ظاهر فرسوده و کهنه‌ای ندارد و شاید دلیلش مرمت چندین باره آن به دست اهالی است. آخرین بار، بازسازی این مسجد را مرحوم «حاج ابراهیم حیدری» یکی از معتمدان محله انجام داده که زمان به سال ۱۳۴۰ برمی‌گردد. اهالی دولاب از این مسجد خاطرات زیادی دارند و آنچه بازگو می‌کنند، برگزاری جلسات گروه فداییان اسلام در این مسجد بوده است.
حتی این موضوع را هم عنوان می‌کنند که خانه مسکونی شهید نواب صفوی در کنار مسجد قرار داشته تا بتواند به راحتی جلسات خود با گروه فداییان اسلام را در مسجد برگزار کند. حسین واحد ذوالقدر، آیت‌الله سعیدی و شیخ حق پناه از جمله کسانی بودند که مرتب به این مسجد رفت‌وآمد می‌کردند.
اما روایت دیگری که قدیمی‌های محله از مسجد پیردولاب نقل می‌کنند، این است که در گذشته‌های دور، مسجد طاق گنبدی داشته و دورش با حصیر پوشیده شده بود و بسیاری از زائران امام رضا(ع) برای استراحت و اقامه نماز در آن اطراق می‌کردند. امورات مسجد با هزینه موقوفات بانویی به نام «هاجرخاتون حسینی» سپری می‌شود اگرچه گفته می‌شود مسجد پیردولاب، وقف نامه مشخصی ندارد. از قرار معلوم، هاجر خاتون خانه خود را وقف مسجد کرده و تولیت آن را به دست شخصی به نام ناصر روستایی سپرده است. این امر تا زمان حیات روستایی به درستی انجام می‌شد و بعد از فوت مرحوم روستایی، تولیت به فرزندان او سپرده شده است.
نظر شما