همشهری آنلاین - شقایق عرفینژاد: او در روزهای سخت بیماری کرونا و قرنطینه خانگی به جای دنبال کردن خبرهای تلخ و سیاه، در پشتبام خانهاش یک باغچه کوچک صیفی راهاندازی کرد و این روزها محصولات سالم و ارگانیک خانگی تولید میکند. همین کار شادابی و نشاطش را تا پایان روزهای درمان حفظ کرد. در این گزارش با این همسایه خلاق از تجربه بیماری «کووید ۱۹» و راهکارهای حفظ روحیه در دوران بیماری، گفتوگو کردیم.
در یک عصر گرم تابستانی راهی محله سلیمانی و منزل با صفای «منیر سر آبادانی» شدم؛ خانهای که بامش با نبوغ و خلاقیت این همسایه قدیمی تبدیل به باغچه کوچک صیفی شده است. خانم سر آبادانی برای انجام یک عمل جراحی ساده در همان روزهای نخست شیوع «کووید ۱۹» به بیمارستان رفت و در آنجا به کرونا مبتلا شد. او میگوید: «اسفند ماه سال گذشته، درست در روزهای نخست شیوع کرونا، به بیماری «کووید ۱۹» مبتلا شدم و چند روزی برای این بیماری در بیمارستان بستری شدم. البته با همه درد و رنجی که داشتم، روحیهام را نباختم. سعی کردم با تکیه بر نگاه مذهبی که دارم و خواندن دعا و راز و نیاز با خدا و رعایت دستورات پزشکان بر بیماری غلبه کنم.
در واقع یکی از عواملی که باعث شد تا در مدت بیماری بتوانم بر درد و رنج غلبه کنم حفظ روحیه بود. کمتر به اخبار تلخ توجه میکردم و بیشتر دنبال راههای صحیح درمان بودم.»
سر آبادانی این را میگوید و ادامه میدهد: «بعد از چند روز از بیمارستان مرخص شدم و دوران قرنطینه را در خانه گذراندم و همین برایم شروع تجربههای تازه و بیتکرار شد. بچهها البته با رعایت پروتکلهای بهداشتی به نوبت به دیدنم میآمدند و فقط یکی از دخترهایم در کنار ماند و شبانهروز از من پرستاری کرد. اما از دیدن نوهها و سایر عزیزانم محروم شدم.»
- راهاندازی یک باغچه خانگی
منیر خانم عادت دارد صبح خروسخوان که برای نماز صبح بیدار میشود، کارهای روزمرهاش از خرید و پختوپز تا دیدار با همسایهها و دوستان را انجام دهد. اما کرونا این امکان را از او میگیرد. بیماری و قرنطینه باعث میشود تا همسایه ما در تنهایی کارهای لذتبخش و شیرینی مانند راهاندازی باغچه صیفی را تجربه کند. سر آبادانی در اینباره میگوید: «به گل و گیاه علاقه داشتم. در خانه هم گل و گلدان زیاد دارم، اما هیچوقت به فکر کاشت صیفی در خانه نبودم. البته چند سال پیش یکی دو بار کاشت گوجهفرنگی و سبزی خوردن را تجربه کردم، اما محصول خوبی عمل نیامد. تا اینکه در روزهای بیماری به سرم زد در خانه صیفی بکارم. کمی از طریق اینترنت در مورد نحوه کاشت سبزی و صیفی مطالعه کردم. بعد از پسرم خواستم کمی خاک تهیه کند. علت را جویا شد و حسابی استقبال کرد و برای راهاندازی باغچه به من کمک کرد. با تعدادی جعبه میوه و نایلون یک باغچه کوچک روی بام خانه راهاندازی کردم. بذر خیار، گوجهفرنگی، بادمجان و بعضی سبزیجات را کاشتم و این بار محصول خوبی عمل آمد.»
به گفته منیر خانم این باغچه کوچک در روزهای بیماری و خانهنشینی حسابی به افزایش شادابی و نشاطش کمک کرد. او در ادامه توضیح میدهد: «دیدن باغچه و آبیاری محصولات هر روز برایم لذتبخش بود. عکس جوانه زدن بذرها و سبزیجات را برای دوستان، نوهها و عروسهایم میفرستادم. به زندگی امیدوارتر نگاه میکردم و سعی میکردم با رعایت بهداشت روزهای قرنطینه را به پایان برسانم و بعد همه عزیزانم را برای تماشای باغچه کوچکم دعوت کنم. دوران بیماری با همه سختیهایش به سر رسید و حالا میتوانم از خانه بیرون بیایم، اما حسابی دلبسته باغچه شدهام؛ باغچهای که از روزهای کرونا به یادگار دارم. این روزها بیشتر از همیشه درباره محصولات جدید تحقیق مطالعه میکنم تا بتوانم کشت گیاهان بیشتری را تجربه کنم.»
- در خانه سبزی سالم تولید کنید
به عقیده منیر خانم آشتی با طبیعت بهویژه کاشت گل و گیاه نقش مهمی در ایجاد آرامش روانی اعضای خانه دارد. او در ادامه میگوید: «این روزها بیشتر خانههای محله آپارتمانی شدهاند و دیگر خبری از حیاطهای بزرگ یا نقلی قدیم نیست، اما قرار نیست به این دلیل با طبیعت قهر کنیم. برای ایجاد روحیه شاداب و پر نشاط در اعضای خانواده میتوانیم از هر فرصتی برای آشتی با طبیعت استفاده کنیم. برای مثال راهاندازی باغچه صیفیجات،کاری که من در خانه انجام دادم، نیازی به فضای چندان بزرگی ندارد. حتی برای کاشت یک محصول میتوانید از گلدان، سبد و لگنهای شکسته و بلااستفاده کنج انباری خانه استفاده کنید و با کاشت بذر گیاه دلخواه محصولات سالم و ارگانیک در خانه تولید کنید و از تماشای آن لذت ببرید. این کار حتی به بالا رفتن سرانه فضای سبز در محله کمک میکند. خانه هم زیباتر میشود و روحیه امید به زندگی افزایش پیدا میکند. گاهی وقتها حتی میشود در بعضی خریدها صرفهجویی هم کرد.»
- اهمیت تغذیه وحفظ روحیه در روزهای بیماری
خانم سر آبادانی داشتن تغذیه سالم و روحیه قوی را یکی از مهمترین عوامل شکست بیماری «کووید۱۹» عنوان میکند و میگوید: «وقتی فردی به کووید۱۹ مبتلا میشود، قطعاً نخستین واکنش، منفی است. من در روزهای بیماری درد زیادی را تحمل کردم، اما اگر روحیه قوی نداشتم و زود جا میزدم، شاید روند درمانم بیشتر طول میکشید. توصیهام به مبتلایان به کرونا و خانوادههای آنها حفظ خونسردی و رعایت پروتکلهای بهداشتی است. من هم از توصیههای پزشکان برای درمان استفاده میکردم و هم از شیوههای طب سنتی برای تغذیه کمک میگرفتم. برادری دارم که پزشک طب سنتی است. او مصرف برخی خوراکیها را برای افزایش مقاومت جسمیام توصیه کرد. روحم را هم با خواندن قرآن و حدیث کسا تقویت میکردم. در واقع مهمترین عامل پیروزی بر بیماری، روحیه قویام بود. به بیماران کرونایی توصیه میکنم که حتماً قبل از هر چیز برای سرعت درمان به حفظ روحیهشان توجه کنند.»
نظر شما