او همچنین درباره بخشنامه اخیر وزارت متبوعش خطاب به بانک مرکزی مبنی بر ممنوعیت استفاده مشتریان بانک‌ها از ای‌میل خارجی یک قدم عقب‌نشینی کرده و گفته: «این موضوع هنوز تکلیف قانونی نشده است، این درخواست از آقای بهمنی برای این بود که با این روش امنیت کاربران را تضمین کنیم.» اتفاقا بحث خوبی است: امنیت کاربران!
می دانیم که برای استفاده از ای‌میل ایران دات آی‌آر، کاربر باید تمام هشدارهای امنیتی را نادیده بگیرد و دکمه ورود به هر طریق را کلیک کند تا بتواند وارد ای‌میلش شود؟ اگر شما کاربر این ای‌میل باشید می‌دانید که هنگام ثبت‌نام و ورود به این ای‌میل، شما باید پیغام‌های امنیتی را نادیده بگیرید و ادامه مسیر دهید. شاید دلیلش این باشد که این ای‌میل از پروتکل‌های رمز‌نگاری موسوم به HTTPS استفاده نمی‌کند و گواهینامه‌های امنیتی معتبر نیز به‌دلیل داشتن لایسنس روی این سرویس راه‌اندازی نشده است.که با ادعای تضمین امنیت کاربران ای‌میل ملی فاصله زیادی دارد.
جالب است بدانید که اخیرا یک گروه از متخصصان فناوری اطلاعات نسبت به امنیت ای‌میل‌های سه‌گانه داخلی شامل ایران داتآیآر، چاپار داتآیآر و پست داتآیآر هشدار داده‌اند. در هشدار این گروه آمده است: «یقینا وادار کردن مردم به استفاده از سرویس‌های نامطمئن داخلی علاوه بر اینکه اطلاعات خصوصی کاربران را در معرض تهدید جدی قرار می‌دهد حاصلی جز سلب اعتماد مردم نسبت به عموم محصولات و خدمات نرم‌افزاری ایرانی نخواهد داشت.
آنها سؤال کرده‌اند که براساس کدام معیارهای فنی، صلاحیت سرویس‌های دولتی ای‌میل‌های سه‌گانه مذکور بررسی و تأیید شده است تا این شائبه در اذهان به‌وجود نیاید که برخی با علم و آگاهی به مشکلات متعدد کاربری و امنیتی و عدم‌توسعه‌پذیری این سه سرویس، اصرار دارند دستاوردهای ناقص و فاقد کیفیت خود را با استفاده از تبلیغات سرسام‌آور و بخشنامه‌های الزام‌آور به کاربران ایرانی تحمیل کنند.»
واقعیت این است که به‌رغم تأکیدات و تصریحات مکرر قانونی، فناوری اطلاعات و به‌طور مشخص اینترنت در ایران از عقب‌ماندگی‌های تاریخی رنج می‌برد و ایران از معدود کشورهایی است که با ممانعت عامدان از توسعه زیرساخت‌های اینترنت ازجمله، سرعت، پهنای باند، کیفیت و سطح دسترسی و سامانه‌های پالایشی، همچون ترمزی در برابر توسعه این فناوری در بخش‌های مختلف عمل کرده است،
قطعی‌های مکرر اینترنت در کشور اعتماد و کارآمدی این فناوری را زیر سؤال برده و به همین جهت سرویس‌های متعدد مبتنی بر پروتکل‌های ای‌پی در ایران رشد نکرده است، شاهد این مدعا کسب رتبه‌های پایین جداول رنکینگ‌های جهانی در زمینه دولت الکترونیک، بانکداری الکترونیک، تجارت الکترونیک و آمادگی الکترونیک است.
برهمین اساس می‌توان گفت که بخش عمده‌ای از مشکلات گریبانگیر جامعه ازجمله آلودگی هوا، وضعیت ترافیک و نابسامانی‌های روانی و اجتماعی مردم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم، پیامد توسعه‌نیافتگی الکترونیکی کشور است.اینترنت جدید یا همان شبکه ملی اطلاعات یا به قولی اینترنت ملی، هر چند ظاهرا تکلیف اجتناب‌ناپذیر آقای وزیراست که باید اجرا شود، ای‌میل ملی و داخلی نیز هر چند نیازی مبرم است، اما باور کنید اگر به توسعه زیرساخت‌های اینترنت بپردازیم و از صنعت داخلی نرم‌افزار حمایت کنیم، مردم و بخش خصوصی با همین اینترنت نیز می‌توانند فعالیت‌های توسعه‌ای خود را انجام دهند.
