به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین دانشمندان هلندی میگویند پژوهشهای قبلی نشان داده بودند که کارکنان مراقبت بهداشتی که در تماس مستقیم با بیماران کووید هستند با احتمال بیشتری ممکن است به این عفونت مبتلا شوند. اما آنها در مرحله بعد میخواستند بدانند چه عواملی این گروه افراد را در معرض خطر این عفونت ویروسی قرار میدهد، ازجمله موضوع لمس لحظهای بینی یا حتی انگشت کردن به داخل بینی.
افزایش سه برابری احتمال دچار شدن به کووید
حدود ۸۵ درصد از شرکتکنندگان در این بررسی عادت انگشت کردن در بینی را با فراوانی در حد انجام روزانه تا ماهانه را ذکر کردند، ۶۷ درصد همیشه عینک میزدند و ۳۳ درصد بهطور عادتی ناخنهایشان را میجویدند. در میان ۵۲ مرد شرکتکننده در تحقیق ۱۶ نفرشان ریش داشتند.
نتایج این بررسی نشان داد که در میان کارکنان مراقبت بهداشتی، پزشکان بیش از سایر گروهها به بینیهایشان دست میزنند.
درمجموع، ۳۴ نفر از ۲۱۹ شرکتکننده گزارش کردند که تا اکتبر ۲۰۲۰ دچار عفونت با کروناویروس شدهاند، ۳۲ مورد عفونت در میان ۱۸۵ شرکتکنندهای رخ داده بود که انگشتشان را داخل بینیشان میکردند.
این پژوهشگران پس از در نظر گرفتن این که کدامیک از این افراد با شخص دچار کرونا در تماس بوده است یا بهطور مستقیم با بیماران کرونا کار کرده است- که احتمال دچار شدن به کووید را بالا میبرد، به این نتیجه رسیدند که افرادی که انگشت داخل بینیشان میکنند نسبت به افرادی که این عادت را ندارند با احتمال تقریباً سه برابر بیشتر در معرض خطر دچار شدن به کووید هستند.
به گفته این پژوهشگران در حالیکه یافتن رابطهای میان این عادت و دچار شدن به کووید قابلانتظار بود، میزان تأثیر آن بر گرفتن عفونت بیشازحد انتظار بالا بود.
این دانشمندان میگوید انگشت داخل بینی کردند ممکن است ویروس را مستقیماً وارد بینی کند و این رفتار ممکن است یک علت دستکم گرفتهشده انتقال کرونا در میان کارکنان مراقبت بهداشتی باشد.
ناخن جویدن و عینک زدن تاثیری نداشتند
اما این بررسی رابطهای میان خطر عفونت کرونا و ناخن جویدن نیافت که ممکن است به علت تأثیر پروتئینهای موجود در بزاق در پیشگیری از وارد شدن ویروس به سلولهای بدن باشد.
همچنین رابطهای میان خطر عفونت کرونا و عینک زدن یا ریش داشتن- که هردوی آنها ممکن است تطبیق یافتن وسایل محافظت شخصی مانند ماسک روی صورت مشکل کنند- نیافت. البته با توجه شمار اندک افرادی که در این تحقیق ریش داشتند، نتیجهگیری دراینباره آنقدر قوی نیست.
البته چون این بررسی بر اساس دادههای مشاهدهای استوار بوده است، نمیتواند ثابت کند که انگشت کردن در بینی «علت» میزان بالاتر عفونتها در افراد بوده است و فقط یک همراهی را نشان میدهد.
برای مثال بر اساس این بررسی نمیتوان رد کرد که کارکنان بهداشتی که انگشت داخل بینیشان نمیکنند، ممکن است درمجموع افراد بهداشتیتر باشند و یا اینکه عوامل دیگری بر این یافتهها مؤثر بودهاند.
بااینوجود، این پژوهشگران توصیه میکنند توصیههای صریح برای پرهیز از انگشت کردن در بینی دستورالعملهای پیشگیری از کووید گنجانده شود.
نظر شما