زنی که اتفاقاً منم...

همشهری آنلاین- علی‌الله سلیمی: کتاب«زنی که اتفاقاً منم...» لیلا جٌلینی، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه و خواندنی با چاشنی خلاقیت‌های ادبی است که باعث شده اغلب آنها در یاد مخاطب بماند. پرداخت شخصیت‌ها و فضاهای داستانی متناسب با مضامین آثار است و تنوع در موضوعات هم دیده می‌شود. بیشتر شخصیت‌های داستانی این مجموعه از افراد فرودست اجتماع انتخاب شده که هر کدام مسایل، مشکلات و دغدغه‎های خاص خود را دارند. بسیاری از آنها در مواجه با موانع و مشکلات زندگی به باورهای عام و خرافه پناه می‎بردند و معمولا هم در چنبره همین باورها گرفتار هستند و رهایی نمی‎یابند. نوع مشکلات آنها هم در بیشتر موارد از مسایل ساده و پیش‌پا افتاده نشأت می‌گیرد و مسایل پیچیده‌ای نیست. برخی از قهرمانان داستان‎های جلینی بیشتر در پس و پشت‌های زندگی سرگرم دلمشغولی‌های خود هستند و کاری به کار دیگران و جهان پیرامون خود ندارند. مانند قهرمانان داستان‌های«آینه و مهتاب»و «بهشت و جهنم» که قصه در دنیای ذهنی این شخصیت‌ها شکل می‎گیرد. ترکیبی از باورهای خرافی و پیامد آسیب‌های اجتماعی هم در داستان‎های «سید اجاقی»، «آن سه‌شنبه‌های لعنتی»، «کشتی روی پشت‌بام برفی» در محوریت موضوع قرار گرفته است. در دو داستان«00:00» و «آقای شیرخداحافظ» هم شخصیت‌ها با دنیای نویسندگی ارتباط دارند و دنیای خیال و واقعیت ترکیب و جهان داستان را ساخته است. بیشتر داستان‌های این کتاب ساختار ادبی قوی و مستحکمی دارند و از عناصر داستانی به خوبی استفاده شده است. داستان‌ها فضاسازی قوی دارند و تنوع فضاهای داستانی که محیط‌های مختلفی را شامل می‌شود از نقاط قوت آثار است. نثر پخته و عاری از هر گونه پیچیدگی‌های غیرضرور است و زبان داستان‌ها پخته و متناسب با حال و هوای شخصیت‌های داستانی است. همچنین دیالوگ‌ها اغلب کوتاه و در راستای نیاز داستان و بافت قصه است. در مجموع، از نظر ادبی، داستان‌های این مجموعه کیفیت بهتری دارند.