روی در میان مواد معدنی کمیاب از لحاظ مقدارش در بدن در رده دوم پس از آهن قرار دارد.ک
روی در سلولها در سراسر بدن یافت میشود. روی برای فعالیت مناسب دستگاه ایمنی ضروری است. روی در تقسیم سلولی، رشد سلولی، ترمیم زخم، و تجزیه کربوهیدراتها در بدن نقش دارد.
روی همچنین برای حس بویایی و چشایی لازم است. در دوران بارداری، نوزادی و کودکی بدن برای رشد و نمو به روی نیاز دارد.
یک بازبینی اخیر بوسیله کارشناسان درباره مصرف مکملهای روی نشان داد:
- هنگامی که روی دست کم برای 5 ماه مصرف شود، ممکن است خطر دچار شدن به سرماخوردگی را کاهش دهد.
- مصرف مکملهای روی در طول 24 پیش از شروع علائم سرماخوردگی ممکن است طول مدت سرماخوردگی و شدت علائم را کاهش دهد.
منابع غذایی
مواد غذایی پرپروتئین حاوی مقادیر بالایی روی هستند. گوشت گاو و گوسفند بیشتر از گوشت ماهی حاوی روی هستند. بخشهای قرمز گوشت مرغ نسبت به بخشهای سفید بیشتر حاوی روی است.
سایر منابع خوب برای روی مغزهای خوراکی، غلات کامل، حبوبات و مخمر است.
میوهها و سبزیها منابع خوبی برای روی نیستند، زیرا روی در پروتئینهای گیاهی به اندازه روی از پروتئینهای حیوانی جذب نمیشود. بنابراین رژیمهای غذایی کم پروتئین و گیاهی مقدار کمی روی دارند.
روی در اغلب مکملهای مولتی ویتامین و مینرال وجود دارد. این مکملها ممکن است حاوی گلوکونات روی، سولفات روی یا استات روی باشند.
روی همچنین ممکن است در برخی از داروهای بینسخه مانند قرصهای مکیدنی سرماخوردگی، اسپری یا ژلهای بینی وجود داشته باشد.
علائم کمبود روی
علائم کمبود روی شامل این موارد است:
عفونتهای مکرر، هیپوگنادیسم (اختلال کارکرد جنسی) در مردان، ریزش مو، بیاشتهایی، مشکلات در حس بویایی و چشایی، زخمهای پوستی، کند شدن رشد، مشکلات دید در تاریکی، طول کشیدن ترمیم زخمها
عوارض جانبی مکملهای روی
در صورت مصرف مقادیر بیش از حد زیاد مکملهای روی اسهال، دلپیچه، و استفراغ معمولا در طول 3 تا 10 ساعت پس از مصرف رخ میدهد. این علائم مددت کوتاهی پس از توقف مصرف مکمل روی برطرف میشود.
افرادی که از اسپریهای و ژلهای بینی حاوی روی استفاده میکنند، ممکن است در معرض عوارض جانبی مانند از دست دادن حس بویایی قرار گیرند.
مقدار مجاز توصیه شده روی
مقدار مجاز توصیه شده غذایی (RDA) برای روی بر حسب سن و جنس متفاوت است.