برای جبران دیر است

 برداشت‌های غلط و کودکانه برایونی از این رابطه عاشقانه پاک و علاقه غیرمنطقی‌اش به رابی که از سوی وی رد می‌شود، راه را برای سوء تفاهم و فاجعه‌ای بزرگ باز می‌کند.

مدتی بعد، پس از آزار جنسی یکی از بستگان خانواده، برایونی نزد پلیس شهادت می‌دهد که رابی ترنر این کار را کرده و سبب دستگیری و زندانی شدن او می‌شود.

وقتی جنگ دوم جهانی آغاز می‌شود، رابی برای جنگ عازم جبهه شده و سسیلیا نیز که همچنان عاشق اوست، خانه را ترک و در لندن ساکن می‌شود.

برایونی که خود می‌داند با شهادت دروغ زندگی رابی و خواهرش را نابود کرده، ابتدا برای کفاره پس دادن داوطلب شغل پرستاری می‌شود.

اما دیدن رنج دیگران کافی نیست و تصمیم می‌گیرد تا به دیدار سسیلیا رفته و از او پوزش بخواهد.

اما دیگر دیر شده است...جو رایت کارگردانی است که فیلم خوش ساخت و زیبایی چون «غرور و تعصب» را در کارنامه کاری خود به همراه دارد.

رایت فیلم را به دو قسمت تقسیم کرده‌است که بین این دو تفاوتهایی نیز وجود دارد. قسمت اول مربوط به روابط کاراکترهایی است که مطابق معمول فیلمهای رایت، دیالوگهای کوتاه و تیز در آن به وفور یافت می‌شود.

دیالوگ هایی که با وسواس خاصی نوشته شده‌است، اما  در قسمت دوم که مربوط به زمان جنگ است و در آن سیسیلیا و برایونی پرستار هستند از قدرت دیالوگهای فیلم کاسته می‌شود و به وضوح بین دو قسمت فیلم تضاد به وجود می‌آید.

فیلم از زبان برایونی ١٣ و سپس ١٨ ساله روایت می‌شود. با موسیقی[در ترکیبی بدیع از صدای شاسی‌های ماشین تحریر که گویی می‌خواهد بر رمان بودن این حوادث تأکید کند] و تدوینی زیبا که اختلاف نقطه دید او و واقعیت را نیز به نمایش می‌گذارد.

تماشای چنین فیلمی کلاسیک نما و باشکوه چون فیلم‌های دیوید لین‌ تجربه بسیار خوشایندی است و سخت یادآور فیلم‌های خوبی چون «برخورد کوتاه» و «ربه کا» که در انتقال فضای دوران جنگ جهانی دوم بریتانیا بسیار موفق بودند.

با این حال نباید در این میان سهم فیلمنامه‌نویس و منبع اقتباس را در توفیق فیلم از یاد برد. ایان‌مک‌‌اوان از رمان نویسانی است که فیلمسازان بسیاری به برگردان آثارش علاقه نشان داده‌اند و حاصل کار نیز اغلب به یاد ماندنی بوده است.

آرامش غریبه ها(١٩٩٠، پل شرایدر)، باغ سیمانی(١٩٩٣، اندرو بیرکین)، بیگناه(١٩٩٣، جان شلزینگر) و از همه مشهور‌تر عشق ماندگار(٢٠٠٤، راجر میچل) از جمله آثار برگردان شده‌ اوست.

 مک اوان  به گفته خودکه می‌نویسد تا به خوانندگانش شوک وارد کند، رایت نیز همین کار را با فیلمش انجام می‌دهد. دومین همکاری رایت با کایرا نایتلی جوان نیز بدون شک دیدنی است، نایتلی بی‌تعارف هنرپیشه بی‌رقیب رومانس‌های انگلیسی زمانه ماست.

اما به گفته بسیاری وی فرصت ستاره شدن را همانند فیلم قبلی از دست داده و نتوانسته همچون فیلم «غرور و تعصب» موفق ظاهر شود. هرچند که حضور وی در میان سه شخصیت اصلی داستان کمرنگ‌تر است.