این خبر در حالی از زبان کارشناسان شنیده می‌شود که چند روز پیش دکتر علیرضا مرندی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس مجددا تاکید کرد: 95درصد مکمل‌های آهن وارداتی کودکان مشکل دارند؛ به‌طوری که این مکمل‌ها فرمول مناسبی ندارند و نیاز کودکان را تامین نمی‌کنند.
دکتر مرندی در حالی به معایب مکمل‌های آهن وارداتی اشاره می‌کند که به عقیده کارشناسان متأسفانه خانواده‌های ایرانی به شدت از این مکمل‌ها استقبال می‌کنند.
دکتر احمدرضا فرسار، متخصص کودکان و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیأت‌مدیره انجمن شیر مادر و تغذیه کودکان ایران در این باره به همشهری می‌گوید: بهترین نوع آهنی که بیشترین جذب را هم در روده دارد، قرص فروس سولفات است.
این قرص به وفور در ایران تولید می‌شود، اما مکمل‌های وارداتی متأسفانه اکثرا مکمل‌های فمورات هستند که فقط 10درصد قدرت جذب دارند یا اینکه اصلا جذب نمی‌شوند.
به گفته دکتر فرسار مشکل دیگری که این مکمل‌ها دارند، این است که آهن و ویتامین را با هم دارند و در میان خانواده‌ها خیلی پرطرفدار هستند،چون اکثر کودکان با بو و مزه آهن مشکل دارند و نسبت به خوردن آن مقاوم هستند در حالی که این مکمل‌ها این مشکل را ندارند.
ترکیب فدای مزه!
«در این مکمل‌ها دوز ویتامین A بالا رفته و میزان ویتامین B را پایین می‌آورند. با این کار مزه دارو مطلوب می‌شود و به‌دلیل استقبال کودک، خانواده‌ها نیز از خرید این محصولات بسیار خوشحال خواهند شد.»
عضو هیأت‌مدیره انجمن شیر مادر و تغذیه کودکان ایران با بیان این عبارات توضیح می‌دهد: ولی باید در نظر داشت که نیاز کودک به ویتامین از 10 روزگی تا 2 سالگی ثابت است و ربطی به وزن او ندارد ولی مقدار نیاز کودک به آهن کاملا وابسته به وزن است؛
یعنی هرچه وزن بالاتر برود، نیاز به آهن هم بیشتر می‌شود. پس اشکال عمده ترکیبات آهن وارداتی از این نظر کاملا حائز اهمیت است.
دکتر فرسار با بیان اینکه علاوه بر این متأسفانه کسانی که این محصولات را وارد می‌کنند، با سیستم دارویی کشور آشنا نیستند، ادامه می‌دهد: این افراد داروها را نمی‌شناسند و با فیزیولوژی بدن کودک نیز آشنایی ندارند، پس بیشتر جنبه تجاری واردات این داروها را در نظر می‌گیرند و در واقع ترکیب را فدای مزه می‌کنند.
وی به نکته مهم دیگری نیز اشاره و در ادامه تصریح می‌کند: فراموش نکنیم که ترکیبات ویتامین و آهن باید همیشه جدا باشد و نسبت ویتامین A به ویتامین D باید مثل نسبت هزار و 500 واحد به 400 واحد باشد؛ به این معنی که کودک باید روزانه هزار و 500 واحد ویتامین A و 400 واحد ویتامین D مصرف کند.
به عقیده این متخصص کودکان ترکیبات آهن داخل کشور این خصوصیات را دارند ولی به‌دلیل مزه و بوی نامناسب زیاد مورد استقبال خانواده‌ها قرار نمی‌گیرند که البته چنین مشکلی بسیار کمتر از مشکل عدم‌توازن ویتامین و آهن در ترکیبات وارداتی است.
میکروب‌ها در کمین مکمل‌های وارداتی
اما در این میان دکتر علیرضا مرندی با اشاره به اینکه غذاهایی که به‌عنوان کمکی به نوزادان بالای 6 ماه داده می‌شود، باید از کیفیت و فرمول مناسبی برخوردار باشد و نیازهای کودک را تامین کند، معتقد است: مواد غذایی که به‌عنوان مکمل از کشورهای دیگر به کشورهای در حال توسعه صادر می‌شود، موادی هستند که در خود کشورهای سازنده مصرف نمی‌شود.
چون این مواد در مسیری که طی می‌کنند تا به دست مصرف‌کننده برسند، در معرض عوامل ناخواسته قرار می‌گیرند. «این مواد در داخل کشور انبار و ذخیره شده و به‌طور مناسب هم محافظت نمی‌شود.»
دکتر مرندی با بیان اینکه در مسیر حمل ممکن است قوطی محتوی این مواد ضربه ببیند و سوراخ‌هایی میکروسکوپی در آنها ایجاد شود، خاطر‌نشان می‌کند: در این شرایط میکروب‌ها و قارچ‌ها به داخل این مواد مکمل نفوذ کرده و موجب فساد آن می‌شود.
وی به آهن موجود در موادی مانند فروگلوبین نیز اشاره کرده و توضیح می‌دهد: این آهن کم و از نظر جذب بسیار نامناسب است و ویتامین‌های موجود در آن عملاً نیاز کودک را تامین نمی‌کند.
دکتر مرندی ادامه می‌دهد: کودکان در 2 سال اول زندگی به ویتامین D نیازمند هستند و بر اثر کمبود این ویتامین دچار نرمی استخوان می‌شوند.این در حالی است که مکمل‌های خارجی در بسیاری از موارد، مقدار ویتامین D کمی دارند و در برخی از آنها اصلاً ویتامین D وجود ندارد، به همین علت وزارت بهداشت و وزارت بازرگانی باید از ورود این اقلام به کشور جلوگیری کنند.
