تعریف امنیت در قانون به معنای«نبود تهدید» می‌تواند باشد و این جنبه سلبی قضیه است، چنانکه در گذشته‌های دور فقط به معنای نبود تهدید نظامی تلقی می‌شد.
امروز مولفه‌های امنیت زیاد شده است و تمامی ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و... را شامل میشود، که می‌تواند به مفهوم داخلی یا خارجی باشد. جنبه ایجابی امنیت ایجاد بستر مناسبی در جامعه است به گونه‌ای که فعالیت‌های مختلف به طور عادی و بدون مشکلی جریان داشته باشد.
امنیت دارای2 بعد روانی و مادی است، گاهی در ضمن اینکه به وسیله ابزاری امنیت ایجاد میشود ولی عاقبت مردم احساس امنیت نخواهند کرد، برعکس این قضیه نیز امکان‌پذیر است. همان‌طور که شعار «قانون‌مداری» این روزها باب شده است اما نگرانی مردم از کاهش سطح امنیت را نمی‌توان نادیده گرفت.
این روزها دادسراها احیا می‌شوند، دادگاه‌ها علنی برگزار می‌گردند و جانیان در انظار عمومی مجازات می‌شوند، اما بازهم نگرانی عمومی کاهش پیدا نکرده است. وقتی باوجود بسیاری از امکانات دستیابی به امنیت، مردم بازهم احساس ناامنی می‌کنند، باید توجه کرد که مردم خود را در امان نخواهند دید مگر آنکه به گونه‌ای احساس امنیت داشتن به ایشان القا شود و این امکان‌پذیر نیست مگر وقتی که حقوق تمامی اشخاص و افراد جامعه رعایت شود. رعایت حقوق شهروندی، امروزه یکی از مهمترین اصول برای دستیابی به امنیت عمومی است.
این حقوق در منشور ملل متحد نیز مورد تایید تمامی دول عضو این سازمان قرارگرفته است، در همه کشورها هماهنگ و صرف‌نظر از فرهنگ، جنسیت، نژاد و حتی شیوه حاکمیت، بر احترام و لزوم اجرای آن تاکید دارند.در راستای اجرای قانون، قانون‌وندی و قانونمند شدن بهتر این است، کماکان از قوانین به طور کامل برای دستیابی به امنیت بهره گرفته شود.
قوانین وقتی قادر به اجرای امنیت می‌شوند که استفاده از آنها به طور گزینشی نباشد. از آنجایی که امنیت برقرار نمی‌شود مگر با حفظ حقوق مردم و از طرفی امنیت با معنا و مفهوم واقعی لزوما با قوه قهریه برقرار نخواهد شد، به نظر می‌رسد با پیشرفت جامعه بشری و رشد فکری شهروندان و مطالبات و لحاظ مطالعات خاص جامعه شناسی،روانشناسی و فلسفی نیاز به تحولی در قالب بازنگری و بعضا تدوین قوانین جدید متناسب با افکار عمومی بیش از پیش وجود دارد.
به عبارتی«مقبولیت قانون» وقتی پذیرفته است که خواستگاه نظر اکثریت و آحاد مردم باشد و همچنین با گذشت زمان، متحول شود. همچنین ثبات اداری یک کشور نیز مردم را به امنیت و نظم امیدوار خواهد کرد همچنانکه اجرای عادلانه قوانین موثرترین گام در جهت ایجاد امنیت و القای آن به فرد‌فرد، مردم خواهد بود.
