کشورهایی هم که تأسیسات غنی‌سازی این شرکت‌ها در خاک آنها مستقر است، قویاً دیگر کشورها را از ساختن ظرفیت غنی‌سازی به بهانه آنکه ممکن است در ساختن سلاح‌های هسته‌ای از آن استفاده شود، بر حذر می‌دارند. این وضع به نوعی انحصار در این بازار انجامیده است و کارشناسان معتقدند این شرکت‌ها باید به نوعی تحت قوانین بین‌المللی قرار بگیرند تا محصولات آنها به نرخ مناسب عرضه شود. جفری راتول استاد گروه اقتصاد دانشگاه استنفورد در مقاله‌ای که در این‌باره نوشته است، به مسائل مختلف پیرامون غنی‌سازی تجاری اورانیوم می‌پردازد.
به گفته وی، چرخه سوخت هسته‌ای اساساً دارای 4وجه است که عبارتند از: استخراج اورانیوم، تبدیل اورانیوم، غنی‌سازی اورانیوم و ساختن سوخت هسته‌ای. راتول اینگونه نتیجه گرفته است که ساختن سوخت هسته‌ای با اورانیوم کمتر غنی‌شده برای رآکتور آب سبک به‌صورت میله‌های سوخت صنعتی رقابتی است، اما موانعی در آن وجود دارد تا کشورهایی که صنعت هسته‌ای کوچک دارند، به آن راه پیدا نکنند. بازار بین‌المللی غنی‌سازی اورانیوم در اختیار 4شرکت است: شرکت غنی‌سازی ایالات متحده که در دهه 1990خصوصی شد،
تنکس / روس‌اتم (روسیه)، یورودیف / آروا (فرانسه) و یورنکو (دارای کارخانجات دولتی در آلمان، هلند و انگلیس). تا دهه1980، آمریکا نیاز بازار غرب و روسیه نیاز بازار شرق را تأمین می‌کرد، اما با فعال شدن فناوری سانتریفیوژ گازی، روسیه و شرکت یورنکو سهم بیشتری از بازار را تصاحب کردند و سهم ظرفیت غنی‌سازی آمریکا از 39درصد در سال1995 به 14درصد در سال2008 کاهش یافت. سهم روسیه در این سال از این بازار 47درصد بود. بین سال‌های1991 تا 2008، هزینه واقعی غنی‌سازی اورانیوم از 80 به 160دلار افزایش یافت. این رقم بر حسب واحد کار تجزیه محاسبه می‌شود که واحدی برای محاسبه میزان اورانیوم غنی‌شده و سطح غنی‌سازی است.
120هزار واحد کار تجزیه در یک سال یک گیگاوات برق تولید می‌کند. این هزینه با توجه به شیوه غنی‌سازی نوسان دارد. یک چهارم غنی‌سازی بین‌المللی با هزینه اندک (کمتر از 60دلار)،یک چهارم با هزینه متوسط (بین 60 تا 100دلار) و نیمی از آن با هزینه بالا (بیش از 100دلار) صورت می‌گیرد. برآورد می‌شود تا سال 2020، مصرف جهانی اورانیوم با 12.5درصد رشد به 45میلیون واحد برسد که حداکثر درآمد حاصله از آن حدود 4.5میلیارد دلار است. این در حالی است که روسیه در حال ساختن ظرفیت جدید برای غنی‌سازی است. برزیل هم در حال ساخت تأسیسات غنی‌سازی برای تولید 203هزار واحد تا سال2015 برای نیروگاه‌های اگورا یک و 2 است. هزینه ساختن این تأسیسات حدود 278میلیون دلار برآورد می‌شود.
