و البته بزرگانی هم هستند که همیشه جشنواره موسیقی را کنار گذاشته و علاقه‌مندان آثارشان را تنها در دوران جشنواره بی‌نصیب می‌گذارند
در حالی‌که حضور این بزرگان می‌تواند باعث رونق و اعتبار جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر شود. اما متأسفانه برخی از سرشناسان موسیقی ما بنا بر دلایلی به جشنواره موسیقی افتخار نمی‌دهند.
هادی منتظری؛ سفیر موسیقی
این نوازنده کمانچه در سال 1334 در کرمانشاه به دنیا آمد.
وی از استـادانـی‌چون نـورعلـی‌خان بـرومند، محمد رضا لطفی، علی اصغر بهاری و محمد رضا شجریان بهره گرفته و در مرکز حفظ و اشاعه نیز تدریس داشته است.
منتظری نیز برای شناساندن موسیقی سنتی ایران همراه با گروه، مسافرت‌هایی به کشورهای مختلف داشته و برنامه‌هایی را اجرا کرده است.
جلال ذوالفنون؛ متمرکز با سه تار
این نوازنده سه تار در سال 1316 در شیراز به دنیا آمد و همچون سایر موسیقی‌دانان، سه تار را از کودکی آغاز کرد.وی ابتدا ویولن را نزد برادرش محمود ذوالفنون آموخت و همزمان با تاسیس رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت.
آشنایی با شخصیت‌های موسیقی ملی ایران از جمله نورعلیخان برومند و دکتر داریوش صفوت، شناخت تازه‌ای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سه‌تار برای وی به ارمغان آورد و روی سه تار متمرکز شد.
فرهنگ شریف؛ نشان هنری
این نوازنده تار در سال 1310 در شهرستان آمل متولد شد و از4سالگی تحت‌تاثیر آموزش موسیقی به وسیله پدرش و نیز رفت‌وآمد بزرگان موسیقی به منزل آنها خصوصا عبدالحسین‌خان شهنازی برادر حاج علی اکبرخان شهنازی، موسیقی را فرا گرفت.
فرهنگ شریف با خوانندگانی چون تاج اصفهانی، غلامحسین بنان، شجریان، محمودی خوانساری، ایرج و... همنوازی داشته و در چند فستیوال بین‌المللی نیز حضور داشته است. شریف نشان درجه یک هنری را دریافت کرده است.
منصور نریمان؛ خدمت به موسیقی ایرانی
یکی از چهره‌های حاضر در جشنواره امسال، اسکندر ابراهیمی زنجانی است که با نام مستعار نریمان شناخته شده است. وی در بیستم اسفند ماه 1314 در مشهد به دنیا آمد و از همان کودکی زیر نظر پدر هنرمندش ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی و نواختن سه‌تار را آموخت. مسئولیت شورای موسیقی مشهد، همکاری با خوانندگانی چون محمودی خوانساری، اکبرگلپایگانی، حسین قوامی، محمد رضا شجریان، ایرج خواجه امیری، نادر گلچین و همکاری با علی اصغر بهاری، مهندس همایون خرم، اسداله ملک، حبیب‌الله بدیعی، پرویز یاحقی، کامران داروغه، منصور صارمی، جواد معروفی،سیاوش زندگانی، محمد موسوی، جهانگیر ملک و امیر ناصر افتتاح نشان دهنده اعتبار این هنرمند است.
نریمان تنها به نوازندگی اکتفا نکرده و برای شناساندن بیشتر موسیقی اصیل ایران سفرهایی به کشورهای دیگر داشته و به موسیقی ایران خدمت کرده است.
محمد اسماعیلی؛ آثاری برای ارکستر سمفونیک
این نوازنده تنبک در سال 1312 در تهران به دنیا آمده و از شاگردان استاد حسین تهرانی است. این نوازنده تنبک که افتخار شاگردی تهرانی را در کارنامه خود دارد، تاکنون با هنرمندانی چون فرامرز پایور، جلیل شهناز، حسن ناهید و اصغر بهاری و با گروه‌های مهم موسیقی ایرانی همکاری داشته است. او در سال ۱۳۳۷ در گروه‌های موسیقی وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد و همزمان در گروه همنوازان تنبک به رهبری استاد خود نیز همکاری می‌کرد. در سال ۱۳۴۳ به سمت هنرآموز تنبک در هنرستان موسیقی ملی به جانشینی استاد خود آموزش تنبک را به‌عهده گرفت.
اسماعیلی علاوه بر تکنوازی تنبک توانسته آثاری را نیز برای تنبک و ارکستر سمفونیک ارائه دهد. اسماعیلی در هنرستان موسیقی و جهاد دانشگاهی تنبک آموزش می‌دهد.
مجید کیانی؛ احترام به موسیقی دستگاهی
این نوازنده سنتور در سال 1320 در تهران به دنیا آمد و با انتخاب ساز سنتور و سال‌ها پس از یادگیری ردیف سنتور ابوالحسن صبا و قطعات علینقی وزیری و روح‌الله خالقی در هنرستان آزاد موسیقی ملی به‌عنوان یکی از مؤثرترین نوازندگان موسیقی سنتی ایران شناخته شد.
از استادان کیانی می‌توان به داریوش صفوت، نورعلیخان برومند و عبدالله دوامی اشاره کرد. وی همچنین 3 سال در دانشگاه سوربن پاریس تحصیل کرد. کیانی در حال حاضر عضو هیأت علمی گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبا و عضو پیوسته فرهنگستان هنر است.
از مهم‌ترین ویژگی‌های این نوازنده احترام به موسیقی دستگاهی ایران و توجه ویژه به ردیف موسیقی ایران است.
