یافته‌های جدید درباره چگونگی تاثیر خشکی چشم در ایجاد آسیب قرنیه | یافتن پروتئین‌هایی که می‌توانند اهداف داروهای جدید باشند

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز دکتر راجندار آپت، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن در سنت‌لوئیس درباره بیماری خشکی چشم گفت: «ما داروهایی برای درمان خشکی چشم در اختیار داریم، اما فقط در ۱۰ تا ۱۵ درصد بیماران به خوبی تاثیر می‌کنند.»

به گفته دکتر آپت، او همکارانش در این بررس به بررسی ژن‌هایی پرداختند که برای سلامت چشم نقشی اساسی دارند، ما مولکول‌های پروتئینی به عنوان اهداف بالقوه برای درمان را شناسایی کردیم که ظاهرا در چشم‌های دچار بیماری خشکی نسبت به چشم‌های سالم متفاوت هستند.»

ده‌ها میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری خشکی چشم مبتلا هستند که در نتیجه ایجاد عوارض و آسیب باعث ایجاد درد چشم و محو شدن دید می‌شود.

آپت می‌گوید با هدف قرار دادن این پروتئین‌ها ممکن است بتوان این بیماری را به طور موفقتری درمان کرد.

در بیماری خشکی چشم نمی‌تواند لغزندگی طبیعی را با اشک‌های طبیعی تامین کند. انواع گوناگون قطره‌ها می‌تواند به جایگزین کردن اشک‌های چشم کمک کنند، اما هنگامی که چشم‌ها خشک می‌شوند، قرنیه چشم در برابر جراحت‌ها آسیب‌پذیر می‌شود.

این پژوهشگران دریافتند که پروتئین‌های ساخته‌شده بوسیله سلول‌های بنیادی که قرنیه را بازسازی می‌کنند ممکن است بتوانند به عنوان اهداف جدید برای داروهای برای درمان یا پیشگیری از این جراحات مورد استفاده قرار گیرند.

این پژوهشگران برای بررسی این موضوع، ژن‌هایی را که پروتئین‌های ساخته‌شده بر اساس رمزبندی‌های آنها در قرنیه بروز می‌کنند، در مدل‌های موشی شناسایی کردند. آنها با بیماری خشکی چشم، دیابت و سایر بیماری‌ها را در این مدل‌ها بررسی کردند.

در موش‌های دچار خشکی چشم، ژنی به نام SPARC در قرنیه فعال می‌شود. میزان‌های بالاتر پروتئینی که این ژن تولید می‌کند با بهبود یافتن بهتر جراحات قرنیه همراهی دارد.

این پژوهشگران از شیوه «توالی‌یابی RNA سلول منفرد» برای شناسایی ژن‌های مهم در این سلول‌های بنیادی برای حفظ سلامت قرنیه استفاده کردند و به باور آنها چندتا از این ژن‌ها به خصوص SARC ممکن است اهداف درمانی بالقوه برای درمان بیماری خشکی چشم و جراحات قرنیه باشند.

سلول‌های بنیادی در چشم برای حفظ سلامت و پایداری آن مهم هستند و همچنین به علت وجود آنها است که پیوندهای قرنیه میزان موفقیت بالایی دارند. این پژوهشگران می‌گویند حتی اگر پروتئین‌های شناسایی‌شده به عنوان اهدافی برای داروهایی برای فعال کردن این سلول‌ها در افراد مبتلا به نشانگان خشکی چشم به کار نیایند، مکن است بتوان از آنها برای پیوند کردن سلول‌های بنیادی مهندسی‌شده در منطقه لیمبوس- محل تبدیل صلبیه یا سفیدی چشم و ملتحمه چشم به لایه شفاف یعنی قرنیه- استفاده کرد و با این شیوه التیام جراحت‌های قرنیه را تشدید کرد.

با این حال، نتایج پژوهش‌ها در حیوانات همیشه به نتایج مشابهی در انسان‌ها منتهی نمی‌شود، بنابراین باید در انتظار یافته‌های بررسی‌ها مشابه در انسان‌ها ماند.

یافته‌های این پژوهش در شماره ۲ ژآنویه ژورنال «پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم» منتشر شده است.