این بدان معنا ست که بوش گزارش بیکر-همیلتون را پذیرفته است.
شاید لازم به یادآوری باشد که این گزارش که توسط کمیسیونی از کنگره تهیه شد متضمن دو الزام اصلی است: تدوین جدول زمانی خروج نیروهای آمریکایی از عراق و آغاز مذاکرات پیرامون وضعیت عراق با همسایگان این کشور یعنی ایران و سوریه. بوش با وجود آن‌که شش ماه پیش در عمل محتوای گزارش را رد کرد اکنون از آن به‌عنوان نقشه راهی به سوی صلح در عراق یاد میکند.
همه این‌ها به فاصله چند ساعت پیش از آن‌که مجلس نمایندگان برای بررسی لایحه بودجه متمم 100 میلیارد دلاری درخواستی دولت برای عملیات جنگی در عراق و افغانستان وارد شور شود، گفته شد.
این لایحه که پیشتر توسط سنا مورد تأیید قرار گرفته بود در مرحله بعد به تصویب مجلس نمایندگان نیز رسید.در این لایحه تاریخی برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق، موضوعی که دمکرات‌های کنگره سعی داشتند به‌عنوان وجه المصالحه برای تصویب بودجه متمم طلب کنند، تعیین نشده است.
اولین نکته‌ای که به ذهن خطور میکند این‌که با نزدیکی زمان انتخابات ریاست‌جمهوری آتی، دموکرات‌ها سعی می‌کنند از موضوعی حساس چون تعیین استراتژی خروج از عراق به‌عنوان دستاویزی برای کسب اعتبار سیاسی در سایه افزایش تلفات نیروهای آمریکایی استفاده کنند.
براساس آمارهای رسمی آمار تلفات ارتش آمریکا در عراق (بدون در نظر گرفتن کسانی که به‌دلیل مجروح شدن در میدان جنگ بعدا جان باختند) از مرز 3500 تن گذشته است. با این حال دمکرات‌ها رغبتی به متهم شدن به میهن‌پرست نبودن در صورت دریغ حمایت مالی از سربازان آمریکایی که در عراق کشته می‌شوند، نداشتند و به همین دلیل به تصویب بودجه درخواستی دولت و مصالحه با کاخ سفید تن دادند اما این تنها یک روی سکه شرایط جاری است.
بوش در همان نشست خبری به آمادگی خود برای فراخوان نیروهای آمریکایی از عراق در صورت درخواست بغداد اشاره کرد. درست است که بوش در ادامه افزود گمان نمی‌کند دولت عراق خواستار خروج نیروهای آمریکایی از این کشور باشد اما نفس مشروط کردن عقب‌نشینی ارتش آمریکا از عراق به تصمیم دولت این کشور رویکردی کاملا جدید در موضع دولت آمریکا است.
بوش یا ضرورت خروج از عراق را دریافته و به دنبال راهکاری برای تحقق این هدف بدون از دست رفتن اعتبار آمریکا است یا از کنترل دولت آمریکا بر دولت عراق آنقدر مطمئن است که تصمیم‌گیری پیرامون آینده حضور نیروهای آمریکایی در این کشور را به آنان واگذار کرده است.
بوش گفت ژنرال پترائوس، که استراتژیست ارشد ارتش آمریکا در میدان جنگ عراق تلقی می‌شود در ماه سپتامبر گزارشی را پیرامون نتایج فاز تهاجمی عملیات ارائه کرده و پیشنهادات خود برای مرحله بعدی را تقدیم رئیس‌جمهور میکند.چرا فاز تهاجمی عملیات در ماه سپتامبر و نه زودتر یا دیرتر پایان می‌یابد؟ به نظر من پاسخ این سئوال کاملا شفاف است. هر زمانی برای کاهش فشارهای داخلی در آمریکا برای خروج نیروهای این کشور از عراق مناسب است.
برآیند این تحولات نشان می‌دهد بوش در حال فاصله گرفتن و تغییر سیاست از مواضع اولیه خود چون این‌که هیچ کشور یا گروهی جز ایالات‌متحده زمان خروج نیروهای آمریکا از عراق را تعیین نمی‌کند، است.
تصمیم آمریکا برای خروج تابعی از زمانی خواهد بود که طرف عراقی آمادگی تثبیت اوضاع در غیاب حمایت آمریکا را داشته باشد. این تغییر موضع نه نشانی از حسن‌نیت آمریکا که به‌دلیل جبر شرایط است و بدان معنا است که حتی می‌توان انتظار تغییری 180درجه در تصمیم‌گیری‌های آتی کاخ سفید را نیز داشت.
نخست‌وزیر پیشین و عضو آکادمی علوم روسیه
مسکو نیوز/ 7ژوئن
