از روزهای زندگی شده، احتمال دارد فیلم بعدی تان را بازهم در این فضا بسازید؟
موضوع دفاع مقدس بسیار جذاب است، همیشه بستر مرگ و زندگی درام خوبی را شکل میدهد. در موضوعات دفاع و جنگ ماجراها، اتفاقات و شخصیت پردازیها بسیار پرکشش و متنوع است و بهطور کلی مواد لازم را برای یک فیلم قابل تامل دارد اما کمبود حمایتها باعث شده این سینما و کارکردن آن در اولویت هنرمندان و فیلمسازان نباشد. من اما همیشه تمایل دارم در این عرصه کار کنم، امیدوارم با بهتر شدن شرایط، فیلمسازی دفاع مقدس دوباره رونق بگیرد.