شمار موارد دیابت نوع یک در جهان تا سال ۲۰۴۰ می‌تواند دو برابر شود

به گزارش همشهری آنلاین بررسی منتشرشده در ژورنال  Lancet Diabetes & Endocrinology نشان می‌دهد ۸/۴ میلیون نفر در جهان در حال حاضر با دیابت نوع یک مبتلا هستند که هنگامی رخ می‌دهد که لوزالمعده انسولین تولید نمی‌کند یا میزان تولید انسولین آن کم است، در نتیجه میزان قند خون افزایش می‌یابد که می‌تواند ناتوان‌کننده یا مرگبار باشد. علائم افزایش شدید قند خون در این موراد شامل تشنگی شدید و ادرار فراوان، محو شدن بینایی، خستگی شدید، خشکی پوست و کاهش وزن ناخواسته.

با وجود اینکه در سال‌های اخیر اقدامات بیشتری برای شناسایی زودرس دیابت نوع یک انجام شده است، هنوز شمار موارد ثبت‌شده بیماری کمتر از میزان واقعی آن است. چرا که بسیاری از کشورها داده‌های مربوط به دیابت نوع یک را گردآوری نمی‌کنند.

این پژوهشگران برای حل این مشکل مدلی را ایجاد کردند که در آن از داده‌های در دسترس برای پیش‌بینی‌ شیوع کلی دیابت نوع یک در سراسر جهان استفاده می‌شود.

تخمین‌های به دست آمده بوسیله این پژوهشگران برخی از باورهای رایج درباره دیابت نوع یک را نقض می‌کند که زمانی دیابت کودکان یا دیابت نوجوانان نامیده می‌شد، چرا که اغلب در دوران کودکی شروع می‌شد. اما امروزه اغلب افرادی که مبتلا به دیابت نوع یک تشخیص داده می‌شوند، بین ۲۰ تا ۵۹ سال دارند و هر سال شمار بیشتری از بزرگسالان نسبت به کودکان مبتلا به این بیماری تشخیص داده می‌شوند.

البته کودکان به خصوص در کشورهای کم‌درآمد در معرض خطر بیبشتر مرگ ناشی از این بیماری هستند. به گفته این پژوهشگرانِ یک کودک ۱۰ ساله که در کشورهای کم‌درآمد به دیابت نوع یک مبتلا می‌شود، امید به زندگی فقط در حد ۱۳ سال دارد، در حالیکه در کشورهای پردرآمد امید به زندگی بیماران به ۶۱ سال می‌رسد.

بر اساس مدل این پژوهشگران، هر سال حدود ۱۷۵۰۰۰ نفر به علت دیابت نوع یک می‌میرند و ۶۳ تا ۷۰ درصد از این مرگ‌ها در افراد زیر ۲۵ سال رخ می‌دهد، چرا که بیماری در آنها تشخیص داده نشده است.

این پژوهشگران می‌گویند داده‌های بهتر می‌توانند به بالا رفتن میزان تشخیص بیماری کمک کنند.

گراهام اگل، پژوهشگر دانشکده پزشکی دانشگاه سیدنی ویکی از نویسندگان مقاله پژوهش می‌گوید: «فرصتی برای نجات جان میلیون‌ها نفر دردهه‌های آینده وجود دارد. به گفته او، این اعداد هشداری در این باره هستند که بدون کاربرد راه‌حل‌هایی مانند دسترسی همگانی به انسولین، مراقبت بهتر استاندارد و آگاهی از علائم دیابت نوع یک، پیش‌بینی این پژوهشگران به واقعیت بدل می‌شود.