به گزارش همشهری آنلاین «نشانگان زیبای خفته» همان‌طور که نامش برمی‌آید، با دوره‌های طولانی خواب‌آلودگی شدید و غیرقابل‌کنترل در مبتلایان به آن همراه است.
افراد دچار این عارضه نادر عصب‌شناختی که به آن «نشانگان کلاین –لوین» ( Kleine-Levin syndrome) هم می‌گویند، ممکن است برای یک دوره تا ۲۰ ساعت در روز را به خواب روند. این حملات خواب ممکن است برای روزها یا حتی هفته‌ها به طول بینجامد.
اما برخلاف قصه «زیبای خفته» می‌توان افراد دچار این نشانگان را در طول دوره خوابیدنشان بیدار کرد و گاهی هم خود بیماران خودبه‌خود بیدار می‌شوند تا غذا بخورند یا به دستشویی بروند.
افراد دچار این عارضه هنگام بیدار شدن ممکن است احساس سردرگمی و گیجی داشته باشند و بسیاری از آن‌ها فقدان کامل انرژی و عواطف را نشان می‌دهند. بسیاری از بیماران می‌گویند در این هنگام می‌گویند تمرکزشان را درباره همه‌چیز از دست داده‌اند و صدا و نور باعث آزارشان می‌شود.
این بیماران علاوه بر علائم مربوط به خواب‌آلودگی شدید، گاهی ممکن است علائم پرخوری شدید، تجربه کردن توهم یا میل جنسی به طور نامعمول مهارناپذیر را داشته باشند. بیماران ممکن است در فواصل این حملات خواب، کاملاً طبیعی و سالم به نظر برسند.
تخمین زده می‌شود که شیوع این بیماری نادر یک تا پنج مورد در هر میلیون باشد. تابه‌حال در مقالات و نوشته‌های پزشکی بیش از ۵۰۰ مورد از این نشانگان گزارش شده است، گرچه احتمالاً شمار واقعی موارد آن به علت کمتر شخیص داده شدن باید بیشتر باشد.
یک تفاوت دیگر این نشانگان با قصه «زیبای خفته» هم این است که حدود ۷۰ درصد افراد دچار آن پسران نوجوان هستند، هرچند که دختران نوجوان و افرادی در سنین دیگر هم ممکن است دچار آن بشوند.
علت نشانگان کلاین-لوین نامعلوم است، گرچه فرضیه دانشمندان این است که اختلال کارکرد بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس در آن دخیل است. هیپوتالاموس مغز کارکردهای پایه بدنی مانند خواب و اشتها را تنظیم می‌کند.
بیشتر بخوانید:
گروه‌های از سلول‌ها در هیپوتالاموس به‌طور طبیعی با فرستادن پیام‌های شیمیایی به قشر چین‌خورده مغز ما را بیدار نگه می‌دارند. سلول‌های دیگری در هیپوتالاموس با مهار کردن فعالیت همان مناطق مغز ما را به خواب فرومی‌برند. به‌این‌ترتیب هیپوتالاموس مانند یک کلید چراغ عمل می‌کند که مغز ما را خاموش و روشن می‌کند. به نظر می‌رسد این کلید در نشانگان کلاین- لوین دچار اختلال شده باشد. بررسی‌ها احتمال آسیب ناشی از عفونت یا حمله دستگاه ایمنی در هیپوتالاموس را به‌عنوان علت نشانگان زیبای خفته مطرح کرده‌اند.
در موارد نادری این عارضه در بیش از یک عضو خانواده مشاهده می‌شود و بنابراین ممکن است ترکیب ژنتیکی هم در ایجاد آن نقش داشته باشد.
دوره این بیماری پس از استقرار حملات مکرر خواب ممکن است برای هشت تا ۱۲ سال طول بکشد.
پزشکان این بیماران را با داروهای محرک مانند آمفتامین‌ها درمان می‌کنند. همچنین ممکن است یک داروی رایج برای بیماری‌های خلقی یعنی لیتیوم و نیز یک داروی ضد صرع به نام کاربامازپین ممکن است برای بیماران تجویز شود که نشان داده شده است فراوانی حملات خواب را در برخی از موارد کاهش می‌دهند.
حملات خواب در بیماران معمولاً با رسیدن فرد به دوران بزرگ‌سالی فروکش می‌کند.
نظر شما