به گزارش خبرگزاری فرانسه گروهای از پژوهشگران به سرپرستی استوارت سیلفون در دانشکده پرشکی مونت سینایی در نیویورک در مورد چگونگی تاثیر داروهای توهم‌زا بر شیمی مغز تحقیق می‌کردند، متوجه شدند مسیرهای عصبی که تحت تاثیر ال‌اس‌دی قرار می‌گیرند و علائم کلیدی ناشی از این ماده بسیار شبیه وضعیت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی است.
مبتلایان به اسکیزوفرنی اغلب صداهایی را می‌شنوند، وممکن است اعتقاد داشته باشند که افراد دیگر دارند ذهن آنها را می‌خوانند یا افکار آنها را کنترل می‌کنند. این تجربه‌های ترساننده ممکن است فرد را به انزوای اجتماعی یا اضطراب شدید بکشاند.
این بیماری در مردان در اوائل دهه 20 زندگی و در زنان در یک دهه بعد از آن بروز می‌کند.
علاج قطعی برای این اختلال مزمن که بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت از هر 200 نفر یک نفر را در جهان مبتلا می‌کند، وجود ندارد، اما با تجویز دارو می‌توان علائم بیماران را کنترل کرد.
LSD یا لیسرژیک اسید دی‌اتیل آمید که در اواخر دهه 1930 میلادی بوسیله یک شیمی‌دان سوئیسی به عنوان درمانی احتمالی برای بیماری‌های عصبی و تنفسی ساخته شد، در دهه 1950 و 1960 به عنوان یک داروی تفریحی در میان جوانان رواج یافت.
LSD بر روی همان گیرنده‌های سروتونیینی در مغز اثر می‌گذارد که در مبتلایان به اسکیزوفرنی دچار عدم تعادل شده‌اند، و هم این دارو و هم آن بیماری باعث ایجاد هذیان (اختلال فکر) و توهم (اختلال ادراک حسی) می‌‌شوند.
تجربیاتی که سیلفون و همکارانش بر روی موش انجام داده‌اند، نشان داد که LSD – برای اجاد اثراتی که فرد مصرف‌کننده به دنبال آن است- باید به طور همزمان بر روی گیرنده‌ای عمل کند که اثرات گلوتامات، ناقل عصبی تحریکی اصلی موجود در مغز، را تنظیم می‌کند.
به عبارت دیگر گلوتامات و سروتونین باید با یکدیگر عمل کنند تا تاثیرات ناشی از LSD ظاهر شود.
هنگامی که این محققان به موش‌هایی که تحت تاثیر LSD بودند، داروی دومی که گیرنده گلوتامات را هدف قرار می‌داد، دادند، اثرات توهم زای LSD خنثی شد.
این یافته به گفته سیلفون به خصوص در پرتو کشف داروهای جدید برای اسکیزوفرنی که بر خلاف داروهای قبلی بر گیرنده‌های گلوتامات اثر می‌کنند، اهمیت دارد.
نسل قبلی داروهای ضدروانپریشی که به آنها داروهای آتیپیک می‌گفتند، تنها بر میزان سروتونین اثر می‌گذاشتند، اما یافته‌های گروه سیلفون حاکی از آن است که درمان اختلال شیمی مغز در مبتلایان به اسکیزوفرنی- مانند موارد مصرف LSD - به داروهایی که هر دو ناقل عصبی سروتونین و گلوتامات را تنظیم می‌کنند، نیاز دارد.
سیلفون می‌گوید: "این یافته‌ها ممکن است به شناسایی انواع جدیدی از داروها برای درمان اسکیزوفرنی بینجامد که بر این مجموعه سروتونین- گلوتامات اثر می‌کنند."
