همشهری آنلاین- رضا افراسیابی: اهالی خیابان بهبودی نشانی میوهفروشی آقا سید را به خوبی میدانند، کاسب خوش اخلاقی که قبل از اینکه به فکر سود و منفعت خودش باشد به رضایت مشتری اهمیت میدهد و معتقد است که اگر مشتری راضی از مغازهاش بیرون برود کسب و کارش رونق بیشتری میگیرد و زندگیاش پر از برکت میشود. «سید حسین فریمانی» که اکنون ۴ دهه از زندگیاش میگذرد و در زمینه کشاورزی و میوهفروشی تجربه ۳۰ ساله دارد، بیش از ۲۱ سال است که در خیابان بهبودی کار میکند.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
آقا سید اهل روستای فریمانه از توابع شهرستان سبزوار است و از نوجوانی پا به پای پدر در مزارع گیلاس، گردو و بادام کار کرده است. او در سال ۱۳۷۲ به تهران میآید و در مغازه میوهفروشی یکی از دوستانش مشغول به کار میشود. آقا سید درباره شکلگیری این مغازه میوهفروشی حرفهای جالبی برای گفتن دارد: «قبلاً که در مغازه دوستم شاگردی میکردم تا امروز همیشه سعی میکنم برخورد خوب و خدا پسندانهای با مشتری داشته باشم. شاید به همین دلیل بود یکی از مشتریهای آنجا به نام حاج «مرتضی قرهی» به من پیشنهاد داد که در مغازه او واقع در خیابان بهبودی میوهفروشی دایر کنم. از همان ابتدا که با یکی از دوستانم کار میکردم برای جلب مشتری به شیوه «سوا کن جدا کن» اعتقاد بسیاری داشتم، چون هم مورد استقبال مردم قرار گرفت و هم موجب رونق کسب و کارمان شد. همیشه بیشتر از کسب در آمد رضایت مردم برای من اهمیت دارد و حاضرم از سود خود بگذرم، اما مردم راضی باشند، چون معتقدم رضایت مشتری برکت بیشتری به مال میدهد.»
پخش سبزی و میوه صلواتی
سید حسین فریمانی که به محله بهبودی آمد تا مدتی مشتری چندانی نداشت، در حالی که او عادت کرده بود در مغازه پر از مشتری باشد. برای همین فکری به ذهنش رسید که هنوز هم آن را اجرا میکند: «آن روزها میوه یا سبزی را بهطور چرخشی در بعضی از روزها خیرات یا صلواتی برای آمرزش اموات یا شفای بیماران میان مشتریها مجانی توزیع میکردم. این اتفاق نقش مهمی در شناخته شدن میوهفروشی و کسب اعتماد مردم داشت. این شیوه به کسب و کار من برکت خاصی داد و باعث رونق میوهفروشیام شد.»
باید اعتماد مردم را جلب کنیم
آنطور که کاسب هممحلهای برایمان تعریف میکند اعتماد حاج آقا قرهی به آقا سید نقش مهمی در موفقیت او در کاسبی و کسب روزی حلال داشته است. آقا سید با ابراز نگرانی از اعتماد از دست رفته میان مردم از کسبه میگوید: «همیشه خدا را شاهد و ناظر بر اعمالم میبینم و حاضر نیستم برای درآمد بیشتر هر کار نادرستی انجام دهم. از طرفی اعتمادی که حاج آقا قرهی به من کرد برای من بسیار ارزشمند است و نمیخواهم او روزی از این اعتماد پشیمان بشود. متأسفانه اعتماد میان مردم بسیار کم شده و به ندرت روابط کاری که ناشی از اعتماد دو طرف به یکدیگر باشد دیده میشود.»
«سوا کن جدا کن» داریم
این روزها میوهفروشیهایی که اجازه انتخاب میوه را به مشتری میدهند اگر نگوییم وجود ندارد باید بگوییم بسیار کم شده است. سنتی که در گذشته در میوهفروشیها بسیار رایج بود. اما آقا سید هنوز به این شیوه کار میکند و دلیل این موضوع را اینگونه توضیح میدهد: «در سالهای ابتدایی بازگشایی میوهفروشی وقتی برای سفر به شهرستان با قطار به راهآهن رفتم و برای تو راهی مقداری پرتقال گرفتم که بیشتر آنها گندیده و قابل خوردن نبود. همان جا خودم را جای مشتری گذاشتم و تصمیم گرفتم که درهمفروشی را کنار بگذارم. از آن زمان تا امروز مشتریها در این میوهفروشی به سلیقه خودشان میوه انتخاب میکنند و از این شیوه رضایت دارند.»
مشتریهایم مثل خانوادهام هستند
این کاسب هممحلهای با مشتریهایش رابطه بسیار خوبی دارد و بیشتر افرادی که به میوهفروشی آقا سید میآیند مشتری ثابت او هستند. او مشتریهایی که بهطور مستمر به میوهفروشیاش میآیند پسر خاله یا دختر خاله یا با عناوینی از این دست صدا میزند. آقا سید درباره رابطه خوبی که با مشتریهایش دارد میگوید: «کسی که وارد مغازه میشود مثل عضوی از خانواده خود میدانم و سعی میکنم خاطره خوبی از این میوهفروشی داشته باشد. به حلال بودن پولی که در میآورم بسیار اهمیت میدهم و برای این موضوع همیشه مقداری بیشتر از آنچه مشتری خواسته به او میدهم. به قول قدیمیها «سعی میکنم کفه ترازوم خالی نباشه». از طرفی اگر کسی به همراه فرزند کوچکش به مغازه بیاید سعی میکنم میوه نوبرانه آن فصل را به آن کودک بدهم. »
این کاسب هممحلهای درباره موفقیت در کاسبی نیز اینگونه توضیح داد: «برای موفقیت در کاسبی باید مردمدار بود و با احترام و ادب با آنان برخورد کرد. در هر شغل و هر محلی با رعایت اخلاق، احترام به مردم و ارائه کار با کیفیت به آنها میتوانیم موفق بشویم. بعضی از روزها که با تأخیر میوهها را از میدان به مغازه میآورم مشتریهایم منتظر میمانند تا جنس مورد نظر را از من تهیه کنند که این برای بسیار ارزشمند است.»
نیازمندان هم از میوههای مغازهام سهم دارند
در گوشهای از این میوهفروشی نوشتهای با این مضمون که «به افراد بیبضاعت بهطور رایگان میوه ارائه میشود» جلب توجه میکند. آقا سید در باره این کار میگوید: «همیشه به دنبال راهی برای کمک به کسانی که برای تهیه مایحتاج زندگیشان مشکل دارند بودم تا اینکه این موضوع را با یکی از دوستانم در میان گذاشتم و این تابلو را زدم تا افراد نیازمند هم از میوهها مغازهام سهم داشته باشند. گاهی اوقات هم از طریق یکی از اهالی محل که شخص خیری است و شناخت خوبی از شهروندان دارد به رایگان برای آنها میوه میفرستم. از مشتریهای ثابت هم خواستهام اگر چنین افرادی را میشناسند به من معرفی کنند تا قدم خیری را برای آنها برداریم. برای مشتریهای سن و سالدار هم علاوه بر تحویل میوه در جلوی منزل مایحتاج دیگر آنها را برایشان تهیه میکنم، چون به تأثیر دعای خیرشان خیلی اعتقاد دارم.»
سختیهای میوهفروشی
آقا سید میوهفروشی را از کشاورزی سختتر میداند و درباره ویژگیهای این کار میگوید: «میوهفروشی هم مثل هر شغل دیگری سختیهای خاص خود را دارد. هر میوهای با توجه به شرایط خودش احتیاج به نوع خاصی از نگهداری و رسیدگی دارد. یک میوهفروش برای تهیه میوه مرغوب باید در ساعتهای اولیه بامداد به میدان میوه و ترهبار برود که خود من همیشه ساعت ۳ نیمهشب این کار را انجام میدهم. بیخوابی این کار سختترین بخش آن است.»
_________________________________________________________
* منتشر شده در همشهری محله منطقه ۲ به تاریخ ۱۳۹۳/۰۵/۱۵
نظر شما