سنگ قبرهای قبرستان ابوالوفا بسیار منحصر به فردند، گویی که مجموعه بسیار شگفت‌انگیزی از نمادها و تصویرها را روی هر یک از این سنگ قبرها حجاری کرده‌اند. چندین نمونه مختلف از انواع سنگ قبر در این روستا دیده می‌شود:
1 – قبرهایی به شکل پلکانی (زیگوراتی) که یادآور مقبره کوروش هستند و شاید با تحقیق روی این‌گونه از قبرها، پیشینه معماری مقبره کوروش بر کارشناسان آشکار شود.
2 – سنگ قبرهای برافراشته که چهاروجهی و هرمی‌شکل هستند و در هر وجه آن نوشته‌ها و نقوش بسیار زیبا و معناداری دیده می‌شوند.
3 – قبرهایی با چیدمان ویژه و با سنگ‌های لاشه‌ای ساخته شده‌اند.
سنگ قبرهای این قبرستان، هم‌ارزش میراث فرهنگی دارند و هم ارزش هنری و از لحاظ مردم‌شناسی منطقه نیز حائز اهمیت هستند. قبرستان این روستا چنان است که حتی به عنوان یک مقصد گردشگری می‌تواند مورد توجه واقع شود.
با این حال سازمان حج و زیارت (به گفته مردم محلی) دقیقا (دقت کنید دقیقا) در میان این قبرستان، یک زائرسرای بزرگ بنانهاده که هم‌اکنون نیمه‌کاره رها شده است. هرچه کردیم نتوانستیم دلیل مناسبی برای ساخت زائرسرایی به بزرگی یک مسجد جامع در روستایی کوچک پیدا کنیم؛ روستایی که امامزاده آن مطمئنا به چنین زائرسرایی نیاز ندارد؛ حتی به یک دهم آن هم نیاز ندارد؛ زائرسرایی که در میان قبرستان و روی قبرهای قدیمی ساخته شده و بدون اغراق تعداد بسیاری از قبرها و سنگ قبرها را ویران کرده است.
اکنون هر کسی که به روستای ابوالوفا سفر کند، می‌بیند که برخی از قطعه‌های شکسته شده سنگ قبرها در میان نخاله‌های ساختمانی به فراموشی سپرده شده‌اند و اگر در میان روستا قدم بزنید، می‌بینید که برخی سنگ قبرها در میان فضولات حیوانات چهارپا به حال خود رها شده‌اند. خانه‌ای را می‌بینید که یکی از همین سنگ‌های برافراشته در کنار در ورودی آن جای دارد و قبرهایی را در حیاط خانه‌های دیگر مشاهده می‌کنید.
از مردم محلی سؤال کردیم که چرا اجازه داده‌اند با روستا و با قبر نیاکانشان چنین رفتاری شود؟ آنها که همگی فکر می‌کردند ما به دنبال گنج به روستای آنها آمده‌ایم، جوابی برای سؤال ما نداشتند. رضایت آنها را جلب کرده بودند که چگونگی‌اش را حتما خود خواننده متوجه خواهد شد. سؤال این است که کدام ارگان و نهاد و یا سازمانی مسئول این کج‌سلیقگی‌هاست؟
