همشهری آنلاین_مژگان مهرابی : البته نه اینکه مثل قبل حس خوشی نداشته یا از معنویاتش کم شده باشد. بلکه بالعکس، وجود این بیماری منحوس انگار باعث شده، رمضان رونق دیگری به خود بگیرد. دلیلش هم وجود خیریههای فعال با برنامههای خلاقانه است که توانستهاند با بهرهگیری از ایدههای نابشان تهدیدها را به فرصت تبدل کنند و به همه نشان دهند راههای خدمت به خلق خدا آن هم در ماه رمضان فقط به انداختن سفره افطاری یا تلاوت قرآن در مسجد نیست.
بلکه با همیاری و همکاری میتوان ماه رمضان را سمت و سویی پیش برد که فقط خاطره خوشش در ذهنها باقی بماند.
آنها باکاری که در پیش گرفتند از این پس دیگر شاهد سفره خالی هیچ نیازمندی نخواهیم بود البته اگر دست و دل بازیمان منوط به ماه رمضان نشود. توزیع بستههای معیشتی بین خانوادههای نیازمندان به جای پخت نذری یا پهن کردن سفرههای افطاری یا انجام نذر فرهنگی به مدد مهارت یا علمی که داریم میتواند گره کور خیلی از شهروندان را باز کند، کاری که انجامش بیش از هر چیز خدا را راضی و خشنود میکند. مصداق خلاقیتهای ماه رمضانی در مناطق شرقی تهران زیاد است. از بین صدها خیریه و شهروند خیر به سراغ چند نفر از آنها رفتیم تا درباره فعالیتهای خودشان برای ما صحبت کنند.
«احمد هوشنگی» رئیس انجمن بیماریهای صعبالعلاج استان تهران و مجمع خیّران سلامت کشور و البته مسئول خیریه حامی، ماه رمضان امسال همه توان خود را برای خدمت به بیماران نیازمند به کار گرفته و به قول خودش در این جبهه فعالیت میکند.
او میگوید: «یکی از اقدامات ارزنده شهروندان و خیریهها در ایام ماه مبارک رمضان توزیع ارزاق به نیازمندان است که البته در ماه رمضان پررنگتر میشود. از آن جا که این کار در اغلب خیریهها و کمپینها صورت میگیرد، لذا تصمیم گرفتم قوای خیریه را برای تهیه لوازم پزشکی و درمانی بیماران بگذارم. چراکه وقتی سرپرست خانواده چه پدر چه مادر دچار بیماری شده و قادر به درمان نباشد مشکلات زیادی برای فرزندان به وجود میآید. بهخصوص اگر آن خانواده وسع مالی مطلوبی نداشته باشند.»
هوشنگی با توجه به شرایط بحرانی کرونا و معضلاتی که برای شهروندان پیش آمده، علاوه بر دادن بن کالا و وام به نیازمندان، اقدام به مهیا کردن وسایل پزشکی مثل تخت، دستگاه اکسیژن و تشک مواج کرده است. او در اینباره توضیح میدهد: «خرید یا اجاره این لوازم هزینه بر است و بعضی از شهروندان توان پرداخت آن را ندارند. از اینرو امکانات ذکر شده را رایگان در اختیارشان میگذاریم. در شرایط فعلی برخی از شهروندان درگیر بیماری کرونا هستند و باید در بیمارستان بستری شوند. از سوی دیگر در مراکز درمانی با کمبود تخت و امکانات مواجه هستیم. برای همین این وسایل را در خانه برایشان مهیا میکنیم.» خیریه حامی در محله مبارکآباد قرار دارد و کسانی که تمایل به همکاری یا گرفتن خدمات هستند میتوانند با شماره تلفن۲۲۹۷۴۸۴۴ تماس بگیرند.
- توزیع غذای گرم بین نیازمندان با پیک موتوری
خیریه امام محمدباقر(ع)، هم امسال در خدمترسانی به افراد بیبضاعت سنگ تمام گذاشته است. این خیریه در محله لویزان واقع شده و به غیر از اهالی، دیگر نیازمندان منطقه را هم حمایت میکند. «فریبا پرویزی» مدیر روابطعمومی این خیریه از اقداماتی که در ایام ماه رمضان انجام میدهد، میگوید: «ما در کنار قرائت قرآن، سوادآموزی را هم برای اهالی مهیا کردهایم. به کسانی که مسلط به خواندن و نوشتن نیستند، با رعایت پروتکلهای بهداشتی آموزش میدهیم.» این خیریه در ماههای رمضان قبلتر برنامه سفره افطاری را بهگونه دیگری برگزار میکردند و حالا با راهاندازی یک پاتوق محلی شهروندان را به همکاری در اطعام کارتنخوابها دعوت کردهاند.
پرویزی ادامه میدهد: «از اهالی خواستهایم هرکسی بنا به وسع مالیاش یک یا چند پرس غذا تهیه کرده و به این پاتوق بیاورد تا ما بتوانیم آنها را به کارتنخوابها و افراد بیخانمان برسانیم. با این کار هم اهالی را در انجام کار خیر سهیم کردهایم. همچنین با چند پیک موتوری هماهنگ کردهایم تا نذری شهروندان که بهصورت غذای گرم است را تا قبل از افطار به خانه نیازمندان برسانند.» البته اقدامات این خیریه به موارد گفته شده بسنده نمیشود. خیریه امام محمدباقر(ع) در عرصه تأمین وسایل بهداشتی و درمانی هم فعال است.
پرویزی در اینباره میگوید: «جمعآوری داروهای مازاد از دیگر طرحهای این خیریه است. داروها به پزشک خیریه ارجاع داده شده و در اختیار بیماران نیازمند قرار میگیرد. علاوه بر آن تشک مواج و تخت هم اگر کسی اضافی داشته باشد و به کارش نیاید به بیماران داده میشود.» آنچه در این مکان فرهنگسازی شده، نذر فرهنگی است از اینرو هرکدام از اهالی که حرفه یا هنری را میدانند روزی یک ساعت وقت خود را برای کمک به نیازمندان صرف میکنند. پرویزی میگوید: «بهطور مثال فردی میتواند تعمیر موبایل انجام دهد در هفته ۲ ساعت یا روزی یک ساعت وقت خود را برای تعمیر تلفن همراه افراد نیازمند میگذارد.»
- بازارچه محسنین
خیریههای منطقه ۱۴ هم مثل دیگر مناطق شرق تهران همچنان فعال هستند و ماه رمضان امسال سفرههای افطاری را به خانههای نیازمندان بردهاند. اما در محله حسینآباد دولاب، اتفاق ارزندهای افتاده که قاسمی، دبیر شورایاری محله درباره آن توضیح میدهد: «این روزها با گرانی اقلام خوراکی مواجه هستیم. این امر برای شهروندانی که در محلههای کم برخوردار زندگی میکند دردسرهای زیادی را ایجاد کرده است. از سوی دیگر با معضل صف مرغ و گوشت مواجه هستیم. از اینرو با کمک چند نفر از معتمدان محله اقدام به راهاندازی بازارچه عرضه مستقیم کالا کردیم.»
بازارچه محسنین در خیاباناللهاکبر دایر است و همه مواد خوراکی اعم از گوشت و مرغ، حبوبات، روغن و برنج و مواد شوینده و دیگر ملزومات آشپزخانه با قیمت کارخانه عرضه میشود. او در ادامه میافزاید: «استقبال شهروندان از اینجا خوب است چراکه هم مواد مصرفی خود را میتوانند با کمترین قیمت تهیه کنند.» او متذکر میشود پیشتر در خیابان کوثر، ایستگاه صلواتی برای کمک به کارتنخوابها دایر کرده بودند و در آن جا علاوه بر اطعام امکان استحمام آنها را فراهم کرده بودند.»
- کمک حقوقی به جای سفره افطاری
«مهدیه مقدوری» یکی از اهالی محله زرکش (منطقه ۸) و وکیل پایه یک دادگستری است. او نذر فرهنگی را جایگزین برپایی سفره افطار کرده است. البته در انجام این کار از گروه بسیج مسجدجامع نارمک کمک میگیرد. او درباره کارش توضیح میدهد: «افطاری را اغلب شهروندان انجام میدهند. حتی اگر شده غذایی طبخ کرده و به همسایهها پخش کنند. اما مهمتر از آن داشتن یک زندگی آرام است. بعضی از اهالی درگیر مسائل حقوقی شده و مرتب باید به دادگاه بروند.
هزینه وکالت هم سنگین است از اینرو سعی کردهام از دانشم استفاده کرده و در این راه به هممحلهایهایم کمک کنم. بنابراین از واحد بسیج مسجدجامع نارمک خواستهام شهروندان نیازمندی که مشکل حقوقی دارند و قادر به پرداخت حق الوکاله نیستند را به من معرفی کنند. به آنها مشاوره میدهم تا با راحتترین راه مشکل خود را برطرف کنند. چراکه معتقدم کسی که مشکل حقوقی دارد اعم از ضرب و شتم یا چک برگشتی یا هر موضوع دیگری خانوادهاش هم گرفتار میشود. در واقع کمک کردن به آنها غذای روح میشود.»
- طبابت رایگان
«سید پرویز احقر» پزشک محله وحیدیه است. او از زمانی که فارغالتحصیل شده تا الان که ۲۷ سال میگذرد، خود را خدمتگزار مردم بهخصوص نیازمندان میداند. احقر هم مثل خیلی از شهروندان قبل از شیوع بیماری کرونا، اقوام و دوست و آشنا را بر سر سفره افطار دعوت میکرده اما حالا به جای اطعام، به نیازمندان خدمات پزشکی ارائه میدهد. او در ایام ماه رمضان توانش را مضاعف کرده تا به نوعی برای اهالی بهخصوص خانوادههای بیبضاعت سنگ تمام بگذارد. برای همین کارتهایی را درست کرده و در اختیار معتمدان محله گذاشته تا اگر کسی را میشناسند کارت را در اختیار او بگذارند. باقی را از زبان خودش جویا میشویم: «وقتی کسی وارد مطب من میشود و کارت دارد، ارائه خدمات پزشکی به او رایگان صورت میگیرد.
منشی میداند که هیچوجهی بهعنوان ویزیت نباید دریافت کند. گاها شده فرد بیمار بوده نتوانسته به مطب بیاید خودم به دیدن او رفتهام. ماه رمضان روحانیت خاصی است انجام کار خیر در این ماه حس خوبی را القا میکند. اگرچه معتقدم کمکهای مردمی نباید خاص یک ماه باشد و همواره باید به فکر هم باشیم.»
- پذیرایی از رهگذران با افطاری ساده
«علی شیری» فعال اجتماعی محله تاکسیرانی و مؤسس هیأت مکتب الحسن(ع) است. شیری چند سالی میشود این هیأت دانشآموزی را راهاندازی کرده و به قول خودش، در سالهای گذشته کلاسهای قرآن و اخلاق در هیأت مکتب الحسن(ع) دایر میکرده و حالا به دلیل بیماری کرونا، فعالیت هیأت را به سوی دیگری سوق داده است. شیری میگوید: «اعضا هیأت ما همه نوجوان هستند و به رغم اینکه درآمدزایی ندارند، از پول توجیبی خودشان لوازم افطاری تهیه کردهاند. البته چند نفر از خیّران محله هم در این امر ما را یاری دادهاند.
در این ایستگاه با افطاری ساده و بستهبندی شده از روزهداران پذیرایی میشود. بسیاری از آنها راننده یا رهگذر هستند اما با این افطاریها سد جوع میکنند. البته در سال گذشته که با کمبود مواد ضدعفونیکننده مواجه بودیم، در ایستگاه صلواتیمان ماسک و الکل اهدا میکردیم.» به گفته شیری با کمک بچههای محله ۷۰ بسته معیشتی آماده شده و به دست کسانی رسیده که شغل خود را در بحران کرونا از دست دادهاند. او معتقد است درسی که از کریم اهلبیت(ع) و ماه رمضان میتوانیم بگیریم اینکه هوای همدیگر را داشته باشیم.
- چاوشیخوانی به سبک «حاج حسین»
«حسین محسنی» یکی از معتمدان محله مظاهری در منطقه ۱۵ است و البته مؤسس حسینیه بیت الجواد(ع). او سالهای قبل در ۳۰ شب ماه رمضان، سفره افطاری گستردهای در محله پهن میکرد و با کمک خیّران و اهالی، همه بچههای محله بر سر این سفره مهمان میکرد. او امسال بهگونه دیگری اقدام میکند و میگوید: «رعایت سلامت شهروندان بهخصوص کودکان و نوجوانان در اولویت برنامههای ماست. برای کنترل بیماری کرونا، هر ۳۰ شب ماه رمضان غذا طبخ میکنیم اما به جای سفره افطاری غذاهای گرم را به دست اهالی میرسانیم.
عدهای از جوانان محله هم مأمور هستند غذا را به دست نیازمندان بدهند البته مخفیانه و نامحسوس. در کنار آن ۱۵۰ بسته معیشتی هم تهیه کردهایم. نکته جالب این جاست اهالی این محله وسع مالی بالایی ندارند اما برای کمک به همنوع خود از هیچ کمکی مضایقه نمیکنند.» به باور او درست است که دیگر خبری از سفرههای افطار و دورهمیهای فامیلی نیست یا دیگر محفل قرآنی در مساجد و حسینیهها برگزار نمیشود اما وقتی کسی دلش با خدا باشد راهی برای به دست آوردن دل معبود هم پیدا میکند.
اما اقدام ارزندهای که این معتمد محله میکند اینکه با خود عهد کرده اهالی را برای خوردن سحری بیدار کند. از اینرو لیست بلندبالایی از اهالی دارد و هر شب یک به یک به آنها زنگ زده و برای خوردن سحری بیدارشان میکند. او مشارکت اجتماعی را مهم میداند و میگوید: «در انجام امور خیر اهالی این محله سهیم هستند. هرکسی بنا به فراخور مالی یا کمکی خدمت میکند.
- برداشت محصول از درخت آرزوها
طبخ غذای گرم و توزیع آن بین کارتنخوابها و اهدای سبد کالا به نیازمندان از جمله برنامههایی است که مجمع خیّران منطقه ۱۳ انجام میدهد اما کار ویژهای که این مجمع قرار است انجام دهد، اجرای برنامهای برای تحقق خواستههای ایتام است. موسوی درباره آن توضیح میدهد: «خوشحال کردن ایتام یکی از مواردی است که در دین ما سفارش زیادی به آن شده است. بسیاری از آنها زندگی ایدهآلی ندارند بهخصوص آنهایی که در مراکز بهزیستی زندگی میکنند.
تأمین نیاز آنها با توجه به شرایط خاص اقتصادی جامعه خیلی مقدور نیست و از اینرو برای شاد کردن آنها تصمیم گرفتیم برنامه خود را در مرکز بهزیستی پاکدشت اجرا کنیم. از اینرو درختچهای سبملیک را در نظر گرفته و در محوطه آن جا جانمایی میکنیم. بعد هم از بچهها میخواهیم تا آرزوهای خود را در نامهای نوشته و به درخت آویزان کنند.
بعد از اجرای برنامه شاد و مفرح آن هم با رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصلهگذاری اجتماعی نامهها را از درخت چیده و آن را میخوانیم. هرکسی هرچه دوست داشته و آرزو میکرده را برایش فراهم میکنیم. از دوچرخه و تلفن همراه گرفته تا لباس و خوراکی.» البته این مجمع اقدامات دیگری هم انجام داده که موسوی به توزیع غذای گرم در محلههای کم برخوردار اشاره میکند. او میگوید: «بعضیها سفره افطاری داشتند یا هر سال نذری میدادند. از آنها خواستیم مواد غذایی یا وجه آن را در اختیار ما بگذارند تا همه نیازمندان منطقه را بهرهمند کنیم.»
نظر شما