فناوری و اطلاعات آماری و شاخص‌ها می‌تواند ابزارهای بسیار خوبی برای توسعه، رشد و تعالی محسوب شده و مدیران ارشد اقتصادی می‌توانند با اتکا به این ابزار به اصلاح ساختارهای اقتصادی پرداخته و در حیطه مدیریت خود با تلفیق دانش و خلاقیت باعث بهبود روند شوند. مدیریت عرضه و تقاضا و مدیریت منابع ازجمله حوزه‌هایی هستند که مدیر را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تقریباً همه بر این‌باورند که جهانی شدن، روند غیرقابل برگشتی است که در آینده نیز بی‌تردید ادامه خواهد یافت؛ بنابراین احتیاج به فضای مناسب سرمایه‌گذاری، تولید، کسب و کار و... داریم و باید دیدگاه‌ها و رفتارهایمان را بازنگری کنیم. در حالی که برخی کشورهای آسیایی بیش از 80 درصد نرخ رشد تولید در بهره‌وری دارند، این میزان در ایران تنها 10 درصد است.
این آمارها و شاخص‌ها به تصمیم‌گیرندگان اقتصادی کمک می‌کند تا صحیح‌تر تصمیم بگیرند اما به گفته یکی از کارشناسان شاخص انتظار مصرف‌کنندگان از 3 ماه پیش تاکنون توسط بانک مرکزی منتشر نشده و از ارائه چنین آماری خودداری می‌شود. به عبارت دیگر این آمار به‌صورت محرمانه درآمده است.
براساس آمار ماه آوریل 2008 صندوق بین‌المللی پول، تولید سرانه ناخالص داخلی ایران در سال 2007 حدود 4 هزار دلار بوده و این درحالی است که این شاخص در ترکیه معادل 9 هزار و 600 دلار یعنی بیش از دو برابر ایران، ترکمنستان 5 هزار دلار، قطر 73 هزار دلار و در امارات 43هزار دلار بوده است. براین اساس از نظر قدرت خرید در رتبه آخر قدرت درآمد سرانه هستیم و بعد از قطر، امارات و بحرین قرار گرفته‌ایم.
همچنین صندوق بین‌المللی پول، تورم کشور را در سال گذشته 5/17 و بانک مرکزی این نرخ را 6/18 درصد اعلام و نرخ بیکاری 7/12 درصد در سال 2006 عنوان شده است. این در حالی است که این نرخ در پاکستان 2/6 و در کویت 3/1 درصد بوده است. همچنین شاخص رشد سرمایه گذاری خارجی در سال 2006 در عربستان 18 میلیارد دلار، ترکیه 20 میلیارد دلار، مصر 10 میلیارد دلار، امارات 4/8 میلیارد دلار، قزاقستان 1/6 و در کشور ما کمتر از یک میلیارد دلار بوده است.
نکته قابل توجه آن‌که آمارهای اعلام شده از سوی دولت برای سرمایه‌گذاری خارجی آمارهایی مقدماتی بوده و به معنای تحقق سرمایه‌گذاری خارجی نیست. این شاخص در جهان ازطریق خروج سرمایه از کشورها و ورود آن به کشور مقصد مثلاً ایران، بررسی می‌شود و براساس آن اعلام می‌کنند که سرمایه خارجی چقدر جذب شده است. همچنین در زمینه تجارت خارجی کشور در سال 86 نیز ارقام 48 میلیارد دلار واردات برابر 21 میلیارد دلار صادرات اعلام شده است. تراز بازرگانی خارجی «بدون نفت و گاز و خدمات» ایران با 200 کشور و مناطق آزاد تجاری و صنعتی نیز نشان می‌دهد که کشور ما طی 12 ماه سال 86 با 115 کشور، دارای تراز منفی تجاری و با 87 کشور دیگر دارای تراز مثبت تجاری بوده است.
طبق اطلاعات ماه مه 2008 نهادهای بین‌المللی در زمینه محیط کسب و کار نیز رتبه ایران در بین 182 کشور 82 بوده است اما ترکیه رتبه 52 و کویت رتبه 26 را کسب کرده‌اند. با این‌که 3 سال از برنامه سند چشم‌انداز 20 ساله کشورمان گذشته است اما شاخص‌های کسب و کار و تولید ناخالص داخلی نشانگر آن است که در این 3 سال رشد مورد انتظار را نداشته‌ایم. راهکار رفع این مشکلات در گرو هم‌اندیشی بیشتر در دولت و نتیجه آن ارائه برنامه‌هایی با پشتوانه فکری محکم‌تر و بهره‌گیری از همه دیدگاه‌ها خواهد بود. همچنین شکل‌گیری وحدت و همدلی تأثیر مثبتی بر اقتصاد جامعه خواهد داشت و موجب رشد و توسعه در قالب راهبرد پویایی اقتصادی کشور می‌شود. بالا بردن تولید و اشتغال در کشورها هدفی راهبردی است زیرا ارتقای سطح رفاه و بهبود سطح زندگی مردم را در پی دارد. امید است که سیاست‌گذاران ارشد اقتصادی با توجه به آمارها، شاخص‌ها و اطلاعات اقتصادی زمینه رشد و تعالی و توسعه و پویایی اقتصاد کشور را فراهم آورند.
