به گزارش خبرگزاری فرانسه این یافتهها نور امیدی برای 20 تا 40 درصد بیمارانی که به داروهای ضدافسردگی و شیوههای رواندرمانی پاسخ نمیدهند و نیز افرادی است که نمیخواهند از دارو برای درمان بیماری خود استفاده کنند.
جان کریستال سردبیر مجله "روانپزشکی زیستشناختی" (Biological Psychiatry) که نتایج این بررسی در آن منتشر شده است در این باره میگوید: "این بررسی شاهد جدیدی در حمایت از کارآیی شیوه TMS ( تحریک مغناطیسی فراجمجمهای) به عنوان یک درمان "مستقل" برای افسردگی است."
" این یافتهها به خصوص برای بیمارانی مهم است که نمیتوانند داروهای ضدافسردگی را تحملکنند، افرادی که این داروها برای آنها خطرآفرین است، یا افرادی که از درمانهای جایگزین سودی نبردهاند."
در این روش درمانی فورانهای بسیار سریع انرژی مغناطیسی از طریق سیمپیچهایی که به پوست سر چسبیدهاند به درون مغز فرستاده میشود.
به گفته سرپرست این تحقیق دکتر فیلیپ جانیک استاد روانپزشکی مرکز پزشکی راش در شیکاگو این ضربانهای مغناطیسی باعث میشوند که سلولهای عصبی در ناحیه کوچکی در مغز "خاموش شوند."
او میگوید: "این کار به طور غیر مستقیم پیامهایی را به نواحی عمیقتر مغز میفرستد که اشتها را کنترل میکنند و با بروز افسردگی مربوط هستند."
به گفته دکتر جانیک تحریک مغناطیسی فراجمجمجهای به عنوان جایگزینی برای درمان با شوک الکتریکی در میانه دهه 1980 ارائه شد ولی بررسیها در آن زمان نتوانست کارآیی آن را ثابت کند.
بررسی اخیر اولین تحقیق در مقیاس بزرگ درباره این تکنیک بود و پژوهشگران همچنین از مقادیر بالاتر از ضربانهای انرژی استفاده کردند.
در این بررسی میزان فروکش کردن افسردگی در افرادی که این درمان را دریافت کرده بودند دو برابر بیشتر از بیمارانی بود که درمان "ساختگی" را دریافت کرده بودند.
میزان پاسخدهی بیماران به مغناطیسدرمانی از میانگین پاسخ به داروهای ضدافسردگی هم بیشتر بود. این نتیجه به خصوص از این لحاظ اهمیت پیدا میکند که بیمارانی که در این بررسی شرکت داشتند به داروهای ضدافسردگی پاسخ نداده بودند.
د ر این بررسی پژوهشگران 325 بیمار مبتلا به اختلالا افسردگی عمده را 9 هفته مورد تحریک مغناطیسی یا درمان ساختگی قرار دادند.
عوارض حانبی مشاهده شده شامل سردرد و ناراحتی در پوست سر بود.