به گزارش دویچه وله، پیام اصلی ژنرال دیوید، پترائوس سرفرمانده نیروهای آمریکا در عراقبه کنگره آمریکا ، آن بود که اگر ایالات متحده برای عقبنشینی نیروهایش از عراق عجله نکند و به آنها فرصت کافی داده شود، با وجود همه دشواری ها، پیروزی امکان پذیر خواهد بود و آمریکا به هدف های خود خواهد رسید. این پیام همان چیزی است که رییس جمهور آمریکا در برابر انتقادات روزافزون رسانه ها و نارضایتی عمومی مردم آمریکا از سیاست دولت شان، بارها تکرار کرده است. [کاخسفید؛ نمایش ادامه دارد]
هیأت سردبیری روزنامه نیویورک تایمز روز ۱۱ سپتامبر در سرمقاله خود نوشت، گزارش ژنرال پترائوس و سخنان سفیر آمریکا در عراق رایان کراکر، در نشست کنگره آمریکا،"بازهم عذر و بهانه بیشتر است برای عقب انداختن تصمیمات جدی، و به درازا کشاندن جنگ تا سال ۲۰۰۸ و حتا فراتر از آن".
نیویورک تایمز گزارش پترائوس را تلاش دیگری در راستای «ادعاهای کاذب در مورد موفقیت آمریکا در عراق و وعده های عملی نشده بیشتر» دانست. سردبیران نیویورک تایمز مینویسند، «ما امیدواریم کنگره آمریکا فریب ستاره های نقرهای [یونیفورم ژنرال پترائوس] و جدول های آماری و خطابه پردازی های دیروز را نخورد».
تحلیلگر هفته نامه تایم مینویسد، «یونفورم ژنرال پترائوس و سینه پر از مدال او نتوانست حفاظی در برابر قانونگذاران کنگره باشد که به این نتیجه رسیدهاند که جنگ را باختهایم، یا در بهترین حالت این جنگ به بن بست رسیده، و دیگر ارزش ندارد که خون و بودجه بیشتری صرف آن بشود.»
آیا افکار عمومی آمریکا به سخنان سرفرمانده نظامی در عراق اعتماد میکند؟ این پرسشی بود که شبکه خبری CNN ماه گذشته در یک همه پرسی با آمریکاییان در میان گذاشت. پنجاه و سه درصد از پاسخ دهندگان پاسخ منفی داده و گفتند به سخنان ژنرال پترائوس اعتمادی ندارند. در یک همه پرسی دیگر که توسط مؤسسه گالوپ و روزنامه «یو اس ای تودی» در ماه جاری انجام گرفت و در آن از مردم پرسیده شده بود آیا به عقیده آنان گزارش ژنرال پترائوس بی طرفانه و مستقل خواهد بود، بازهم پنجاه و سه درصد از پاسخ دهندگان پاسخ منفی دادند.
برخی از منتقدان، آماری را که ژنرال پترائوس برای نشان دادن بهبود امنیت در شهرهای عراق ذکر کرد قابل اعتماد نمیدانند. وزیر کشور عراق تعداد کشته شدگان ماه گذشته را ۱۰۱۱ نفر اعلام کرد اما یکی از کارمندان وزارت کشور عراق به خبرگزاری «مک کلاچی» گفت رقم واقعی تلفات ماه اوت ۲۸۹۰ نفر بوده است.
طبق گزارش کمیسیون ویژه سازمان ملل برای مهاجران، تعداد کسانی که برای همیشه دست به مهاجرت زدهاند از پنجاه هزار نفر در ماه به شصت هزار نفر در ماه رسیده است. وضع بهداشت و مداوای پزشکی در عراق به شدت بحرانی است زیرا ۷۵ درصد پزشکان و داروسازان شغل خود را در بیمارستان ها و مطب ها و دانشکده های پزشکی ترک کردهاند و بخش بزرگی از آنها از کشور خارج شده و به جمع دومیلیون و دویست هزار نفر مهاجر و آواره عراقی پیوستهاند.
بیکاری در عراق به ۶۸ درصد رسیده است. سیستم جیره بندی غذا که ارتزاق پنج میلیون عراقی به آن وابسته است، به خوبی کار نمیکند زیرا رساندن مواد غذایی به شهرها از همیشه خطرناک تر شده است.
نیروهای ایالات متحده و بریتانیا چهار سال است که با صرف بودجه های کلان به تعلیم ارتش و پلیس عراق مشغول بودهاند اما هنوز موفق نشدهاند واحدهای ارتشی و پلیس قابل اعتمادی که متکی به آمریکا نباشند را تربیت کنند. میزان وفاداری این نیروها به دولت عراق و اهداف آمریکا همواره در معرض تردید بوده است.
هم اکنون شیعیان عراق که ۶۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند نسبت به استراتژی جدید آمریکا برای تعلیم و سازماندهی واحدهای نظامی و شبه نظامی سـُنی و بعثی های سابق، به ویژه در منطقه انبار، بدگمان هستند و به اشکال متفاوت در اقدامات نیروهای نظامی کارشکنی میکنند.
تحلیلگر هفته نامه تایم مینویسد، «همین که نقش ژنرال پترائوس تا این اندازه واجد اهمیت شده، خود مهم ترین سند محکومیت این جنگ است. مگر نه اینکه ارتش فقط مجری فرمان رهبران غیر نظامی دولت به رهبری رییس جمهور است؟ وقتی کار به جایی برسد که سران غیرنظامی دولت مسؤلیت شان را تابع سخنان یک ژنرال ارتش کنند، این خود اعترافی است بر اینکه اعتبار آنها لطمه خورده و آنها مشروعیت را به فردی در لباس نظامی تفویض کردهاند. چنین عملی را بعضی اوقات به نام کودتا میشناسند».