براساس گزارش فاکس‌نیوز، گوگل قصد دارد با ارسال 30 بالون از جنوب نیوزیلند به نزدیکی فضا دسترسی تعدادی ساختمان مسکونی برروی زمین به اینترنت را فراهم آورد. این بالون‌های پرفشار یا فشار فوق‌العاده در مسیر‌هایی کنترل شده هدایت خواهند شد.
تجهیزات متصل به این بالون‌ها سرعتی برابر اینترنت نسل سوم را به 50 آزمایش‌گر در نیوزیلند ارائه خواهند کرد. دسترسی به این اینترنت به صورت نوبتی خواهد بود اما گوگل امیدوار است بتواند چنان ناوگان بزرگی از این بالون‌ها ایجاد کند که بتواند با استفاده از آنها به ساکنان مناطق دورافتاده امکان دسترسی دائم به اینترنت بدهد.
گوگل می‌گوید بالون‌ها روزی می‌توانند در مناطق فاجعه‌زده برای دستری به اینترنت مورد استفاده قرار گرفته و به عملیات امداد و نجات در شرایطی که تمامی تاسیسات ارتباطاتی زمین مختل شده‌اند، کمک کنند. با این همه متخصصان هشدار داده‌اند که حرکت دادن همزمان تعداد زیادی از بالون‌ها در ازتفاع زیادی از زمین در مسیر بادها می‌تواند کار بسیار دشواری باشد.
بالون‌های فشار فوق‌العاده از لایه‌های پلاستیکی مقاومی ساخته شده که می‌تواند گازهای سبک به شدت فشرده شده را در خود نگه دارد. این ساختار به این منظور طراحی شده تا ابعاد بالون در شرایط تغییرات دمایی نیز ثابت نگه داشته شود. به این شکل بالون‌ها می‌توانند در هر شرایط دمایی برای مدت زمانی طولانی‌تر در ارتفاعی ثابت شناور بمانند. تاکنون طولانی‌ترین مدتی که این بالون‌ها در آسمان شناور مانده‌اند 744 روز بوده‌است.
این بالون‌ها اولین بار در دهه 1950 با استفاده از نوارهای پلی‌استری به نام میلار ساخته شدند و پس از آن در زمینه‌های متفاوتی از قبیل جمع‌آوری اطلاعات درباره حرارت و جریان هوا در ارتفاعات و در مناطق دورافتاده مورد استفاده قرار گرفتند. ناسا نیز به تازگی این تکنولوژی را مورد آزمایش قرار داده و امیدوار است روزی بتواند از آن در اتمسفر مریخ استفاده کند.
قطر هریک از این بالون‌ها 15 متر، به اندازه یک هواپیمای کوچک است و از گازهای سبک پر شده‌است. تجهیزات الکترونیکی که در زیر این بالون‌ها معلق خواهند بود شامل آنتن رادیویی، رایانه‌پرواز، سیستم کنترل ارتفاع و صفحات خورشیدی برای تامین انرژی تجهیزات هستند.
گوگل قصد دارد این بالون‌ها را در استراتوسفیر یعنی در ارتفاع 20 کیلومتری از سطح زمین به پرواز درآورد،ارتفاعی دو برابر ارتفاع پرواز هواپیماهای تجاری. این شرکت معتقد است هر بالون برای بیش از 100 روز در آسمان و در محدوده‌ای به شعاع 40 کیلومتر و در مسیر غرب به شرق شناور خواهند ماند. گوگل امیدوار است با این شیوه بتواند دو سوم جمعیت جهان که به اینترنت دسترسی ندارد را به این شبکه جهانی متصل سازد.
به گفته ریچارد دووال از بخش فنی گوگل، رساندن اینترنت به بسیاری از بخشهای جهان دشوار و پرهزینه‌است، از این رو هدف این است تا از آنچه در تمامی جهان مشترک و یکسان است، یعنی آسمان، برای ایجاد زیرساختارهای ارتباطاتی استفاده شود. درحال حاضر 50 ساختمان در کرایس‌چرچ و کانتربری نیوزیلند آنتن‌هایی را برای دریافت سیگنال‌های این بالون‌ها نصب کرده‌اند و در عین حال گوگل قصد دارد تجهیزاتی مشابه را به ساختمان‌هایی در ارتفاعی مشابه وصل سازد تا شهروندان در آرژانتین،شیلی، آفریقای جنوبی و استرالیا نیز بتوانند در این دوره آزمایشی حضور پیدا کنند.
