که با حکم وزیر بهداشت، علیرضا زالی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی شهید بهشتی که قریب 3 سال قبل حکم خود را از دکتر لنکرانی دریافت کرده‌بود، جای خود را به شاهین محمدصادقی، نماینده سابق کازرون در مجلس هفتم داد.
این تغییر غیرمنتظره در مدیریت یکی از دانشگاه‌های مادر علوم پزشکی البته با واکنش برخی نمایندگان مجلس و همین‌طور اساتید این دانشگاه روبه‌رو شد. عملکرد قابل دفاع زالی در 3سالی که عهده‌دار ریاست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود، این سؤال را به‌وجود آورد که چرا باید یک مدیر موفق، بدون اینکه دلیلی برای برکناری‌اش ذکر شود، کنار گذاشته شود؟
دکتر جلال الدین غنوی، پژوهشگر برجسته دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که مبدع نای مصنوعی و کبد زیست مصنوعی با استفاده از مهندسی بافت است، با ابراز تأسف از این تغییر ناگهانی به همشهری می‌گوید: ساختاری که دکتر زالی در دانشگاه پایه ریزی کردند، بسیار منسجم و منحصر به فرد بود و با جرات می‌توانم بگویم که ایشان یکی از فعال‌ترین مدیران این حوزه به حساب می‌آمدند.
غنوی ادامه می‌دهد: مرکز نانوفناوری و مهندسی بافتی که من امروز در آن کار می‌کنم از سال‌ها قبل راه‌اندازی شد اما جهشی که درمدت 3سال ریاست دکتر زالی در بخش علمی آن به‌وجود آمد غیرقابل انکار است چراکه دکتر زالی، عالمان را عملا حمایت می‌کرد.
این پژوهشگر برجسته، انتخاب دکتر زالی در هیات رئیسه نظام پزشکی را دلیل دیگری بر صلاحیت دکتر زالی می‌داند و می‌گوید: همه پزشکانی که برای انتخاب ایشان در سازمان نظام پزشکی رای دادند، به توانایی‌های ایشان اعتقاد داشتند و این خود نوعی اعلام حمایت به حساب می‌آمد.
دکتر مسعود کیمیاگر، متخصص تغذیه و مدیرگروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز با ابراز نگرانی از تغییر زود هنگام دکتر علیرضا زالی به صدمات ناشی از این اقدام اشاره کرده و به همشهری می‌گوید: پست‌های دانشگاهی مثل ریاست دانشگاه، بهتر است در برگیرنده زمانی 8 تا 10 ساله باشد تا برنامه‌ریزی‌ها دچار تغییر ناگهانی نشود و درصورت تغییر هم هیأت امنا که افرادی غیرسیاسی هستند این تصمیم را بگیرند.
برخی دیگر از اساتید دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که ترجیح دادند نامشان ذکر نشود نیز از این تغییر ناگهانی ابراز ناخشنودی کرده و زالی را به‌عنوان مدیری برجسته، باهوش و خلاق که خدمات بسیار مفیدی را در طول ریاست خود به جامعه علمی و درمانی ارائه داده است معرفی کردند. در این میان اما، نه تنها دانشگاهیان و محققان که نمایندگان مجلس نیز به انتصابات وزیر بهداشت در دانشگاه‌ها معترضند.
دکتر سید شهاب الدین صدر، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، اگرچه در مراسم معارفه رئیس جدید دانشگاه حاضر شد، اما نتوانست نارضایتی خود را از این تغییر پنهان کند و با بیان اینکه مدیریت دانشگاه‌های علوم پزشکی کار بسیار حساس و سنگینی است و نیازمند افرادی با تدبیر، دانشمند و با ویژگی‌های خاص مدیریتی است، گفت: کمیسیون بهداشت و درمان مجلس موضوعات دانشگاه‌ها را بررسی می‌کند و بر این اساس اگر بخواهیم از بین 40 دانشگاه علوم پزشکی کشور 3 رئیس برتر دانشگاه را معرفی کنیم، علیرضا زالی (رئیس پیشین دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) یکی از آن 3 و یکی از شایسته‌ترین مدیران دانشگاهی محسوب می‌شود.
دکتر حسینعلی شهریاری، نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز در پی برکناری دکتر زالی از ریاست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به خبرگزاری مهر گفت: دکتر زالی یکی از روسای دانشگاه‌های موفق بود و وزیر بهداشت در زمینه تغییر رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با کمیسیون بهداشت و درمان مجلس مشورتی نداشته است.
شهریاری تاکید کرد که اگرچه انتصاب و جابه‌جایی روسای دانشگاه‌ها از اختیارات وزیر است اما باید طوری رفتار شود که باعث برخوردن نظم در محیط دانشگاه‌ها نیز نشود.
وی درباره برخی شنیده‌ها درباره مخالف افراد برجسته‌ای در جامعه پزشکی از جمله دکتر فاضل و دکتر ولایتی با برکناری رئیس پیشین دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز گفت: شنیده‌ام که حتی دکتر فاضل و دکتر ولایتی از وزیر بهداشت خواسته‌اند که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی جابه‌جایی انجام نگیرد.
نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس همچنین از انتصابات روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور به‌عنوان یکی از دلایل درخواست استیضاح برای وزیربهداست یاد کرده و ادامه داد: زمانی که جمعی از نمایندگان در ارتباط با استیضاح وزیر بهداشت نامه جمع کردند، تعدادی از اعتراضات در ارتباط با انتصاباتی بود که وزیر بهداشت انجام داده است.
در برابر این واکنش‌ها، وزیر بهداشت با تاکید بر اینکه تغییر رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی زودهنگام نبوده است، گفت: متوسط عمر روسای دانشگاه‌ها در ایران 3سال است و بنابراین تغییری که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رخ داده زود هنگام نبوده است.
تنها توضیح لنکرانی برای تغییری که گفته می‌شود، دلایل سیاسی داشته است، این بود: با توجه به اینکه در وزارت بهداشت سیستم ارزشیابی وجود دارد هرگاه به این نتیجه برسیم که مدیریت دانشگاهی باید تغییر کند باز هم شاهد تغییر روسای دانشگاه‌ها خواهیم بود.
