به گزارش خبرگزاری رویترز از پراگ سه هزار ستاره‌شناس و دانشمند از سراسر جهان این هفته در این شهر دیدار خواهند کرد تا تصمیم بگیرند که آیا پلوتو که در سال 1930 کشف شد با تعریف یک سیاره تطبیق می‌کند یا نه.
اتحادیه بین‌المللی ستاره‌شناسان (IAU) با تعریف دقیقی که برای اولین بار از یک سیاره به دست می‌دهد ممکن است مجبور شود یا پلوتو را از سیاره بودن خارج کند یا 14 جرم دیگر منظومه شمسی را به عنوان سیاره بپذیرد.
چنین تصمیمی همه جامعه علمی را تکان خواهد داد، فورا باعث کهنه‌شدن کتاب‌های درسی می شود و مدرسان را وادار خواهد کرد که نحوه تدریس‌شان از اصول منظومه شمسی را تغییر دهند.
اوون گینگریچ استاد ستاره‌شناسی و تاریخ علم در مرکز اخترفیزیک هاروارد- اسمیتسونین در این باره می‌گوید:"سوال محوری موقعیت پلوتو است که آشکارا با مشتری، زحل، اورانوس و نپتون متفاوت است."
ده‌ها سال است که مباحثه داغی در مورد وضعیت پلوتو که تنها یک چهارصدم جرم زمین را دارد جریان داشته است. این بحث در سال 2003 که ستاره‌شناسان در موسسه تکنولوژی کالیفرنیا جرم UB313 را در منظومه شمسی کشف کردند دوباره بالا گرفت. UB313 که با نام مستعار "زنا"خوانده شد یکی از یک دوجین جرمی است که در منظومه شمسی یافت شده‌اند و بزرگتر از پلوتو هستند.
زنا و پلوتو اجرام یخ‌زده بزرگی هستند که در " کمربند کوئیپر" - جایی که هزاران جرم آسمانی کوچک در آن شناورند- در فراسوی سیاره نپتون حرکت می‌کنند. تصاویر تلسکوپ فضایی هابل قطر زنا را حدود 2756 کیلومتر تعیین کرده است که اندکی بزرگتر از پلوتو است.
گینگریچ رئیس کمیته‌ای است که از آن تقاضا شد تعریفی از یک سیاره به دست دهد و آن را به مجمع عمومی IAU که از 14 تا 25 آگوست (23 مرداد تا 3 شهریور) در پراگ برگزار می‌شود ارائه کند.
ممکن است دانشمندان طبقه جدیدی از سیارات را تعریف کنند و اجرام بزرگ منظومه شمسی مانند پلوتو و زنا را که در حد اندازه‌های هشت سیاره بزرگتر آن نیستند در آن قرار دهند.
