اما شاید تعجب کنید اگر بشنوید شغل ما هم تأثیر مستقیمی روی روحیه و بهداشت روانی ما دارد. حالا که در هفته بهداشت روان هم هستیم، توجه به این موضوع می‌تواند حیاتی‌تر باشد.
اصولاً در اختلال افسردگی، عوامل بیولوژیک خاصی در بدن تغییر می‌کند که ممکن است این تغییر، چندان ربطی هم به عوامل محیطی نداشته باشد.
همچنین عامل وراثت هم می‌تواند در میزان بروز این اختلال مؤثر باشد، اما به هر حال، نقش مسائل پیرامونی را، چه در محیط کار و چه در منزل، نمی‌توان نادیده گرفت.
محققان آمریکایی در یک مطالعه ملی که توسط بنیاد بیماری‌های روانی و سوءاستفاده مواد، حمایت مالی شده، رابطه افسردگی را در مشاغل مختلف بررسی کرده‌اند و توانسته‌اند فهرستی از مشاغل افسرده‌کننده را تهیه کنند.
به گزارش رویترز، در صدر این فهرست، پرستار بچه‌ها و نظافت‌چی‌های منازل قرار دارند.
به گفته مجریان این طرح، مشخص شده که حدود 8/10درصد از این مشاغل و چیزی در همین حدود از پیشخدمت‌های رستوران‌ها، به افسردگی مبتلا هستند.
البته در این بررسی مشخص شده که این افراد پایین‌ترین درآمد را نیز داشته‌اند؛ بنابراین شاید علاوه بر عوامل محیطی، درآمد فرد نیز او را مستعد ابتلا به این اختلال روانی شایع کند.
اما اگر می‌خواهید بدانید کدام یک از مشاغل کمترین میزان افسردگی را به همراه می آورد، به این نتایج توجه کنید: در میان مهندسان، به ویژه معماران، کمترین میزان افسردگی مشاهده شده، بعد از آن می‌توان به پژوهشگران علمی و مسئولان نصب و نگهداری تأسیسات اشاره کرد.
از دیگر نتایج جالب این مطالعه آن است که بی‌کاری، خود عامل مهمی در بالا بردن احتمال افسردگی است، اما برخی شرایط کاری نیز می‌تواند احتمال افسردگی ناشی از شغل را بالا ببرد.
به‌عنوان مثال، کار نیمه‌وقت، یکی از شرایطی است که در این مورد نقش مهمی ایفا می‌کند. اما به‌نظر می‌رسد شرایط کار برای افراد تمام‌وقت نیز رضایت‌بخش نیست؛ طوری که 52 درصد از کسانی که حداقل یک بار در سال گذشته، به حمله‌ای از افسردگی مبتلا شده‌اند، کار تمام‌وقت داشته‌اند.
افسردگی علائم ویژه‌ای دارد که روانپزشکان در حضور آنها تشخیص آن را قطعی می‌کنند؛ احساس اندوه و عدم احساس لذت، که بیشتر از 2 هفته طول کشیده باشد، به اضافه 4 علامت مشخصه که نشان دهد عملکرد فرد در زندگی‌اش مختل شده؛ علائمی همچون کمبود انرژی، کم‌اشتهایی، اختلال در خواب، کاهش تمرکز و احساس بد و منفی به خود.
مشاهده این علائم باید هشداری محسوب شود، برای مراجعه به پزشک، اما بد نیست همزمان و به موازات درمان‌های معمول و سنتی، به فکر تغییر شرایط محیطی‌تان باشید، چرا که به گواهی این مطالعات، و نیز مطالعات قبلی، شرایط محیطی هم می‌تواند احتمال بروز افسردگی و نیز عدم پاسخ به درمان را بالا ببرد.
