حکایت زیر به گونهای باور نکردنی، روایتی شیرین و زیبا درباره علت داد و فریاد افراد هنگام خشم و عصبانیت دارد. حکایتی که تامل انسان را بر میانگیزد.
روزی از روزهای خدا استادى در کلاس درس از شاگردانش پرسید: میدانید، چرا ما وقتى عصبانى هستیم "داد" میزنیم؟
به عبارتی، چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند، صدایشان را بلند میکنند و سر هم داد میکشند؟
شاگردان به فکر فرو رفتن و بعد از اندکی یکى از آنان گفت: چون در آن لحظه، افراد آرامش و خونسردی خود را ازدست میدهند.
استاد پرسید: اینکه هنگام خشم آرامش خود را از دست میدهیم، درست است، امّا چرا با وجودى که طرف مقابل کنار ما و نزدیک ما قرار دارد، داد یا فریاد میزنیم؟ آیا نمیتوان با صداى آرم و ملایم صحبت کرد؟
میخواهم بدانم چرا هنگامى که خشمگین هستیم فریاد میزنیم؟
شاگردان هر کدام پاسخهای که فکر میکردند درست است را ارائه میدادند. امّا پاسخهاى هیچکدام استاد را راضى نکرد.
سرانجام استاد چنین توضیح داد: ما به این دلیل داد و فریاد میزنیم که....مکث کوتاهی کرد و اینگونه ادامه داد. هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلبهایشان از یکدیگر فاصله میگیرد و آنها براى این که این فاصله را جبران کنند مجبور هستند، داد یا فریاد بزنند.
هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر میشود و آنها باید با صدای بلندتر فریاد بزنند.
بعد از این نکته استاد دوباره پرسید: هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر هستند، این مسئله برعکس است چرا؟ چگونه هست؟ آنها دائما در حال زمزمه کردن و آرام صحبت کردن هستند. چه اتفاقى افتاده است.
آنها سر هم داد نمیزنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت میکنند. چون قلبهایشان خیلى به هم نزدیک است. به دلیل نزدیکی و کمی فاصله قلبهایشان نیازی به داد زدن ندارند.
استاد به شاگردان خیره شد و ادامه داد: میدانید، هنگامى که عشق افراد به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى میافتد؟
آنها حتى حرف معمولى هم با هم نمیزنند و فقط در گوش هم نجوا میکنند و همین باعث بیشتر شدن عشق آنها به یکدیگر شد و
در نهایت، حتى از نجوا کردن هم بینیاز میشوند و فقط به یکدیگر نگاه میکنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصلهاى بین قلبهاى آنها باقى نمانده است.
تنها علت فریاد زدن وجود فاصلهها میان قلب انسانها است. فاصلههای از هر اندازه و نوع که باشد آنها را مجبور میکند برای برقراری ارتباط و صحبت با یکدیگر با صدای بلند فریاد بزنند.
امیدوارم روزی برسد که قلب تمامی انسان ها به یکدیگر نزدیک شده و فاصلهها ازبین رفته باشد.