طرح سؤال و استفاده از جملات استفهامی یکی از روش‌های مرسوم برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطبین یا القاء یک مفهوم است که حتی در قرآن کریم نیز به کرات مورد استفاده قرار گرفته است مثلاً آنجا که می‌فرماید «هل یستوی‌الذین یعلمون والذین لا یعلمون» یا «افحسبتم انما خلقناکم عبثا وانکم الینا لاترجعون».
اینک در آستانه هفته دفاع مقدس قرار داریم چه نیکو است که با روش استفهامی و طرح سؤال، ارزش‌ها و پیامدهای سرنوشت‌ساز دفاع مقدس را به جامعه مخصوصاً نسلی که آن خاطره شکوهمند را تجربه نکرده است منتقل کنیم. آری، اگر «ایستادگی نمی‌کردیم، چه می‌شد؟» آیا با این پاسخ موافقید؟
1. یکبار دیگر مثل یکصد سال اخیر در کشورمان بخشی از خاک عزیزمان به یغما می‌رفت و آه حسرت و ندامت برای ما و ملامت و نفرین آیندگان را نصیب‌مان می‌ساخت.
2. خوزستان به عنوان منبع و شریان حیاتی اقتصاد کشوری که تنها درآمدش نفت بوده (و متأسفانه همچنان هم هست) بلعیده و رگ حیات اقتصاد ایران قطع می‌شد.
3.خرمشهر «المحمره»، اروند رود «شط‌العرب» و اهواز «الاحواز» می‌شد.
4. بخشی از کشور طاغوت زده با انقلاب نوپای اسلامی از جنوب تا شمالغرب در اشغال و مابقی آن نیز زیر فشارهای فزاینده دشمنان قرار می‌گرفت.
5. صدام معدوم که لقب دروغین «سردار قادسیه» را برخود نهاده بود مست از پیروزی سریع و آسان به قولی که به خبرنگاران داده بود: «هفته بعد در تهران مصاحبه می‌کنم»، امیدوار می‌شد و هوس می‌کرد تجاوز را ادامه دهد.
6. خلیج همیشه فارس ایران هدف بعدی دشمن می‌شد و آنان که امروز جواب «خلیج عربی» را می‌بینند، ذوق‌زده می‌شدند که صدام قبلاً خواب‌شان را تعبیر کرده است.
7. نیروهای مسلح کشورمان از جمله سپاه، ارتش و بسیج که پایداری و ایستادگی‌شان مایه عزت ملی شده و بازدارنده همیشگی طمع تجاوز دشمنان شده‌اند، محبوبیت امروز را نداشته و این‌گونه در قلب مردم جای نداشتند.
8. صدای انقلاب ما که استقلال – آزادی – جمهوری اسلامی بود، در نطفه خفه می‌شد و ملت‌های در بند و ستم دیده جهان که وزیدن نسیم انقلاب اسلامی رمقی بر پیکرشان داده بود،دوباره ناامید و سرکوب می‌شدند.
9. از عزت و افتخار و سربلندی و اعتماد به نفس مردم ایران که دستاورد ایستادگی هشت ساله‌شان در دفاع مقدس است، دیگر خبری نبود.
10. عطر بوی شهیدان و ایثارگران وزیدن نمی‌گرفت و جای‌جای میهن اسلامی یادآور مردانگی و شجاعت و غیرت غیور مردان و رزمندگان نمی‌شد.
11. قهرمانان ملی و انقلابی کشور از قبیل باکری‌ها، باقری‌ها، کلاهدوزها، کاظمی‌ها، ردانی‌پورها، کاوه‌ها، صیاد شیرازی‌ها و صدها سردار شهید و هزاران رزمنده گمنام که تبدیل به الگوهای ملی یا محلی شده‌اند به جامعه انرژی ایثار، مقاومت و ایستادگی تزریق نمی‌کردند.
12. و آخرین کلام اگر ایستادگی نمی‌کردیم، برای همیشه می‌شکستیم، برای همیشه می‌مردیم و برای همیشه فراموش می‌شدیم، انگار یک ملت و یک کشور نبودیم.
شما برای این سؤال چه پاسخی دارید؟
