چهارشنبه ۶ تیر ۱۳۸۶ - ۱۶:۵۱
۰ نفر

مراد عنادی: به دنبال اوج‌گیری جنگ لفظی بین مسکو و واشنگتن در هفته‌های اخیر بر سر استقرار طرح سپر موشکی آمریکا در لهستان و جمهوری چک که حتی تهدید پیوستن مبنی بر هدف‌گیری نقاطی در اروپا را به دنبال داشت

 به نظر می‌رسد روسیه با تحرک بخشیدن به دیپلماسی یارگیری در مناطق پیرامونی درصدد افزایش اتکای حلقه‌های پیرامونی به محور مسکو است.

روسیه در مقطعی در دهه 90 به دنبال افزایش گسترش ناتو به شرق و ورود این سازوکار نظامی به حیات خلوت روسیه، در همکاری با پکن سازمان همکاری شانگهای را شکل داد که به‌رغم هدف‌گذاری  اولیه برای آن مبنی بر مبارزه با جرایم سازمان یافته و تروریسم در عمل مشخص شد که این حرکت پاسخی به راهبرد گسترش ناتو به شرق از جانب آمریکا است.

در مقطع اخیر نیز پوتین با شرکت فعال در نشست سران 8 کشور حوزه بالکان و پیشنهاد تأمین انرژی آنها که در زاگرب برگزار شد، همچنین شرکت در نشست سران کشورهای ساحلی دریای سیاه درصدد فعال ساختن این دو حلقه پیرامونی برآمده است.

دو حلقه‌ای که بسیاری از اعضای آنها یا عضو ناتو و اتحادیه اروپایی بوده و یا در صف پیوستن به این نهاد قرار دارند. هرچند تجربه سال‌های اخیر نشان داده است که بسیاری از جمهوری‌های آسیای مرکزی و قفقاز و حوزه بالکان در انتخاب بین مسکو و واشنگتن به ظرافت عمل کرده و  حتی در بیشتر موارد که بازی سیاه و سفید شده باتوجه به ملاحظات ژئوپلتیکی و امنیتی ناگزیر به انتخاب مسکو بوده‌اند اما درمورد دو حلقه پیرامونی دریای سیاه و بالکان مشخص نیست چنین اتفاقی رخ دهد.

البته پوتین با قاطعیت اعلام کرده است که روسیه با قدرت روزافزون خود بار دیگر در کشورهای حوزه بالکان و دریای سیاه نفوذ پیدا می‌کند.

پوتین درحالی این سخنان را بر زبان جاری ساخته است که شاخص‌های موجود از پررنگ‌تر شدن نفوذ آمریکا و ناتو در حلقه‌های پیرامون روسیه حکایت داشته تا جایی که علاوه بر وجود پایگاه‌های آمریکایی در آسیای مرکزی و قفقاز، استقرار سیستم‌های رهگیر سپر دفاع موشکی شامل سامان‌های راداری در جمهوری چک و موشک‌های رهگیر در لهستان، آمریکا بر میزان حضور نظامی خود در بنادر رومانی و بلغارستان نیز افزوده است.

حال با چنین حرکت نه‌چندان خزنده آمریکا و در سطحی وسیع‌تر ناتو آیا تحرک بخشیدن به حلقه‌های پیرامونی می‌تواند موجبات توازن بیشتر بین آمریکا و روسیه در معادلات استراتژیک بالکان، دریای سیاه، اروپای شرقی را فراهم سازد.

ظاهراً پوتین علاوه بر ابزار دیپلماسی سعی دارد از برگ‌های نظامی و به‌ویژه انرژی با هدف افزایش وابستگی اروپا به نفت و گاز روسیه نیز در بازی خود با آمریکا استفاده نماید که مجموعه این تحرکات بدون تردید روند رقابت آمریکا و روسیه در مناطق پیرامون مسکو را وارد مراحل تازه‌تری خواهد ساخت.

کد خبر 25291

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز