همشهری آنلاین - مریم قاسمی : درددشت فرزند خلف نازی‌آباد است. سالخوردگان محل تعریف می‌کنند که پیش‌ترها این خیابان را به نام دردشت صدا می‌زدند. چرا؟ چون دشت سرسبز و به قول معروف درندشتی بوده که درختان شاداب و خرم بسیاری داشته و به همین سبب به «دردشت» شهرت پیدا کرده است. البته الان هم این خیابان به میدانی منتهی می‌شود که هنوز نام دردشت را به روی خود می‌بیند و یادگاری ماندگار از آن ایام است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
بازی نام‌ها اما تنها حکایتی نیست که می‌توان از خیابان رستمی به دست داد. سکوتی که اغلب بر این حوالی حاکم است جان می‌دهد برای قدم زدن و لذت بردن از آرامشی که در اختیار عابران است. به این ویژگی باید بافت نیمه‌سنتی آن را نیز افزود که یاد گذشته‌ها را زنده می‌کند. نازی‌آباد شرقی البته با جست‌وجو در گذشته‌اش خاطرات دیگری را نیز به یاد می‌آورد. در اینجا هنوز هم مغازه‌هایی با طاق‌های ضربی دیده می‌شوند؛ مغازه‌هایی که از بازارچه قدیمی «شرق» به یادگار مانده‌اند. حتماً ساکنان خیابان رستمی خاطره‌ها دارند از آن بازارچه، خاطراتی که شنیدنی به نظر می‌رسند.
در خیابان شهید رستمی مغازه‌دارهای قدیمی به حرف می‌آیند و ما را به ۲۰ _۳۰ سال پیش می‌برند؛ روزگاری که این حوالی برای خودش کیا و بیایی داشت. اصلاً مگر می‌شد به این گوشه از نازی‌آباد شرقی قدم گذاشت و دست خالی برگشت. اسمش سر زبان‌ها بود. یک بازارچه شرق می‌گفتند و هزار آرزو را برآورده می‌کردند. «صابر صادقی» که ۵۰ سال می‌شود در این اطراف زندگی می‌کند، درباره این بازارچه می‌گوید: «زمانی همه مغازه‌های این خیابان طاق‌های ضربی داشتند. همه هم یک اندازه بودند، ۴۴ _ ۴۵ متر مربع. اما حالا دیگر شکل قدیمی خود را از دست داده‌اند. چند تایی هم که باقی مانده‌اند تا جلو طاق‌ها پیشروی کرده‌اند.»
این هم‌محله‌ای در ادامه به حرف‌هایش لحنی نوستالژیک می‌دهد: «روزگاری مردم برای خرید می‌آمدند اینجا و از زیر طاق‌های ضربی بازارچه رد می‌شدند. خودمانیم... حس و حالی داشت برای خودش.»
یکی دیگر از هم‌محله‌ای‌ها که جوانی ۲۱ساله است خودش را «اکبر دیلمقانی» معرفی می‌کند. او اعتقاد دارد خیابان رستمی شباهتی به گذشته‌ها ندارد و دیگر خبری از شور و اشتیاق جاری در بازارچه شرق نیست. او که وضعیت بازار شرق یا دردشت را در قدیم ندیده، می‌گوید: «تنها چیزهایی از بزرگ‌ترها شنیده‌ام و فکر می‌کنم اگر به همان شکل باقی مانده بود، امروز خیابان رستمی نمای جذاب‌تری داشت و برای ما بچه‌ها جالب‌تر به نظر می‌رسید حفظ همان بازارچه به شکل قدیمش بود، مثل بازار بزرگ تهران که همچنان بافت سنتی‌اش را حفظ کرده است.»
نظر شما