در واقع هرکدام از این روش‌ها، ممکن است در شاخه‌های دیگری از نظر پزشکی، ورزش، فیزیوتراپی و یا ناراحتی های جسمی دیگر مورد استفاده قرار گیرند ولی استفاده از آنها جهت کاهش وزن معمولاً توصیه نمی‌شود و اگر توسط پزشک متخصص و معتبر تجویز شود، با رعایت وضعیت خاص بیمار تجویز شده و نباید آن را برای هرگونه چاقی بسط داد.
در زیر به نمونه هایی از این موارد اشاره می کنیم:
الف- شکم بندهای لاغری و پوشش پلاستیکی: این روش با افزایش حرارت به شکل موضعی باعث افزایش تعریق شده، بنابراین آب بین سلولی و آب چربی نواحی شکم و اطراف آن از دست می رود. اما چربی شکم، دست نخورده باقی می ماند که پس از نوشیدن آب پس از مدتی به حالت اولیه برمی گردد.
ب- تشک های برقی (ترمودرمی):این روش نیز، درست مثل روش قبل به شکل کاذب باعث از دست رفتن آب بدن می شود، نه چربی.
ج- دستگاه الکتریکی (فارادیک) و یا کمربندهای ماهواره ای:این روش جدیدتر از روش های دیگر است. این دستگاه دارای پدهایی (صفحه های نازک) مانند دستگاه نوار قلب (تست ورزش) است که به نقاطی از بدن وصل می شود و عضلات آن ناحیه را وادار به انقباض و فعالیت می کند (این انقباض از انواع غیرفعال است و در مقابل انقباض فعال وجود دارد که فرد با اراده خود عضله را منقبض و آن را وادار به فعالیت می کند)
از این روش افراد تنبل که حوصله فعالیت و تحرک را ندارند و یا افرادی که تحرک فیزیکی آنها توسط پزشک منع شده است، استفاده می کنند.
این روش هم درمان مناسبی برای کاهش وزن نخواهد بود زیرا لازمه تأثیرگذاری آن، استفاده دایمی است که خسته کننده بوده و عملاً امکان پذیر نیست، درثانی این روش از انواع پرهزینه به شمار می آید.
د- ماساژ (ویبراتور یا جی فایو):در این روش از طریق دست یا تسمه های لرزاننده، منطقه مورد نظر بدن را ماساژ می دهند. این روش در رفع سلولیت ها می تواند مؤثر باشد، اما در کاهش وزن و از بین بردن چربی، تأثیر گذار نیست. این روش به دلیل حرکت دادن مایعات بدن به دیگر نقاط بدن باعث کاهش سایز می شود که کاذب و موقتی است.
