همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: چاقی و افزایش وزن حدود ۴۲ درصد از جمعیت بزرگسال ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در شروع بیماری‌های مزمن از جمله دیابت، سرطان و دیگر بیماری‌ها نقش زیادی دارد.
جابه‌جاشدن وعده‌های غذایی و به تأخیر افتادن آن‌ها باعث اضافه وزن می‌شود. بنابراین یکی از پیشنهادهای مناسب برای کسانی که نگرانند تأخیر در غذا خوردن باعث اضافه وزن آن‌ها شود آن است که قبل از ساعت هشت شب شام بخورند. البته نمی‌توان دربارهٔ ساعت دقیق شام‌خوردن و وعده‌های غذایی نظری قطعی داد؛ ولی بهتر است تا حد امکان به موقع غذا خورد و از دیر شام خوردن پرهیز کرد.
توجه به زمان خوردن غذا
در حالی که رژیم‌های غذایی رایج توصیه می‌کنند از میان‌وعده‌های نیمه‌شب خودداری کنید، مطالعات زیادی به طور جامع تأثیرات دیرخواری را بر تنظیم وزن و در نتیجه خطر چاقی بررسی کرده‌اند: تنظیم کالری دریافتی، تعداد کالری‌هایی که می‌سوزانید، و تغییرات مولکولی در بافت چربی ممکن است توضیح دهد چرا دیرخوردن خطر چاقی را افزایش می‌دهد.
اهمیت توجه به وعده‌های غذایی
آزمایشات زیادی شاخص توده بدنی در محدوده اضافه وزن یا چاقی را مورد مطالعه قرار دادند. هر شرکت‌کننده دو پروتکل آزمایشگاهی را تکمیل کرد؛ یکی با برنامه‌ریزی دقیق وعده‌های غذایی اولیه، و دیگری با همان وعده‌های غذایی؛ اما هر کدام حدود چهار ساعت بعد در روز برنامه‌ریزی شده بودند.
در دو تا سه هفته آخر قبل از شروع هر یک از پروتکل‌های آزمایشگاهی، شرکت‌کنندگان برنامه‌های خواب و بیداری ثابتی داشتند و در سه روز پایانی قبل از ورود به آزمایشگاه، رژیم‌های غذایی و برنامه غذایی یکسان را در خانه دنبال کردند.
در آزمایشگاه، شرکت‌کنندگان مرتباً گرسنگی و اشتهای خود را ثبت کردند، نمونه‌های خون کوچک مکرر در طول روز ارائه کردند و دمای بدن و انرژی مصرفی‌شان‌اندازه‌گیری شد.
برای اندازه‌گیری اینکه چگونه زمان غذا خوردن بر مسیرهای مولکولی درگیر در چربی‌زایی تأثیر می‌گذارد، یا اینکه چگونه بدن چربی را ذخیره می‌کند، محققان بیوپسی‌های بافت چربی را از زیرمجموعه‌ای از شرکت‌کنندگان در طی آزمایش‌های آزمایشگاهی برای کسانی که زود یا دیر غذا می‌خوردند جمع‌آوری کردند تا امکان مقایسه الگوهای دو وضعیت غذایی مشخص شود.
ارتباط دیر غذا خوردن با هورمون‌های تنظیم‌کننده اشتها
نتایج نشان داد غذا خوردن دیر هنگام تأثیرات عمیقی بر گرسنگی و هورمون‌های تنظیم‌کننده اشتها دارد که بر انگیزه ما برای خوردن تأثیر می‌گذارند. به طور خاص، سطح هورمون لپتین، که سیگنال سیری را نشان می‌دهد، در طول ۲۴ ساعت در شرایط دیرخوردن نسبت به شرایط اولیه غذا خوردن کاهش یافت.
نتایج تحقیقات دو گروه نشان داد تأخیر در خوردن غذا مثلاً چهار ساعت دیرتر غذا خوردن؛ تفاوت قابل توجهی در میزان گرسنگی ما، نحوه کالری سوزی بعد از غذا خوردن و نحوه ذخیره چربی دارد.
این یافته‌ها نشان می‌دهند دیر غذا خوردن ارتباط زیادی با افزایش خطر چاقی دارد.
عوامل مؤثر بر سوخت و ساز بدن
با استفاده از یک مطالعه متقاطع تصادفی، و کنترل شدید عوامل رفتاری و محیطی مانند فعالیت بدنی، وضعیت بدن، خواب و قرار گرفتن در معرض نور، محققان توانستند تغییرات در سیستم‌های کنترل مختلف دخیل در تعادل انرژی را تشخیص دهند که نشان دهنده چگونگی سوخت و ساز بدن ماست.
وقتی افراد دیرتر غذا می‌خورند، کالری را با سرعت کمتری می‌سوزانند که باعث رشد چربی می‌شود. چاقی می‌تواند منجر به مشکلات زیادی در خصوص سلامتی از جمله دیابت و سرطان شود، بنابراین یافتن راه‌هایی برای جلوگیری از پیشرفت آن تأثیر زیادی در سلامت ما دارد.
منبع: news. harvard
نظر شما