امروز تنها مجموعه تئاتر شهر، سالن سنگلج و تالارهای هنر و مولوی در پایتخت اختصاص به تئاتر دارند. همین محدودیت بر تولید تئاتر تاثیر گذاشته و دسترسی مردم را دچار مشکل کرده است.
در دسترس نبودن این سالن‌ها باعث کاهش حضور مردم در سالن‌های تئاتر شده است که با در نظر گرفتن جمعیت تهران، می‌توان دریافت که تا چه حد از نظر تعداد سالن‌ها با کمبود مواجهیم. برای این کمبود همین بس که سال گذشته وقتی این سالن‌ها به بهانه تعمیر تعطیل شد، تئاتر هم تعطیل شد.
البته در سال گذشته کلنگ احداث مجموعه‌ای دیگر توسط شهردار تهران در انبار نفت زده شد و قرار است در آنجا هم یک مجتمع بزرگ فرهنگی و هنری ساخته شود که مجهز به چند سالن تئاتر است.
اما نکته مهم این است که با اطلاعاتی که از بازسازی‌های انجام شده دارم و با انعکاسی که در برخی از مطبوعات در مورد مراحل و شکل این بازسازی‌ها انجام شده و بیان نظرات برخی از کارگردان‌های تئاتر از شرایط فعلی این سالن‌ها، باید عنوان کنم که در این بازسازی و تعمیرات انجام شده در تئاتر شهر و تالار سنگلج، رضایت خاطر تئاتری‌ها جلب نشده است.
آنها ایرادهایی را می‌گیرند و عنوان می‌کنند که آن‌گونه که انتظار می‌رفت، تعمیرات اساسی و درست و به‌جایی در این دوران به انجام نرسیده است. البته تعمیر صندلی‌ها هم حائز اهمیت است ولی باید در بخش‌های دیگر هم این تغییرات به انجام می‌رسید.
بخش‌هایی مانند اکوستیک سالن، صدا، اتاق نور، امکانات فنی و از همه مهم‌تر ایمن‌سازی سالن‌ها برای تماشاگران و عوامل تولید که متأسفانه به آنها بهایی داده نشد.
در سال‌های دورتر، به جهت نبودن امکانات لازم و کمبود سالن، از انبارها و فضاهای نسبتاً باز تئاتر شهر که اساساً مرتبط به فضای دیگری غیراز تئاتر بود، استفاده کردند ولی این سالن‌ها اساساً راه خروج اضطراری نداشتند.
این حرکت دوستان ما در دوره‌های گذشته، مانند این کار بود که کسی انباری خانه اش را به اتاق یا آشپز خانه تبدیل کند در حالی که اساساً امکانات و شرایط چنین تبدیلی وجود نداشته باشد.
متأسفانه در سال‌های پیش مرتب فضاهای خالی تئاتر شهر به‌عنوان سالن‌های اجرا مورد استفاده قرار گرفت و در ادامه، به‌جای اینکه سالن تئاتر ساخته شود هر فضایی به سالن تئاتر تبدیل شد تا امروز مشکلات فراوانی برای اهالی تئاتر ایجاد کند.
مهم‌تر اینکه ما امروز نیاز مند سالن‌های مجلل و لوکس نیستیم تا دولت مجبور باشد زمان زیادی برای ساخت آن صرف کند.ما سالن‌هایی می‌خواهیم که امکانات لازم را برای اجرای تئاتر داشته باشد.
این سالن‌ها می‌تواند جوابگوی بخشی از نیاز‌های امروز تئاتر کشور باشد تا در دراز مدت بتوانیم به ساخت سالن‌های بزرگ و لوکس تئاتری برسیم؛ اگرچه به این شکل سالن هم نیاز مندیم اما بهر حال لازم است تا با حرکتی سریع به تعداد معدودی سالن با حداقل امکانات اجرای تئاتر دست یابیم.
برای رسیدن به این فضاهای حداقلی، نمی‌توان به انتظار نشست تا هر چندین سال یکبار، سالنی مانند تئاتر شهر یا تالار وحدت ساخته شود؛ سالن‌هایی که هرگز دیگر امکان ساخت آنها را نخواهیم داشت.
اکنون ما سال‌هاست که در انتظار ساخته شدن سوله‌های باغ هنرمندان هستیم که هرسال تحویل آنها به تعویق افتاده است. در شرایطی که در آنجا همه‌جور امکاناتی وجود داشت و متأسفانه آن 2 سالن هم همچنان به سرانجام درستی نرسیده است.
*مدیرعامل خانه تئاتر
