تیم‌ملی والیبال ایران با عبور از مانع اول چهاردهمین دوره رقابت‌های قهرمانی مردان آسیا در مصاف با 2 تیم ویتنام و پاکستان در دور اصلی این مسابقات و در رویارویی با مدعیان سنتی و حریفان آشنا به بن‌بست خورد.
باخت مشابه به 2 تیم کره‌جنوبی و ژاپن در کمتر از 24 ساعت بیانگر این واقعیت بود که والیبال ایران با وجود هدف‌گذاری صحیح برای بازی‌های آسیایی 2010 گوانگ‌جو و المپیک 2012 لندن باید این پروژه را چند ماه دیرتر کلید می‌زد.
تأخیر در این استراتژی که منطقی هم به نظر می‌رسید می‌توانست شرایط بهتری را برای تیم‌ملی والیبال ایران در رویداد معتبری چون مسابقات قهرمانی مردان آسیا (انتخابی المپیک و جام جهانی) رقم بزند و آن وقت والیبال با تبعات کمتری در اندیشه جامه عمل پوشاندن به این حرکت ارزشمند باشد.
تیم ایران بلافاصله پس از باخت مقابل کره برابر ژاپن، تیم مدافع عنوان قهرمانی ترکیب جدید دیگری را تجربه کرد. فرستادن پیمان اکبری، محمد موسوی، مهدی مهدوی و آرش صادقیانی به همراه عندلیب، عطار و محمدینژاد از سوی گاییچ در وهله نخست باعث گمراهی تیم ژاپن و «تاتسویا یوتا» سرمربی جوان این تیم شد. همین موضوع کافی بود تا چشم‌بادامی‌ها در شروع بازی کاملاً غافلگیر شوند و هنگامی توانستند با کمک آنالیز لحظه به لحظه به بازی برگردند که ترکیب اصلی آنان تا لحظات پایانی ست اول 3 تلفات داشت.
ورود ایشی جیما، توموناگا و یامامورا در این راستا صورت گرفت و نکته جالب آنکه همین 3 بازیکن تعویضی، عامل پیروزی ژاپن بر تیم ایران بودند. تیم ایران با ترکیب جدید و متفاوتش با کره تا امتیاز 14 بر 10 ژاپن را تحت تأثیر قرار داد، اما با تساوی امتیازات در لحظات پایانی ست، این ژاپن بود که روی تجربه تاکاهیرو یاماموتو و پاس‌های متنوع توموناگا صاحب یک پیروزی روحیه‌ساز شد.
فرصت از دست رفته
تیم ایران در ست دوم بازی با ژاپن همه را به کسب پیروزی و بازی پایاپای با این حریف امیدوار کرد و هنگامی که تابلوی امتیازات 24 بر 20 را به سود این تیم نشان می‌داد کمتر کسی می‌توانست یک درصد بازگشت دوباره ژاپنی‌ها را پیش‌بینی کند، اما این بار گاییچ با دستان خود؛ تعویض‌های اشتباه معروف و محمد محمدکاظم با عندلیب و مهدوی نظم تیم ایران را به هم ریخت تا ژاپن در عین ناباوری 28 بر 26 برنده این ست شود.
در ست سوم کاملاً می‌شد پیش‌بینی کرد که همانند روز بازی با کره، تیم ایران از نظر روحی به هم بریزد و نتیجه این ست با حساب 25 بر 14 گواهی بر این موضوع بود.
ضعف اصلی
آنچه که بیش از همه طی 2 بازی با کره و ژاپن باعث آزار تیم ایران به نظر می‌رسید، نبود دریافت مناسب و ناهماهنگی مشهود در دفاع روی تور بود. ایران که همواره در میان آسیایی‌ها به تیمی موفق در حمله روی تور شهرت داشت، این بار به دلیل ساعدهای لرزان و از همه بدتر ضعف عجیب لیبرویش (عطار) هرگز اجازه خودنمایی برابر مدافعان روی تور کره و ژاپن را نیافت.
به همین دلیل گاییچ ترجیح داد تا در این بازی مهدوی جانشین معروف شود که به بازی قدرتی گرایش بیشتری دارد.در این بازی معلوم نشد با وجود تزلزل عندلیب در بازی با کره، چرا محمد محمدکاظم از ابتدا در ترکیب اصلی قرار نگرفت. عندلیب اگرچه بیشتر بار خط حمله تیم ایران را به دوش کشید ولی او در لحظات حساس نتوانست برآورنده انتظارات باشد.
نشناختن ترکیب اصلی
ترکیب‌های متفاوت طی 2 بازی با کره و ژاپن این نکته را در دل خود داشت که گاییچ از دیدارهای تدارکاتی با نماینده باشگاهی روسیه و تیم‌ملی کرواسی و چند بازی تدارکاتی با تیم جوانان به نتیجه مطلوب که همانا دستیابی به ترکیب اصلی بود، نرسید وگرنه چه دلیلی داشت که آن هم پس از 2 بازی مقدماتی با ویتنام و پاکستان هنوز این‌گونه آشفته و کم‌تجربه عمل کند.
به کارگیری زرینی در بازی با کره و نیمکت‌نشینی صرف او در بازی دوم، ورود دیرهنگام پیمان اکبری در بازی با کره و تردید در شناسایی مردان اصلی سرعتی از میان نادی، محمدینژاد و موسوی نشان از تردید او از توانایی‌های شاگردانش دارد.
استرالیا ، حریف ایران
تیم ایران چهارشنبه 14 شهریور ساعت 17 به وقت تهران با استرالیا دیدار دارد. استرالیا که همانند ایران جوانگرایی را در دستور کار خود قرار داده برای این تورنمنت به طور موقت این سیاست را کنار گذاشته و همه با تجربه‌های خود را از اروپا به تیم‌ملی فرا خوانده است.
هاروارد، فرگوسن، بنجامین هاردی، کمپیل و ایرل از آن جمله‌اند. استرالیایی‌ها همانند بازی‌های انتخابی المپیک 2004 آتن رویدادهای معتبری چون جام جهانی و بازی‌های انتخابی المپیک پکن را نشانه رفته‌اند. آنان پس از این بازی‌ها دوباره با تجربه‌ها را به تیم‌های باشگاهی خود می‌فرستند و با جوانان در تورنمنت‌های قاره‌ای به دنبال کسب تجربه و آینده‌سازی خواهند بود. نکته‌ای که ما از آن غافلیم و از کنار چنین رویداد بزرگی بی‌تفاوت عبور کرده‌ایم.
البته استرالیا تنها نیست، نگاهی گذرا به ترکیب تیم‌های ژاپن، چین و سایر مدعیان نشان می‌دهد که آنها هم راه استرالیا را رفته‌اند. تجربه 2 بازی با ژاپن و کره به کمک گاییچ می‌آید تا او ترکیب سنجیده‌تری را به مصاف کانگوروها بفرستد. ایران در سال‌های اخیر همواره استرالیا را مغلوب کرده و حال باید دید در جام چهاردهم مقابل این حریف همیشه شکست خورده چگونه ظاهر می‌شود.
