گونه‌ی حماسی نیز یکی از ژانرهایی است که چند دهه پس از ظهور و بروز سینما شروع به نشو و نما کرد. در ژانر حماسی شکوه صحنه‌ها و سیاهی لشگرها یکی از خصوصیات اصلی است. صحنه پردازی‌ها در چنین ژانری کار بسیاری می‌طلبد و از این رو گونه‌ی حماسی از پرخرج‌ترین فیلم‌ها به شمار می‌آید.
البته ساخت فیلم‌های پرشکوه و دارای سیاهی لشگر در ابتدای سینما نیز انجام شده است. دیوید وارک گریفیث با فیلم‌هایی نظیر"پیدایش یک ملت" محصول ۱۹۱۵و "تعصب" محصول ۱۹۱۶ و یا سرگئی آیزنشتاین با ساخت " رزمناو پوتمکین" محصول ۱۹۲۴ به نوعی این نوع سینما را به مخاطبان معرفی کرده بودند.
با این‌همه سینما در آن سالها هنوز آنچنان پولی نداشت که بتواند ساخت و سازهای کلان انجام دهد.
در دهه ۵۰ اما کم کم فیلم های پرخرج و بعضا مربوط به ژانر تاریخی نیز ساخته شدند. آثاری مانند "خرقه" محصول ۱۹۵۳ ساخته هنری کاستر و یا "ال سید" ساخته آنتونی مان محصول ۱۹۶۱ و هم چنین فیلم اسپارتاکوس ساخته استنلی کوبریک محصول ۱۹۶۰ همگی با داستانی تاریخی و اسطوره ای متعلق به ژانر حماسی می باشند.
در دهه ۶۰ نیکلاس ری با فیلم "شاه شاهان" سبکی خاص از ژانر حماسی را رونمایی کرد که درآن اگرچه همه قواعد ژانر رعایت شده است اما تکیه گاه اصلی بر زیادی سیاهی لشگر و زرق و برق دار بودن صحنه ها نبود. فیلم های حماسی نیکلاسی ری بیشتر مبتنی بر داستان قهرمانانه بودند و شخصیت پردازی کاراکتر ها بر دیگر قواعد ژانر حماسی چربش داشت.
در دهه ۷۰ و ۸۰ فیلم هایی نظیر محمد رسول الله ساخته مصطفی عقاد و یا شیر صحرا دیگر ساخته ی او، از مهمترین ساخته های ژانر حماسی به شمار می آیند.
اما با ورود رایانه به سینما و دیجیتال شدن ساخت و سازهای سینمایی دیگر ژانر حماسی آن ابهت اصیل را از دست داد. در سالهای اخیر فیلم‌هایی مانند لینکلن ساخته استیون اسپیلبرگ محصول ۲۰۱۲ و یا بینوایان ساخته تام هوپر محصول همین سال از آثار شاخص این ژانر می‌باشند.
در ژانر حماسی داشتن فیلمنامه فاخر یک اصل نهادینه است.کاراکترها باید دارای پیشینه کلان باشند و روایت قصه باید با حواشی فراوان و داستانک‌های مرتبط همراه باشد.
بنظر می رسد با توجه به بودجه سنگین این ژانر هر چند سال یک بار اثری به مفهوم واقعی کلمه در این نوع سینما ساخته شود.
اگر نه اگر به ساخت و سازهای استودیویی باشد و به نام ژانر حماسی تمام شود، مهیج ترین قصه‌های تاریخی و حماسی را می‌توان با انبوه سیاهی لشگر و بهترین زرق و برق تولید و روانه اکران کرد. که در این صورت تولیدات این گونه هرگز حال و هوای سینمای اصیل حماسی را نخواهند داشت.
نظر شما