در وهله اول این سفر، می‌تواند به‌عنوان یک سفر انتخاباتی تلقی شود. رئیس‌جمهوری آمریکا در تکاپوست تا با گرفتن ژست حل معضلات منطقه، نگاه منفی افکار عمومی آمریکا به جمهوریخواهان را که در نتیجه شکست سیاست‌های بوش در خاورمیانه در سال‌های اخیر شدت نیز گرفته است، تعدیل کند.
چه بسا حضور وی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین که یکی از کانون‌های شکست سیاست‌های جمهوریخواهان است یا سخنان وی در جمع خبرنگاران مبنی بر قرار گرفتن در مسیری که منجر به کاهش نیروهای آمریکایی در عراق می‌شود، در جهت بهبود وضعیت جمهوریخواهان در انتخابات آینده ایالات متحده صورت گرفته باشد.
دیگر اینکه این سفر می‌تواند برای جلب حمایت کشورهای منطقه از سیاست‌های آمریکا در قبال ایران هم صورت بگیرد. این هدف به‌خصوص با در نظر گرفتن اقدامات و تحرکاتی که اخیرا ایران در منطقه انجام داد قابل درک‌تر می‌شود.
تمرکز سیاست ایران بر استحکام روابط با کشورهای منطقه که با اقداماتی نظیر حضور رئیس‌جمهوری برای اولین بار در اجلاس شورای همکاری خلیج فارس صورت پذیرفت، سیاستمداران ایالات متحده را ترغیب به تحریک کشورهای منطقه علیه ایران کرده است؛ بنابراین یکی دیگر از اهداف کلیدی سفر بوش به منطقه در همین عنوان خلاصه می‌شود.
اما با وجود سرمایه‌گذاری‌هایی که کاخ سفید برای تدارک این سفر منطقه‌ای انجام داده است به‌نظر می‌رسد کشورهای منطقه تمایل چندانی به تمرکز روی حرف‌های مهره سوخته‌ای همچون بوش نداشته باشند.
انتظار این است که کشورهایی که در مسیر سفر بوش قرار گرفته‌اند با ارزیابی از شرایط کنونی جمهوریخواهان در داخل آمریکا و جهت گیری کلی افکار عمومی نسبت به سیاست‌های زیاده خواهانه و در عین حال شکست خورده آمریکا در منطقه به وعده‌های رئیس‌جمهوری آمریکا توجهی نکنند.
* رئیس کمیسیون امنیت ملی
و سیاست خارجی
