آنها 8نفر هستند كه با كمك هم و افراد خير ديگر، اين كودكان را شناسايي كرده و بعد از تأييد نيازمندي‌شان، با پدر و مادر آنها جهت حضور فرزندشان در كلاس صحبت مي‌كنند. اينطور مي‌شود كه اين كودكان هم مي‌توانند مانند ساير هم سن و سال هايشان طي 8تا 10ماه و چه بسا بيشتر پشت ميزهاي آموزشگاه بنشينند، بدون آنكه كسي بداند آنها از سوي مؤسسه مورد حمايت هستند.
تا امروز بيش از 80نفر از كودكان، نوجوانان و جوانان نيازمند از سن 11تا 22سال در موسسه آقاي ميزاني آموزش ديده‌اند. البته تا يك سال پيش آنها با سفر به روستاها و شهرهاي دورافتاده تلاش مي‌كردند به كودكان نيازمند آن شهر و روستا هم آموزش زبان‌هاي خارجي دهند اما به‌دليل دور بودن مسافت، يك سالي مي‌شود كه به شكل متمركز در تهران به شناسايي نيازمندان مي‌پردازند و سعي در آموزش زبان انگليسي به اين افراد دارند.
- يك وظيفه اجتماعي
آشنايي با وظيفه عمومي و اجتماعي شركت‌هاي تجاري آنقدر در بين اعضاي موسسه زبان ماهان تأثيرگذار بود كه موجب شد اين8 نفر به فكر انجام خدمات، به‌عنوان وظيفه اجتماعي‌شان بيفتند. مهران ميزاني از شكل‌گيري اين تصميم مي‌گويد: «سال 88 بود كه موسسه زبان ما تصميم گرفت كاري كند كه تعدادي از شركت‌هاي تجاري آن را انجام مي‌دهند؛ آنها خدماتي را به بخشي از جامعه كه توان مالي ندارند، ارائه مي‌دهند. اين وظيفه عمومي براي فضاهاي آموزشي بيشتر احساس مي‌شود. البته از حدود 10سال پيش شعبه مشهد موسسه اين كار را انجام مي‌دهد و كودكان بي‌بضاعت در آنجا مي‌توانند به‌صورت رايگان آموزش ببينند. در طول 3سال اخير نيز ما هم سفرهايي به شهرها و روستاهاي دورافتاده داشتيم كه سعي كرديم به آنها آموزش زبان خارجي بدهيم اما سختي دوري مسافت موجب شد در يك سال اخير به شكل ويژه و عمومي‌تر به كودكان بي‌بضاعت استان تهران بپردازيم چون كارمان منسجم‌تر و مرتب‌تر خواهدبود».
- اولويت با كودكان يتيم، كودكان كار و كودكان اتباع خارجي
به گفته ميزاني، كودكان يتيم، بد سرپرست،كودكان كار و كودكان افغان كساني هستند كه در اولويت آموزشي قرار مي‌گيرند: «هدف اوليه‌مان كودكان يتيم و كودكان بي‌بضاعت تك والد هستند. در برنامه‌هاي آينده‌مان نيز كودكان كار قرار خواهندگرفت. به‌ويژه كودكان افغان، چون همكاري‌هايي با unhcr (آژانس پناهندگان سازمان ملل در ايران كه زير مجموعه يونيسف است) در جنوب تهران داريم و به اين نتيجه رسيديم كه مي‌توانيم اين آموزش‌ها را به كودكان افغان و اتباع خارجي هم بدهيم. اين كار را با يك هدف انجام مي‌دهيم و آن اين است كه بگوييم آموزش بايد براي همه باشد. متأسفانه برخي خانواده‌هايي كه وسع مالي ندارند برايشان آموزش اصلا معنايي ندارد به‌ويژه آموزش زبان انگليسي كه در اين عرصه به همه مي‌تواند كمك كند. تمام تلاش ما بر اين است تا بتوانيم كاري كنيم اين خانواده‌ها ترغيب شوند تا مدرسه رفتن را متوقف نكنند».
- به 80نفر آموزش داده‌ايم
او در پاسخ به اين سؤال كه تا‌كنون به چند كودك آموزش زبان انگليسي داده‌اند، مي‌گويد: «در طول دوسال و نيم اخير بين ٦٥ تا ٨٠ شاگرد از سنين ١١ تا ٢٢ سال داشتيم كه شامل كارگرها و بيكارها مي‌شدند. برخي از آنها حتي سواد مدرسه‌اي هم نداشتند و بعضي از آنها تا پنجم ابتدايي بيشتر نخوانده بودند. اين افراد به ما معرفي مي‌شوند و ما آنها را به‌صورت نامحسوس ثبت‌نام مي‌كنيم. از بعضي‌هايشان هزينه خيلي ناچيزي هم گرفته مي‌شود. چون معتقد هستيم وقتي چيزي رايگان باشد اهميت خود را از دست مي‌دهد و قدر آن را نمي‌دانند. براي همين يك هزينه خيلي كم از آنها مي‌گيريم تا براي حضور در كلاس‌ها احساس مسئوليت كنند و درس بخوانند. آنها در كنار ساير شاگردها مي‌نشينند و اصلا آنها را به‌عنوان يك فرد بي‌بضاعت معرفي نمي‌كنيم تا خدايي ناكرده حس ترحم به زبان‌آموزان ديگر دست ندهد».
- نياز به حمايت داريم
ميزاني اعتقاد دارد كه همه بااستعدادند مگر اينكه به زور خانواده آمده باشند: «قشر بي‌بضاعت چون از نظر مالي ضعيف هستند وقتي مي‌خواهد به آنها كمكي شود و او اين كمك را قبول مي‌كند؛ بعد از دو سه ترم متوجه مي‌شود چقدر يادگيري يك زبان ديگر مي‌تواند در زندگي آنها مؤثر باشد. پس با ميل بيشتري ياد مي‌گيرند. تا‌كنون از آموزش‌هايي كه داده‌ايم راضي هستيم و فكر مي‌كنيم آموزش به اين قشر از افراد جامعه اثربخش بوده است. نزديك به ٥٠ درصد شاگردها در كنار نهضت سوادآموزي و مدارس شبانه روزي تحصيلاتشان در زبان انگليسي را هم ادامه مي‌دهند و اين يك اتفاق بسيار خوب است كه بايد ادامه پيدا كند. ادامه پيدا كردن اين اتفاق منوط بر حمايت و تشويق اين افراد خواهدبود».
- كلاس براي بي‌بضاعت‌ها حس خوبي ايجاد نمي‌كند
از آقاي ميزاني سؤال مي‌كنيم چرا مؤسسه‌اي در پايين شهر تاسيس نمي‌كنند تا كودكان بي‌بضاعت بتوانند در آن مدارس تحصيل كنند. وي در پاسخ به اين سؤال چندان موافق اين نظر نيست و مي‌گويد: «دوست داريم اين اتفاق نيفتد تا موضوع ترحم، بچه‌ها را اذيت نكند. همين كه آنها را تا اينجا مي‌كشانيم و آنها سعي مي‌كنند سر كلاس با ظاهر نامناسب حضور پيدا نكنند تا در بين ساير بچه‌ها مشخص نشود كه آنها نيازمند هستند خيلي خوب است. به اينكه بخواهيم قيد كنيم اين كلاس‌ها براي بي‌بضاعت‌هاست، علاقه آنچناني نداريم چون حس خوبي به بچه‌ها منتقل نخواهدشد. اما در برنامه‌مان اين موضوع را گنجانده‌ايم كه با مدارس مختلف در نقاط مختف شهر ارتباط برقرار كنيم. ا‌كنون با يك مدرسه در شرق تهران و 2 مدرسه در جنوب تهران همكاري داريم و انجمن اين مدارس يكسري كودكان بي‌بضاعت خارج و داخل مدرسه را به ما معرفي و تأييد مي‌كنند كه واقعا بي‌بضاعت هستند. ٢تا ٣ معلم به اين مدرسه‌ها براي تشكيل كلاس زبان انگليسي مي‌فرستيم تا به آنها آموزش بدهند. در آينده نزديك نيز با 2مدرسه در غرب و يك مدرسه در شمال تهران در همين زمينه همكاريمان را آغاز خواهيم كرد اما فعلا با شرق و جنوب تهران همكاري داريم».
- بي بضاعت‌ها را رد نمي‌كنيم
آموزشگاه آنها هم‌اكنون ميزبان ٢٠شاگرد است و ميزاني مي‌گويد: «اين عزيزان به شكل نامحسوس به ما معرفي مي‌شوند و ما براي انجام تحقيقات كارهايي انجام مي‌دهيم. سپس با خانواده‌هايشان صحبت مي‌كنيم و برنامه‌ريزي‌هايي براي كلاس‌هايشان انجام مي‌دهيم». او درباره آموزشگاه‌هاي ديگر و فعاليت‌هايي در اين زمينه مي‌گويد: «همكارهاي ديگرمان هستند كه در منطقه سعادت آباد آموزشگاه دارند و تك و توك مي‌دانند در آموزشگاه ما اين اتفاق در حال رخ‌دادن است؛ اما فكر نمي‌كنم كاري كه ما مي‌كنيم را انجام دهند. اما در هر صورت تجربه در آموزش به من نشان داده هر فرد بي‌بضاعتي وارد هر آموزشگاهي شود هيچ وقت نمي‌گذارند به اين راحتي از آموزشگاه برود و سعي مي‌كنند آنها را با تخفيف‌هاي زياد ثبت نام كنند. اين اتفاق را چون بعينه در آموزشگاه‌هاي ديگر ديده‌ام مي‌گويم».
- آموزش به‌ويژه يادگيري زبان‌هاي خارجي بسيار اهميت دارد
مهران ميزاني اميدوار است با اين كاري كه مي‌كنند قدمي بردارند تا نشان دهند كه آموزش چقدر اهميت دارد به‌ويژه نياز آموزش زبان‌هاي خارجي كه در اين عصر بيشتر از هر زمان ديگري احساس مي‌شود: «تلاش ما بر اين بوده تا بتوانيم در عرصه آموزش گامي برداريم و نشان دهيم آموزش براي تمام اقشار جامعه اهميت دارد؛ به‌ويژه يادگيري زبان‌هاي خارجي آن هم در عصري كه زندگي مي‌كنيم. چون ندانستن زبان‌هاي خارجي ضعف بزرگي هم در كار و هم تحصيل به‌حساب مي‌آيد و چه بسا با يادگيري آنها همين كودكان بتوانند وارد بازار كار شوند و بتوانند براساس مهارتي كه از اين طريق پيدا مي‌كنند براي خودشان كسب درآمد كرده و زندگي‌شان را سر و سامان بدهند. به هر حال همه تلاش ما و ساير خيريني كه خدماتي براي كودكان كم‌بضاعت ارائه مي‌كنند اين است كه آنها بتوانند از شرايط زندگي‌اي كه خودشان در آن تأثير چنداني نداشته‌اند و ديگران برايشان رقم زده‌اند، بيرون بيايند و بتوانند مثل همه افراد زندگي آرام و بدون دغدغه‌اي داشته باشند.»
نظر شما